Kleine Groepen Waarom?/Kleine Groepen… Waarom?

Uit Bijbelse Boeken en Preken

(Verschil tussen bewerkingen)
Ga naar:navigatie, zoeken
Regel 183: Regel 183:
Niemand van ons heeft zulke
Niemand van ons heeft zulke
aanmoediging nodig.
aanmoediging nodig.
 +
 +
In plaats daarvan moeten we uitgedaagd
 +
worden door anderen om te veranderen
 +
tot eer en glorie van God.
 +
 +
Een belangrijke opmerking voordat ik
 +
verder ga. Ik heb met veel christenen
 +
gesproken die, of ze zich er bewust van
 +
waren of niet, het verschil niet begrijpen
 +
tussen heiliging en rechtvaardiging. Omdat deze
 +
verwarring ernstige geestelijke consequenties kan
 +
hebben, wil ik een moment nemen om het verschil
 +
tussen deze begrippen uit te leggen. Let alsjeblieft
 +
goed op: de rest van dit boek (en de rest van je
 +
christelijke leven!) steunt op een goed begrip van deze
 +
twee leerstellingen.
 +
 +
Ik heb Wayne Grudems definitie van heiliging
 +
hierboven gegeven. Hij definieert rechtvaardiging als
 +
volgt:
 +
 +
<blockquote>“Rechtvaardiging is een ogenblikkelijke
 +
wettelijke daad van God waarin hij: 1) onze
 +
zonden als vergeven beschouwd en de
 +
rechtvaardigheid van Christus ons ten deel valt.
 +
2) ons rechtvaardig verklaart voor Zijn
 +
aangezicht.”</blockquote>
 +
 +
{{RightInsert|Denk na over
 +
Romeinen 5:1-2
 +
Vat de voordelen van
 +
rechtvaardigheid die
 +
je in dit Bijbelgedeelte
 +
vindt in drie woorden
 +
samen.}}
 +
 +
Rechtvaardiging gaat over de positie van een
 +
christen voor God. Het moment waarop je opnieuw
 +
werd geboren, werd je door God gerechtvaardigd.
 +
Gebaseerd op het volbrachte werk van Christus,
 +
beschouwt God jouw zonden als vergeven en verklaart
 +
Hij dat jij rechtvaardig bent.
 +
 +
Heiliging echter, gaat over ons doen en laten voor
 +
God. Het is een doorlopend proces van vechten tegen
 +
de zonde en steeds meer op Jezus gaan lijken. Ook al
 +
is heiliging het bewijs en het doel van onze
 +
rechtvaardiging, we moeten het nooit zien als de
 +
grond voor onze rechtvaardiging. Hier raken veel
 +
christenen in verwarring. Zij proberen te verdienen
 +
wat hun al –voor niets– gegeven is. Zoals Maarten
 +
Luther zei: ''“De enige bijdrage die wij leveren aan onze
 +
rechtvaardiging zijn onze zonden die God ons zo
 +
genadig vergeeft.”''
 +
 +
Er zijn nog meer belangrijke verschillen.
 +
Rechtvaardiging gaat over ‘rechtvaardig verklaard
 +
worden.’ Heiliging gaat over ‘groeien in
 +
rechtvaardigheid’. Rechtvaardiging is direct, heiliging
 +
is geleidelijk. Rechtvaardiging is
 +
volledig op het moment dat God ons
 +
rechtvaardig verklaart, het vindt
 +
niet in stappen plaats. Aan de
 +
andere kant is heiliging een proces
 +
dat ons hele leven lang duurt. Tot
 +
slot zijn alle christenen even
 +
gerechtvaardigd, maar niet even
 +
heilig. Je zult nooit meer
 +
gerechtvaardigd worden dan je op
 +
dit moment bent, omdat
 +
rechtvaardiging een daad van God
 +
is. Maar door Gods genade, zul je
 +
steeds meer geheiligd worden als je
 +
samen met Gods Geest het proces
 +
van verandering doorgaat. Ook al is
 +
het belangrijk om onderscheid te
 +
maken tussen rechtvaardiging en
 +
heiliging, deze twee begrippen zijn
 +
onlosmakelijk met elkaar verbonden. God
 +
rechtvaardigt niet iemand zonder hem ook te heiligen.
 +
Heiliging is geen optie. Als iemand écht
 +
gerechtvaardigd is, zal dat zich bewijzen door een
 +
voortdurend werk van heiliging in zijn leven. Kleine
 +
groepen dragen bij aan dit geweldige en geleidelijke
 +
werk van genade in ons leven.{{RightInsert|'''Denk na over Hebreeën 10:24-25.''' Hoe heb jij geprofiteerd van anderen die jou aangemoedigd hebben in het geloof?}}
 +
 +
====PROBEER DIT NIET IN JE EENTJE====
 +
 +
Ook al staat het als een paal boven water dat je
 +
persoonlijk verantwoordelijk bent voor je heiliging,
 +
heiliging kan niet plaats vinden los van de lokale kerk.
 +
De Bijbel leert duidelijk dat heiliging bedoeld is om
 +
plaats te vinden in de lokale kerk en kleine groepen
 +
leveren een onschatbare bijdrage aan dit proces.
 +
Overweeg deze gedachten van theoloog Bruce Milne:
 +
 +
{{LeftInsert|“De heerlijkheid van het evangelie
 +
is dat God verklaard heeft dat
 +
christenen recht voor Hem staan
 +
ondanks hun zonden. Maar onze
 +
grootste verleiding en vergissing
 +
is om ons karakter in zijn
 +
genadewerk te smokkelen. Hoe
 +
gemakkelijk trappen wij er steeds
 +
weer in, denkende dat wij alleen
 +
gerechtvaardigd zijn zolang er iets
 +
is in ons karakter dat bijdraagt aan
 +
die rechtvaardiging. Maar Paulus
 +
leert ons dat niets dat we doen
 +
ooi t bijdraagt aan onze
 +
rechtvaardiging.”
 +
 +
'''- Sinclair Ferguson'''}}
 +
 +
<blockquote>''“Er is geen ontkomen aan dat het christelijke
 +
leven binnen de gemeenschap plaats vindt.
 +
Onderwijs over christelijke heiligheid is
 +
voornamelijk toegespitst op ‘de heilige man’ of
 +
‘de heilige vrouw’ ten koste van de Bijbelse
 +
nadruk op ‘het heilige volk’ of ‘de heilige kerk’.
 +
Het ideaal van het ‘alles kunnende christelijke
 +
individu’, dat elke geestelijke uitdaging aan kan
 +
en een leven leeft van ononderbroken
 +
overwinning over zonde en de duivel, zal
 +
ongetwijfeld bestaan maar, zoals elke pastorale
 +
werker weet, heeft deze nadruk velen gedreven
 +
tot een eenzame strijd en worsteling eindigend in
 +
wanhoop en teleurstelling of erger, in een
 +
schijnheilig dubbelleven.''
 +
 +
''Deze hele benadering moet herzien worden. Het
 +
grootste gedeelte van het onderwijs van het NT
 +
over het christelijke leven, inclusief de
 +
belangrijke gedeeltes over heiligheid, vinden
 +
plaats in brieven die zijn geschreven aan
 +
groepen, aan gemeentes. Alle belangrijke
 +
aansporingen om heilig te leven zijn in het
 +
meervoud (wij en jullie, zie Rom. 6:1-23, Gal.
 +
5:13-6:10, Ef. 4:17-6:18). Tegelijk zijn ook alle
 +
beloftes van overwinning in het NT aan groepen
 +
gericht (1 Kor. 15:57; 1 Joh. 5:4; Op. 15:2). Met
 +
andere woorden: de apostelen zagen het
 +
christelijke leven en christelijke heiliging in de
 +
context van een liefdevolle, zorgzame
 +
gemeenschap.”''</blockquote>
 +
 +
{{LeftInsert|'''Voor verdere studie:''' welke twee ingrediënten moeten er volgens Efeziërs 4:15 zijn in onze communicatie met andere christenen?}}
 +
 +
Dankzij Gods genade heb ik ervaren wat Milne
 +
beschrijft. De belangrijkste veranderingen in mijn
 +
christelijke leven hebben plaatsgevonden in de
 +
gemeenschap van de lokale kerk en in het bijzonder in
 +
de kleine groep. De leden van mijn kleine groep
 +
hebben me meerdere malen liefdevol (maar stevig)
 +
geconfronteerd met mijn zonde en
 +
hebben mij op mijn
 +
verantwoordelijkheid gewezen terwijl
 +
ik bezig was te veranderen. Natuurlijk
 +
is de Heilige Geest direct
 +
verantwoordelijk door mij te
 +
overtuigen van deze dingen, maar ik
 +
kan alleen gissen waar ik nu zou zijn
 +
zonder zulke trouwe vrienden. God
 +
heeft hun telkens weer gebruikt om
 +
zonde in mijn leven aan te wijzen die
 +
ik nooit zou hebben ontdekt als ik
 +
alleen was.
 +
 +
{{RightInsert|“Het is dwaas en slecht om te veronderstellen dat we veel vooruitgang zullen boeken in heiliging als wij ons isoleren van de zichtbare kerk. Het is inderdaad gewoon
 +
geworden om mensen te horen zeggen dat zij zich niet hoeven te voegen bij een kerk om christen te zijn. Zij beweren dat hun toewijding persoonlijk en privé is en geen deel uitmaakt van een gemeenschap. Dat is niet het getuigenis van de grote mannen en vrouwen uit de geschiedenis, het is het getuigenis van dwazen.”
 +
 +
'''- R.C. Sproul'''}}
 +
 +
Het is ontnuchterend om anderen te
 +
observeren die er voor hebben
 +
gekozen om ''geen'' deel te zijn van een
 +
lokale kerk en kleine groep. Zij laten
 +
duidelijk een gebrek aan groei zien. Wat nog erger is, zij zijn zich niet
 +
eens bewust van hun geestelijke
 +
toestand en stilstand.
 +
 +
Kleine groepen zorgen voor
 +
bemoediging, correctie en bieden
 +
een kader waarbinnen de leden
 +
aan elkaar verantwoording
 +
afleggen; dit weerhoudt ons ervan
 +
af te dwalen. Hoe belangrijk het
 +
ook is om een persoonlijke relatie
 +
met God te onderhouden door
 +
stille tijd, we hebben anderen
 +
nodig in het najagen van heiliging.
 +
 +
Als je een passie hebt voor
 +
persoonlijke verandering – iets
 +
wat iedere christen zou moeten
 +
hebben – dan moet je blij zijn als
 +
anderen je uitdagen om te
 +
groeien. Dit moet niet als iets
 +
abnormaals gezien worden of als
 +
het domein van degene met een
 +
buitengewone geestelijke
 +
volwassenheid. Het moet worden
 +
gezien als het normale proces dat
 +
volgt op een nieuwe geboorte,
 +
uitgedrukt door een verlangen om
 +
steeds meer te gaan lijken op
 +
Jezus Christus. We zouden serieus
 +
en zonder smoesjes toegewijd
 +
moeten zijn aan verandering.
 +
 +
{{RightInsert|'''DEZE MANNEN MEENDEN HET!'''
 +
 +
In het begin van de 18e eeuw vormde Samuel Wesley (broer van John Wesley) een religieuze gemeenschap met regelmatige ‘kleine groep’ bijeenkomsten. Deze mannengroepen waren bedacht om
 +
wederzijdse controlemomenten te creëren. Iedereen die mee wilde doen werd gevraagd om de volgende vragen te beantwoorden als bewijs van rechtvaardiging en een verlangen om te groeien in God:
 +
 +
''Heb je vrede met God door onze Heer Jezus Christus?''
 +
 +
''Heb je het verlangen om je fouten te horen te krijgen?''
 +
 +
''Heb je het verlangen dat iedereen van ons je af en toe vertelt wat er in zijn of haar hart leeft met betrekking tot jou?''
 +
 +
''Overweeg dit goed: heb je het verlangen dat we je alles vertellen wat we denken, wat we vrezen en wat we horen over jou?''
 +
 +
''Verlang je ernaar dat, terwijl we dit doen, we zo dicht als mogelijk bij je komen en je hart onderzoeken op je diepste motieven?''
 +
 +
''Is het je verlangen en bedoeling om bij alle gelegenheden volledig open te zijn, dat wil zeggen om alles te vertellen wat er in je omgaat, zonder uitzondering en zonder reserve?''
 +
 +
Na de toevoeging kunnen groepsleden de oorgaande vragen ‘zo vaak als mogelijk’  worden voorgelegd en de volgende vragen worden tijdens elke ontmoeting gevraagd:
 +
 +
''Wat voor bekende zonde heb je begaan na onze laatste ontmoeting?''
 +
 +
''Wat voor verleidingen heb je doorstaan?''
 +
 +
''Hoe ben je hiervan bevrijd?''
 +
 +
''Wat heb je gedacht, gezegd of gedaan metdatgene waarover je twijfelde of het zonde was  of niet?''}}
 +
 +
====WIE IS JOUW NATHAN?====
 +
 +
Toen Kaïn door God
 +
ondervraagd werd over de moord
 +
op Abel probeerde hij te
 +
ontkennen dat hij degene was die
 +
over zijn broer moest waken
 +
(Gen. 4:9). Maar dat was hij wel.
 +
Dat zijn we allemaal. We hebben
 +
de verantwoordelijkheid om onze
 +
broers en zussen te helpen Gods
 +
wil te doen. We noemen dit
 +
‘rekenschap of verantwoording afleggen’. Het is een
 +
specifieke manier waarin relaties ons helpen om
 +
verder te komen in onze heiliging.
 +
 +
Charles Swindoll heeft eens gezegd: “Rekenschap
 +
afleggen houdt in je eigen leven openstellen voor een
 +
aantal zorgvuldig geselecteerde mensen die we
 +
vertrouwen, die waarheid spreken – die het recht hebben om ons te onderzoeken, vragen te stellen, om
 +
ons goedkeuring te verlenen en om raad te geven.”

Versie van 21 okt 2009 om 19:51

Verwante bronnen
More Door C.J. Mahaney
Auteur Index
More Over Kleine Groepen
Onderwerp Index
Over deze vertaling
English: Why Small Groups?/Why Small Groups?

© Sovereign Grace Ministries

Share this
Onze Missie
Deze vertaling is van het Evangelie Vertalingen, een online dienst, de evangelie gecentreerde boeken en artikelen vrij verkrijgbaar in elke natie en taal.

Hier meer (English).
Hoe u kunt helpen
Als u goed Engels spreken, kunt u met ons vrijwillig als vertaler.

Hier meer (English).

Door C.J. Mahaney Over Kleine Groepen
Hoofdstuk 3 van het boek Kleine Groepen Waarom?

Vertaling door Emmanuel Oliveiro

“ Je ziet de dingen wel, maar je neemt ze niet waar,” zei Sherlock Homes tegen zijn trouwe vriend, dr. Watson. “Het verschil daartussen is duidelijk. Zo heb je bijvoorbeeld vaak de trap gezien die van de hal naar deze kamer leidt.”

“Vaak, inderdaad.”
“Hoe vaak?”
“Tja, enige honderden keren.”
“Hoeveel treden heeft die trap dan?”
“Hoeveel? Dat weet ik niet.”

“Zie je wel. Je hebt niet waargenomen. En toch heb je ze wel gezien. Dat is nu precies wat ik bedoel. Ik weet dat er 17 treden zijn, omdat ik ze niet alleen gezien, maar ook waargenomen heb.”

Wie de detectives van Sir Arthur Conan Doyle gelezen heeft, weet dat Sherlock Holmes Dr. Watson vaak zijn onoplettendheid verwijt. Maar Dr. Watson was niet op zijn achterhoofd gevallen. Net als ik, en waarschijnlijk jij, ontbrak hem eenvoudigweg het uitzonderlijke vermogen van Holmes om te observeren en deduceren. Hij zag precies hetzelfde als Sherlock Holmes maar zonder de belangrijke details. Zoals Holmes opmerkte, Watson keek wel…, maar nam niet waar.

Trouwens, als ik in Watson’s schoenen had gestaan, zou ik de beroemde detective een heel ander antwoord hebben gegeven. Ik zou op z’n minst in de verleiding zijn gekomen om te zeggen: “Hoeveel treden? Wie maakt zich daar nou druk om? Los jij deze zaak nu maar op, vriend!”

Maar Sherlock Holmes maakte zich er wel druk over. Observatie was een belangrijk gereedschap in zijn vak. Bij het bestuderen van het onderwerp ‘kleine groepen’ is het voor ons ook belangrijk. Velen van ons kijken naar kleine groepen zoals Watson naar de trap keek. We kijken wel, maar observeren niet. We gaan naar een kleine groep zonder te begrijpen wat de bedoeling ervan is. We verzuimen te begrijpen waarom onze kleine groepen bestaan.

En als we Gods doel met kleine groepen niet kennen, zullen we het ook nooit bereiken.

Inhoud

SMALL GROUPS ARE ELEMENTARY, MY DEAR WATSON

Denk na over Mattheüs 7:24-27. Wat belooft Jezus aan degenen die bouwen op het fundament van Zijn Woord?


Sinds midden jaren ‘70 is de kerk gefascineerd door kleine groepen. De meerderheid van de kerken heeft op z’n minst ‘geëxperimenteerd’ met kleine groepen en vele kerken hebben nog steeds actieve kleine groepen of iets wat er op lijkt.

Echter, vanuit mijn beperkte gezichtspunt gezien, heeft een groot aantal van deze kerken nog nooit een duidelijke bedoeling en Bijbelse doelen uitgewerkt bij het opstarten van hun kleine groepen. Sommige kerken hebben dat wel gedaan en ik beveel ze dan ook aan. Zonder twijfel zijn deze kerken ook het meest succesvol geweest met hun kleine groepen. Maar andere kerken zijn kleine groepen begonnen omdat ze populair waren: de laatste kerktrend. Dat is natuurlijk geen goed motief. De laatste trends bieden een kerk geen goed fundament. Kleine groepen zullen uiteindelijk geen effect hebben als ze niet aan hun Bijbelse doelen voldoen. Vele kleine groepen zijn ten onder gegaan bij gebrek aan Bijbelse doelen. Andere kleine groepen zijn ernstig gehandicapt bij gebrek aan goed materiaal. Zonder te overdrijven kun je zeggen dat de meeste populaire boeken en handleidingen over kleine groepen ernstig tekort schieten aan gezond Bijbels onderwijs. Ik zeg dit niet zomaar. Ik heb ze jarenlang gelezen en bestudeerd en vond dat er meer nadruk op moderne psychologie en sociologie werd gelegd dan op diepgaande Bijbelse theologie. De meeste van deze materialen zitten wel goed in elkaar. Ze bevatten dan ook vele vragen en voorbeelden die tot nadenken stemmen. Ongetwijfeld willen de uitgevers christenen helpen groeien. Maar zonder stevige Bijbelse inhoud kunnen deze materialen Gods intenties zelfs verhinderen, voor ons persoonlijk als

ook voor de groep.
GEDENKWAARDIGE MOMENTEN UIT DE GESCHIEDENIS VAN DE KLEINE GROEP

Met een oprecht verlangen om met onze kleine groep naar buiten te treden en te evangeliseren, kwam ik vorig jaar met de beruchte ‘4 juli-parade’ [feestdag ter ere van de onafhankelijkheid van Amerika]. Ik geef toe dat de meeste leden hun bedenkingen hadden (inclusief mijn vrouw, wat mij had moeten alarmeren), maar de kinderen vonden het prachtig. Op de vierde juli verkleedden wij ons met rode, witte en blauwe feesthoeden en kleding. Met gekleurde ballonnen marcheerden wij door de buurt, deelden traktaatjes uit en gingen bij de deuren langs om vaderlandslievende liederen te zingen. Omdat ik zo trots was op mijn geweldig creatieve idee, zag ik niet de blikken die mijn vrouw en de andere groepsleden wel zagen toen we door de buurt liepen. Ik zou niet verbaasd zijn, dat wanneer mijn buren mij zien, zij nog steeds zeggen: “Daar heb je die rare kerel weer!”

- John Masanotti (Mesa, AZ)


Ondanks deze zorgen zie ik kleine groepen als een prioriteit voor elke christen en elke kerk. Waarom? Omdat het Woord voortdurend relaties centraal stelt. J.I. Packer zegt hierover:

“We moeten niet denken dat onze gemeenschap met andere christenen een geestelijke luxe is, een extraatje naast onze persoonlijke relatie met God. Gemeenschap is een van dé belangrijke woorden uit het Nieuwe Testament. Het is van levensbelang voor de geestelijke gezondheid van een christen en staat centraal in het echte kerkleven… De kerk zal bloeien en christenen zullen sterk worden als er (een hechte) gemeenschap is.”

Voor verdere studie: lees 1 Johannes 1:7. Hoe moeten christenen met elkaar omgaan om samen gemeenschap te ervaren?


Echte gemeenschap wordt niet ervaren in een menigte van 200 of 2000 mensen. Daarom vind ik het zo belangrijk dat kerken kleine groepen starten waar christenen intieme relaties kunnen ontwikkelen, waar ze ‘kennen en gekend worden’. Een kerk die een Bijbels model volgt, ‘heeft’ niet alleen kleine groepen. Zij biedt niet alleen kleine groepen aan, maar is opgebouwd uit kleine groepen.

Zoals ik eerder al opmerkte zullen kleine groepen de kerk alleen dienen als zij gebouwd zijn op gezonde Bijbelse leer en ondersteund worden door een helder Bijbels doel. Dat brengt ons bij de titel van dit boek en hoofdstuk: ‘Waarom kleine groepen?’

Om deze vraag te beantwoorden wil ik graag vier heldere doelen uit de Schrift aandragen: voortgaande heiliging, wederzijdse zorg, gemeenschap en de werking van de Heilige Geest.

WAT HEILIGING IS - EN WAT NIET

Theoloog Wayne Grudem geeft een goede en beknopte definitie van deze cruciale leerstelling: “Heiliging is een voortgaand werk van ‘God en mensen’ dat ons steeds meer vrij maakt van zonde en ons meer en meer doet lijken op Christus in ons dagelijks leven.” En Is dat niet het doel van het christelijke leven? Toenemende vrijheid van zonde en steeds meer lijken op Jezus. Kleine groepen zorgen voor een ideale context waarin dit kan gebeuren.

1 Als iemand in jouw groep iets in jouw leven aanwijst, waarvan zij denkt dat het een zonde is (zonder eerst schriftelijk toestemming te hebben gevraagd), hoe zou je daarop reageren?

Ik zou…

  • beledigd zijn, maar dat voor mezelf houden,
  • beledigd zijn en dat ook laten merken,
  • in huilen uitbarsten
  • haar wijzen op de overduidelijke zonden in haar eigen leven
  • haar bedanken voor haar betrokkenheid en zorg


Niet elke kleine groep is gericht op dit doel. Sommige geven hogere prioriteit aan gezelligheid dan aan heiliging. Andere blinken uit in delen en luisteren naar elkaar, maar zij zullen nooit elkaar confronteren met zonde of leden uitdagen om te veranderen. Dit is onaanvaardbaar. Een groep met een niet-Bijbels doel doet meer kwaad dan goed. Wanneer groepen samenkomen zonder het Bijbelse doel van karakterverandering na te streven, zullen de zonde en het egoïsme die in ons aanwezig zijn eerder aangemoedigd worden in plaats van aangepakt. Niemand van ons heeft zulke aanmoediging nodig.

In plaats daarvan moeten we uitgedaagd worden door anderen om te veranderen tot eer en glorie van God.

Een belangrijke opmerking voordat ik verder ga. Ik heb met veel christenen gesproken die, of ze zich er bewust van waren of niet, het verschil niet begrijpen tussen heiliging en rechtvaardiging. Omdat deze verwarring ernstige geestelijke consequenties kan hebben, wil ik een moment nemen om het verschil tussen deze begrippen uit te leggen. Let alsjeblieft goed op: de rest van dit boek (en de rest van je christelijke leven!) steunt op een goed begrip van deze twee leerstellingen.

Ik heb Wayne Grudems definitie van heiliging hierboven gegeven. Hij definieert rechtvaardiging als volgt:

“Rechtvaardiging is een ogenblikkelijke wettelijke daad van God waarin hij: 1) onze zonden als vergeven beschouwd en de rechtvaardigheid van Christus ons ten deel valt. 2) ons rechtvaardig verklaart voor Zijn aangezicht.”
Denk na over

Romeinen 5:1-2 Vat de voordelen van rechtvaardigheid die je in dit Bijbelgedeelte vindt in drie woorden

samen.


Rechtvaardiging gaat over de positie van een christen voor God. Het moment waarop je opnieuw werd geboren, werd je door God gerechtvaardigd. Gebaseerd op het volbrachte werk van Christus, beschouwt God jouw zonden als vergeven en verklaart Hij dat jij rechtvaardig bent.

Heiliging echter, gaat over ons doen en laten voor God. Het is een doorlopend proces van vechten tegen de zonde en steeds meer op Jezus gaan lijken. Ook al is heiliging het bewijs en het doel van onze rechtvaardiging, we moeten het nooit zien als de grond voor onze rechtvaardiging. Hier raken veel christenen in verwarring. Zij proberen te verdienen wat hun al –voor niets– gegeven is. Zoals Maarten Luther zei: “De enige bijdrage die wij leveren aan onze rechtvaardiging zijn onze zonden die God ons zo genadig vergeeft.”

Er zijn nog meer belangrijke verschillen. Rechtvaardiging gaat over ‘rechtvaardig verklaard worden.’ Heiliging gaat over ‘groeien in rechtvaardigheid’. Rechtvaardiging is direct, heiliging is geleidelijk. Rechtvaardiging is volledig op het moment dat God ons rechtvaardig verklaart, het vindt niet in stappen plaats. Aan de andere kant is heiliging een proces dat ons hele leven lang duurt. Tot slot zijn alle christenen even gerechtvaardigd, maar niet even heilig. Je zult nooit meer gerechtvaardigd worden dan je op dit moment bent, omdat rechtvaardiging een daad van God is. Maar door Gods genade, zul je steeds meer geheiligd worden als je samen met Gods Geest het proces van verandering doorgaat. Ook al is het belangrijk om onderscheid te maken tussen rechtvaardiging en heiliging, deze twee begrippen zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. God rechtvaardigt niet iemand zonder hem ook te heiligen. Heiliging is geen optie. Als iemand écht gerechtvaardigd is, zal dat zich bewijzen door een voortdurend werk van heiliging in zijn leven. Kleine groepen dragen bij aan dit geweldige en geleidelijke

werk van genade in ons leven.
Denk na over Hebreeën 10:24-25. Hoe heb jij geprofiteerd van anderen die jou aangemoedigd hebben in het geloof?


PROBEER DIT NIET IN JE EENTJE

Ook al staat het als een paal boven water dat je persoonlijk verantwoordelijk bent voor je heiliging, heiliging kan niet plaats vinden los van de lokale kerk. De Bijbel leert duidelijk dat heiliging bedoeld is om plaats te vinden in de lokale kerk en kleine groepen leveren een onschatbare bijdrage aan dit proces. Overweeg deze gedachten van theoloog Bruce Milne:

“De heerlijkheid van het evangelie

is dat God verklaard heeft dat christenen recht voor Hem staan ondanks hun zonden. Maar onze grootste verleiding en vergissing is om ons karakter in zijn genadewerk te smokkelen. Hoe gemakkelijk trappen wij er steeds weer in, denkende dat wij alleen gerechtvaardigd zijn zolang er iets is in ons karakter dat bijdraagt aan die rechtvaardiging. Maar Paulus leert ons dat niets dat we doen ooi t bijdraagt aan onze rechtvaardiging.”

- Sinclair Ferguson


“Er is geen ontkomen aan dat het christelijke leven binnen de gemeenschap plaats vindt. Onderwijs over christelijke heiligheid is voornamelijk toegespitst op ‘de heilige man’ of ‘de heilige vrouw’ ten koste van de Bijbelse nadruk op ‘het heilige volk’ of ‘de heilige kerk’. Het ideaal van het ‘alles kunnende christelijke individu’, dat elke geestelijke uitdaging aan kan en een leven leeft van ononderbroken overwinning over zonde en de duivel, zal ongetwijfeld bestaan maar, zoals elke pastorale werker weet, heeft deze nadruk velen gedreven tot een eenzame strijd en worsteling eindigend in wanhoop en teleurstelling of erger, in een schijnheilig dubbelleven. Deze hele benadering moet herzien worden. Het grootste gedeelte van het onderwijs van het NT over het christelijke leven, inclusief de belangrijke gedeeltes over heiligheid, vinden plaats in brieven die zijn geschreven aan groepen, aan gemeentes. Alle belangrijke aansporingen om heilig te leven zijn in het meervoud (wij en jullie, zie Rom. 6:1-23, Gal. 5:13-6:10, Ef. 4:17-6:18). Tegelijk zijn ook alle beloftes van overwinning in het NT aan groepen gericht (1 Kor. 15:57; 1 Joh. 5:4; Op. 15:2). Met andere woorden: de apostelen zagen het christelijke leven en christelijke heiliging in de context van een liefdevolle, zorgzame gemeenschap.”
Voor verdere studie: welke twee ingrediënten moeten er volgens Efeziërs 4:15 zijn in onze communicatie met andere christenen?


Dankzij Gods genade heb ik ervaren wat Milne beschrijft. De belangrijkste veranderingen in mijn christelijke leven hebben plaatsgevonden in de gemeenschap van de lokale kerk en in het bijzonder in de kleine groep. De leden van mijn kleine groep hebben me meerdere malen liefdevol (maar stevig) geconfronteerd met mijn zonde en hebben mij op mijn verantwoordelijkheid gewezen terwijl ik bezig was te veranderen. Natuurlijk is de Heilige Geest direct verantwoordelijk door mij te overtuigen van deze dingen, maar ik kan alleen gissen waar ik nu zou zijn zonder zulke trouwe vrienden. God heeft hun telkens weer gebruikt om zonde in mijn leven aan te wijzen die ik nooit zou hebben ontdekt als ik alleen was.

“Het is dwaas en slecht om te veronderstellen dat we veel vooruitgang zullen boeken in heiliging als wij ons isoleren van de zichtbare kerk. Het is inderdaad gewoon

geworden om mensen te horen zeggen dat zij zich niet hoeven te voegen bij een kerk om christen te zijn. Zij beweren dat hun toewijding persoonlijk en privé is en geen deel uitmaakt van een gemeenschap. Dat is niet het getuigenis van de grote mannen en vrouwen uit de geschiedenis, het is het getuigenis van dwazen.”

- R.C. Sproul


Het is ontnuchterend om anderen te observeren die er voor hebben gekozen om geen deel te zijn van een lokale kerk en kleine groep. Zij laten duidelijk een gebrek aan groei zien. Wat nog erger is, zij zijn zich niet eens bewust van hun geestelijke toestand en stilstand.

Kleine groepen zorgen voor bemoediging, correctie en bieden een kader waarbinnen de leden aan elkaar verantwoording afleggen; dit weerhoudt ons ervan af te dwalen. Hoe belangrijk het ook is om een persoonlijke relatie met God te onderhouden door stille tijd, we hebben anderen nodig in het najagen van heiliging.

Als je een passie hebt voor persoonlijke verandering – iets wat iedere christen zou moeten hebben – dan moet je blij zijn als anderen je uitdagen om te groeien. Dit moet niet als iets abnormaals gezien worden of als het domein van degene met een buitengewone geestelijke volwassenheid. Het moet worden gezien als het normale proces dat volgt op een nieuwe geboorte, uitgedrukt door een verlangen om steeds meer te gaan lijken op Jezus Christus. We zouden serieus en zonder smoesjes toegewijd moeten zijn aan verandering.

DEZE MANNEN MEENDEN HET!

In het begin van de 18e eeuw vormde Samuel Wesley (broer van John Wesley) een religieuze gemeenschap met regelmatige ‘kleine groep’ bijeenkomsten. Deze mannengroepen waren bedacht om wederzijdse controlemomenten te creëren. Iedereen die mee wilde doen werd gevraagd om de volgende vragen te beantwoorden als bewijs van rechtvaardiging en een verlangen om te groeien in God:

Heb je vrede met God door onze Heer Jezus Christus?

Heb je het verlangen om je fouten te horen te krijgen?

Heb je het verlangen dat iedereen van ons je af en toe vertelt wat er in zijn of haar hart leeft met betrekking tot jou?

Overweeg dit goed: heb je het verlangen dat we je alles vertellen wat we denken, wat we vrezen en wat we horen over jou?

Verlang je ernaar dat, terwijl we dit doen, we zo dicht als mogelijk bij je komen en je hart onderzoeken op je diepste motieven?

Is het je verlangen en bedoeling om bij alle gelegenheden volledig open te zijn, dat wil zeggen om alles te vertellen wat er in je omgaat, zonder uitzondering en zonder reserve?

Na de toevoeging kunnen groepsleden de oorgaande vragen ‘zo vaak als mogelijk’ worden voorgelegd en de volgende vragen worden tijdens elke ontmoeting gevraagd:

Wat voor bekende zonde heb je begaan na onze laatste ontmoeting?

Wat voor verleidingen heb je doorstaan?

Hoe ben je hiervan bevrijd?

Wat heb je gedacht, gezegd of gedaan metdatgene waarover je twijfelde of het zonde was of niet?


WIE IS JOUW NATHAN?

Toen Kaïn door God ondervraagd werd over de moord op Abel probeerde hij te ontkennen dat hij degene was die over zijn broer moest waken (Gen. 4:9). Maar dat was hij wel. Dat zijn we allemaal. We hebben de verantwoordelijkheid om onze broers en zussen te helpen Gods wil te doen. We noemen dit ‘rekenschap of verantwoording afleggen’. Het is een specifieke manier waarin relaties ons helpen om verder te komen in onze heiliging.

Charles Swindoll heeft eens gezegd: “Rekenschap afleggen houdt in je eigen leven openstellen voor een aantal zorgvuldig geselecteerde mensen die we vertrouwen, die waarheid spreken – die het recht hebben om ons te onderzoeken, vragen te stellen, om ons goedkeuring te verlenen en om raad te geven.”