Hoe spiritueel gezind te zijn

Uit Bijbelse Boeken en Preken

Huidige versie van 21 dec 2021 om 13:37

Dit artikel is op zondagmiddag ontsproten dankzij een afdwaling van mijn gedachten naar aanleiding van videoadvertenties van Apple Computer. Die zijn grappig. Toen ik zat te denken welke beter is, Mac of PC, vroeg ik mezelf af of ik weggelokt werd van spiritueel gezind zijn. Ik geloof dat je over computers op een spirituele manier kunt denken. Maar deed ik dat dan? Of dwaalde ik af naar die fascinatie en verlangen die het gevoel geven dat God ver weg is, de Bijbel saai, de hemel onbelangrijk en de hel niet is voor te stellen? Het was een kritiek moment waarin God me pakte.

Spiritueel gezind zijn is een zaak van leven en dood. Paulus zei in Romeinen 8:6: “Het aardse streven leidt tot de dood, maar het streven waartoe de Geest aanzet leidt tot leven en vrede.” De frase “het streven waartoe de Geest aanzet” is de vertaling van een naamwoordelijk zinsdeel, phronēma tou pneumatos – “mentaliteit van de Geest.” Phronēma is moeilijk in één Nederlands woord te vatten. Het is niet alleen “denken” maar ook “houding”. En niet alleen “denkwijze” maar ook “attitude.” Het is het raamwerk en karakter van onze gedachten. Als je zegt dat we een “phronēma van de Geest” hebben, zeg je dat de Geest onze set van houding en denken afstemt op zijn set. Het vereert Christus, waardeert God, koestert het Woord van God en ziet mensen en dingen met een onverbiddelijke God-bewustzijn.

Ik wens de hele tijd spiritueel gezind te zijn. Ik wil de wereld door geestelijke ogen zien – computers en alles. Dus hield ik op om naar de computer te staren en schreef ik de volgende strategieën om spiritueel gezind te worden en te blijven. Ze staan niet in een specifieke volgorde. Alleen maar zoals ze bij me opkwamen met een paar aanpassingen.

Besef dat je uiterlijke bestaan verloren gaat en je innerlijk bestaan vernieuwd moet worden door je te concentreren op hogere dingen.

Daarom verzaken wij onze plicht niet, want ook al gaat ons uiterlijke bestaan verloren, ons innerlijke bestaan wordt van dag tot dag vernieuwd. En de geringe last die we tijdelijk te dragen hebben, brengt ons een eeuwige luister, die alles omvat en alles overtreft. Wij richten ons niet op de zichtbare dingen maar op de onzichtbare, want de zichtbare dingen zijn tijdelijk, de onzichtbare eeuwig. (2 Korintiërs 4:16-18)¹

Neem radicale maatregelen om puur van geest te blijven

Jullie hebben gehoord dat gezegd werd: “Pleeg geen overspel.” Dit zeg Ik daarover: iedereen die naar een vrouw kijkt en haar begeert, heeft in zijn hart al overspel met haar gepleegd. Als je rechteroog je ten val brengt, ruk het dan uit en werp het weg. Je kunt immers beter een van je lichaamsdelen verliezen dan dat heel je lichaam in de Gehenna² geworpen wordt. (Mattheüs 5:27-29)

Maak van God de blijdschap over al uw vreugdes.

Dan zal ik naderen tot het altaar van God, tot God, mijn hoogste vreugde. Dan zal ik U loven bij de lier, God, mijn God. (Psalmen 43:4)

Letterlijk luidt de frase “mijn hoogste vreugde”, “blijdschap over mijn vreugde.” Ik vat dit op dat in al je vreugdes God de blijdschap over al die vreugdes zou moeten zijn. Elke vreugde zou vreugde om God moeten zijn. Als vreugde je niet de smaak van God kan laten proeven, en slechts een genot is om het genieten, dan is het ongeïnspireerde vreugde.

Beschouw iedereen die je ontmoet, zoals je ze zult zien over honderd jaar vanaf nu.

Op zekere dag stierf de bedelaar, en hij werd door de engelen weggedragen om aan Abrahams hart te rusten. Ook de rijke stierf en werd begraven. Toen hij in het dodenrijk, waar hij hevig gekweld werd, zijn ogen opsloeg, zag hij in de verte Abraham met Lazarus aan zijn zijde. (Lucas 16:22-23)

Daarom beoordelen we vanaf nu niemand meer volgens de maatstaven van de wereld. (2 Korintiërs 5:16)

Bedenk dat op elk moment, zelfs je gelukkigst, er ellende en geweeklaag is op 10.000 plaatsen waarvan sommigen in de buurt.

Zal dat niet alle vreugde smoren? Het is beter echt en somber te zijn dan blij en nep. Maar ik denk niet dat we moeten kiezen. Het is mogelijk om tegelijkertijd echt, blij en verdrietig te zijn. Dat is wat Paulus zegt: “We hebben verdriet maar toch zijn we altijd verheugd” (2 Korintiërs 6:10). Luister eens naar dit hartverscheurend verhaal dat David Brickner (leider van Jews for Jesus³) vertelt.

Enkele maanden geleden vloog ik van een vergadering terug naar huis toen de man die achter mij zat, begon te snakken naar adem. Met een oproep via de intercom van het vliegtuig werd om een dokter gevraagd. Al snel kwamen een dokter en een paar verplegers de man helpen maar het mocht niet baten. Ik begon te bidden voor de man en zijn vrouw die naast hem zat. De piloot riep om dat vanwege een medisch spoedgeval het toestel zou landen in Edmonton. Ik kon horen hoe achter me de activiteiten escaleerden toen de arts en de verplegers om de beurt probeerden te reanimeren. Als u nog nooit dichtbij iemand was, die stierf ondanks deze pogingen, kan ik u verzekeren dat het niet veel erger is dan wat we op televisie zien. Het geluid van adem die uit de menselijke longen wordt geperst, de geluiden en de geuren van het doodsgereutel waren vreselijk. Ik hoorde de dokter mededelen: “Tijdstip van overlijden, 10 uur 25 ’s morgens.”

Vervolgens riep de kapitein om dat de toestand van de passagier zich had “gestabiliseerd” en we dus verder konden gaan naar San Francisco. Ik weet niet hoeveel mensen door hadden dat wat werd omgeroepen als het einde van het spoedgeval eigenlijk een versluierde bericht was over het levenseinde van deze man. Zij die in de buurt waren wisten het vast en zeker wel. Het cabinepersoneel trok een deken over zijn hoofd. Zijn vrouw, nog steeds naast hem zittend, snikte en jammerde. Toen kwamen de vluchtbegeleiders door de gangpaden … om lunch te serveren! Lunch!? Hoe kan iemand in de cabine eten na wat er net was gebeurd? Maar toch deden ze dat. (Jews for Jesus, nieuwsbrief, november 2006, p. 1)

Dat is een gelijkenis met de wereld op elk specifiek moment. Sommigen lunchen en duizenden weeklagen. Het helpt om dit in je achterhoofd te hebben als je afdwaalt van de werkelijkheid door de een of ander computeradvertentie.

Denk aan Jezus’ waarschuwing over wat het spiritueel leven verstikt: zorgen, rijkdom en genoegens van het leven.

Het zaad dat tussen de distels valt, dat zijn zij die wel geluisterd hebben, maar door zorgen en rijkdom en de genoegens van het leven worden ze gaandeweg verstikt, zodat ze geen vrucht dragen. (Lucas 8:14)

Maar de zorgen om het dagelijks bestaan en de verleiding van de rijkdom en hun verlangens naar allerlei andere dingen komen ertussen en verstikken het woord, zodat het zonder vrucht blijft. (Markus 4:19)

Overdenk wat God goed vindt ruiken en wat hem behaagt!

En ga de weg van de liefde, zoals Christus deed, die ons heeft liefgehad en zich voor ons gegeven heeft als offer, als een geurige gave voor God. (Efeziërs 5:2)

Wij zijn als wierookgeur die God behaagt. (2 Korintiërs 2:15)

Niet de kracht van paarden verheugt Hem, niet de sterkte van de soldaten geeft Hem vreugde, vreugde vindt de HEER in wie Hem eren en in wie hopen op zijn liefde en trouw. (Psalm 147:10)

Wees bevriend met geestelijk gezinde mensen.

Wie met wijzen omgaat wordt zelf wijs, wie met dwazen verkeert, ondervindt schade. (Spreuken 13:20)

Maar vergis u niet: slecht gezelschap bederft goede zeden. (1 Korintiërs 15:33)

Lees God-bevlogen, geestelijk gezinde schrijvers.

Lees bijvoorbeeld de preken van Jonathan Edwards en John Owen⁴ in deel zeven van zijn Werken, over spirituele gezindheid⁵. Hier zijn enkele voorbeelden van preektitels uit deel 25 van de Yale-editie van Edwards’ Werken, om u te laten proeven hoe anders de dingen waren in die dagen:

“De grote zorg van een bewaker der zielen”
“De schoonheid van vroomheid in de jeugd”
“Het huwelijk van de kerk met haar zonen en met haar God”
“Geef je over aan Gods Woord of wordt gebroken door Zijn hand”
“Reddend geloof en Christelijke gehoorzaamheid vloeien voort uit goddelijke liefde”
“De vrede die Christus geeft aan Zijn ware volgers”
“De mens’ onmenselijkheid voor God”
“Christus is voor het hart als een rivier voor een boom die ernaast is geplant”
“God is oneindig sterk”

Denk eens na over je leven dat zeer binnenkort zonder lichaam zal zijn.

Ook al zouden we ons lichaam liever verlaten om onze intrek te nemen bij de Heer, toch blijven we vol goede moed. (2 Korintiërs 5:8)

In welke mate hangt uw vreugde af van uw lichaam?

Bedenk eens hoe kort het leven is.

‘De mens is als gras en zijn schoonheid als een bloem in het veld: het gras verdort en de bloem valt af, maar het woord van de Heer houdt eeuwig stand.’ Dit woord is het evangelie dat u verkondigd is. (1 Petrus 1:24-25)

Vraag naar geestelijke gezindheid.

Vervul ons in de morgen met uw liefde, laat ons van blijdschap juichen, al onze dagen. (Psalm 90:14)

Psalmisten bidden vaak om het hart en de geest die ze graag willen hebben.

Herinnert u dat u stierf met Christus en het vlees⁶ gekruisigd hebt.

Wie Christus Jezus toebehoort, heeft zijn aardse natuur met alle hartstocht en begeerte aan het kruis geslagen. (Galaten 5:24)

De meest basale sleutel naar spirituele gezindheid is de diepe garantie dat u stierf en herrees met Christus en dat u vergeven en vrijgesproken bent in hem.

Accepteer Gods toegewezen lijden als leerschool om te komen tot hogere spirituele gezindheid.

U moet weten, broeders en zusters, dat de tegenspoed die we in Asia hebben moeten doorstaan, uitzonderlijk groot was. We hadden het zo zwaar te verduren dat het onze krachten te boven ging. We vreesden ernstig voor ons leven, we waren er zelfs zeker van dat het doodvonnis al over ons was uitgesproken. Maar juist dat liet ons beseffen dat we niet op onszelf moeten vertrouwen, maar alleen op de God die de doden opwekt. (2 Korintiërs 1:8-9)

Houd vol, het betreft hier immers een leerschool, God behandelt u als zijn kinderen. Welk kind wordt niet door zijn vader berispt? Maar als u die leerschool niet doorloopt zoals alle anderen vóór u, dan bent u geen kinderen, maar bastaards. Daar komt nog bij dat wij voor onze aardse vaders, door wie we werden opgevoed, respect hadden; hoeveel te meer zullen we ons dan niet onderwerpen aan het gezag van de Vader van alle geesten, en dan leven? Onze aardse vaders berispten ons maar voor korte tijd en naar eigen goeddunken, maar Hij berispt ons voor onze eigen bestwil, om ons te laten delen in zijn heiligheid. Een vermaning lijkt op het moment zelf geen vreugde te brengen, slechts verdriet, maar wie erdoor gevormd is plukt er op den duur de vruchten van: een leven in vrede en gerechtigheid. (Hebreeën 12:7-11)

Bezoek het ziekenhuis om te bidden met iemand die sterft.

Het is beter dat je naar een huis vol rouw gaat dan naar een huis vol feestrumoer, want in een huis vol rouw eindigt iedereen. Dat neme ieder mens zijn leven lang ter harte. (Prediker 7:2)

Dit deed ik vorige week en het had, zoals altijd, een ontnuchterend effect en blies veel aardse mentaliteit uit mijn geest.

Neem het risico om gezien te worden als dwaas en zonderling.

Voor een leerling is het voldoende dat hij wordt als zijn leermeester, en voor een slaaf als zijn heer. Als ze de heer des huizes al Beëlzebul genoemd hebben, waarvoor zullen ze dan zijn huisgenoten wel niet uitmaken? (Mattheüs 10:25)

Realiseert u dat miljoenen mensen binnen andere wereldreligiën niet zoeken naar mensen met meer Amerikaans-culturele klasse en technologische snufjes. Zij zoeken een “heilige man,” een “man van God.”

De vraag zal niet zijn: “Is hij gevat, een snelle spreker en pienter?” De vraag zal zijn: “Bidt hij veel? Kent hij zijn heilig Boek, en veel daarvan uit het hoofd? Cijfert hij zichzelf weg en richt hij zich op God? Is hij sterk in zijn zwakte?”

Verlangend om met u spiritueel gezind te zijn,

Predikant John

Noot van de vertaler

¹Bijbelteksten zijn geciteerd uit de Nieuwe Bijbelvertaling van 2021 (NBV21)

² Synoniem voor “hel”
³ Messiaans-Joodse zendelingen
⁴ Theologen en predikanten: Jonathan Edwards (Amerikaan, 1703-1758) en John Owen (Brit, 1616-1683)
⁵ Originele titel “Works, On Spiritual Mindedness”
⁶ Vlees = aardse natuur, aardse begeerten