Heeft God me geroepen om te schrijven?
Uit Bijbelse Boeken en Preken
(Nieuwe pagina aangemaakt met '{{info|Has God Called Me to Write?}}<br> '''Audiotranscript''' ''De vorige keer sprak u tegen schrijvers en ik zou willen dat u dat nog een keer doet. Spreek tegen h...')
Nieuwere bewerking →
Versie van 1 dec 2023 om 12:23
Door John Piper
Over Heiligmaking en Groei
Een deel van de Ask Pastor John-serie
Vertaling door Bert Dijkhoff
U kunt ons helpen door de herziening van deze vertaling voor de nauwkeurigheid. Hier meer (English).
Audiotranscript
De vorige keer sprak u tegen schrijvers en ik zou willen dat u dat nog een keer doet. Spreek tegen hen onder ons die schrijvers zijn, over roeping (of tegen hen die de ambitie hebben om de kerk te dienen als schrijver). De meeste Christelijke schrijvers, zo lijkt het, schrijven om zichzelf uit te drukken en niet vanuit een bewuste overtuiging dat God hen geroepen heeft om te schrijven – in ieder geval niet in de formele zin van roeping tot de evangelische dienst zoals bij predikanten. Spreek dus tot de schrijvers. Hoe weet ik of God me roept zijn werk te doen?
Gods roeping is in het Nieuwe Testament vooral de oproep aan ons om de duisternis te verlaten en het licht binnen te gaan. Dat weet u. Veel mensen weten dat. Het is vooral onze oproep tot bekering. Dus als we het over roeping hebben, is dit de manier waarop het Nieuwe Testament het er meestal over heeft.
Maar het kan ook verwijzen naar ons levenswerk zoals in 1 Korintiërs 7:15. Wanneer dat het geval is, kan dat de plek inhouden waar God ons geplaatst heeft of we dat willen of niet. Met andere woorden, dat wordt niet aangestuurd door onze verlangens zoals een verslaving. Paulus behandelt dit in 1 Korintiërs 7. Mocht u in de verschrikkelijke positie van verslaafdheid zitten, is dat uw roeping voor dat moment, ongeacht of u dat al dan niet wilt. Het kan ook betekenen dat u kunt kiezen, zoals bevrijding van slavernij, wat hij ook benoemt in 1 Korintiërs 7. Trouwens, de meeste mensen ter wereld hebben niet de vrijheid om hun levenswerk te kiezen maar zijn desondanks geroepen. Ik wil zeker stellen dat ik dit zeg want wij Westerlingen hebben zoveel ongelofelijke mogelijkheden - op m’n 15de droomden we van 10 dingen die we zouden kunnen worden als we groot waren. De meeste mensen op deze aarde hebben zo’n soort vrijheid niet, desondanks worden ze geroepen. Waar ze ook mogen zijn, ze kunnen een oproep krijgen.
Maar ik spreek hen aan die enige speelruimte hebben in de vrijheid waarin we kunnen kiezen tussen de dingen die je zou kunnen doen. Voor zover ik dit soort roepingen begrijp, is het een werk van God in onze geesten, harten, begaafdheden en relaties dat resulteert in een voortdurend, niet tijdelijk; lange termijn, niet kortstondig; boeiend, niet slechts interessant; liefdadig, niet zelfzuchtig; Christus vererend, niet zelf verheerlijkend verlangen om te schrijven, wat vruchtbaar blijkt te zijn in de levens van anderen. Dat is mijn definitie van een roeping om te schrijven. Ik zal het nog een keer zeggen: Het is een voortdurend, niet tijdelijk; lange termijn, niet kortstondig; boeiend, niet slechts interessant; liefdadig, niet zelfzuchtig; Christus vererend, niet zelf verheerlijkend verlangen om te schrijven, wat vruchtbaar blijkt te zijn in de levens van anderen.
Laat me de totstandkoming van deze roeping toelichten aan de hand van prikkelniveaus om te gaan schrijven, zoals velen van ons die hebben ervaren. Het is goed om te schrijven over wat u ontdekt heeft. We leren wanneer we schrijven en we schrijven wanneer we leren. Dat is een goede werkwijze. Dat is een van de belangrijkste redenen om een dagboek bij te houden, zeg, wanneer je jonger of ouder bent – een notitieboek waarin je je ideeën en gedachten uit kunt werken. Maar deze prikkel is niet Gods roeping om te gaan schrijven. Deze prikkel komt vanuit uzelf. U weet nog niet of u een goddelijke roeping heeft om schrijver te zijn.
Ten tweede is het goed om te schrijven omwille van vakwerk of schoonheid. Mensen houden ervan om dingen te maken. Sommigen bereiden heerlijke maaltijden die prachtig worden opgediend. Sommigen maken het thuis mooi waarbij alles prachtig gedecoreerd wordt. En sommigen construeren machines die verbazingwekkende dingen kunnen. Anderen stellen leerplannen op om les te geven. Anderen maken schilderijen, beeldhouwwerken, liederen, terrassen, poorten, dekken, enzovoort. We zijn van nature makers. Het stelt zeer tevreden om iets te maken. En veel mensen proberen iets moois te maken door te schrijven – iets interessants, iets boeiends. En dat is OK maar nog geen goddelijke roeping om te gaan schrijven. Deze impuls alleen is niet een roeping.
Dan bestaat er die schrijfimpuls, niet alleen om iets te leren en niet alleen om iets moois, interessants of fascinerends te maken maar ook de prikkel om mensen te instrueren, bewust te maken, te verblijden en om te vormen in volgzame aanbidders van Christus. Als deze prikkel iemand grijpt, ervaart diegene een roep van God om te schrijven. Dan is de prikkel om te schrijven, te ontdekken en te leren nooit genoeg. Het is goed. Het is echt. Maar het stelt niet tevreden. De prikkel om iets moois, interessants en boeiends te maken, is nooit genoeg. Het is echt en het is goed maar degene die voor zijn leven een goddelijke roeping van God heeft om te schrijven, zal er geen bevrediging in vinden.
Een goddelijke roeping om te schrijven is een roeping van God, door God en voor God. Zolang het schrijven niet voor God is, is het geen roeping van God. Dus gaan we van waarheidsvinding via het schrijven naar creatieve expressie – via het schrijven naar de rol van een dienaar in het schrijven – die ik eerder als volgt omschreef: de prikkel om mensen te instrueren, bewust te maken, te verblijden en om te vormen in volgzame aanbidders van Christus. Instrueren in de oneindige weidsheid van de waarheid, bewust maken van Gods glorie die door alles wat hij heeft geschapen heen schijnt, verblijden met vakkundig dichtwerk, voordrachtskunst, stijl en verdieping, mensen omvormen in zij die God met ons willen beleven met een levenswandel die God behaagt.
Dit alles betekent dat de roeping om te schrijven in ieder geval een roeping is om te beïnvloeden en om te vormen, bewust te maken, te instrueren en te verblijden. En het is dus een roeping om te bidden tot God en te vertrouwen op God want dat kunnen we niet doen via het schrijven. Schrijven moet een instrument worden in handen van de Heilige Geest en diens wonderen opwekkende kracht. Dus iemand met een roeping van God om schrijver te worden, is iemand die geroepen is om via het schrijven in de levens van anderen te bewerkstelligen wat alleen God kan doen.