Vasten voor de Veiligheid van de Kleine Kinderen

Uit Bijbelse Boeken en Preken

Ezra 8:21-23

Toen riep ik daar bij de rivier Ahava een vasten uit, om ons te verootmoedigen voor het aangezicht van onze God en om Hem om een voorspoedige reis te verzoeken voor ons, voor onze kleine kinderen en voor al onze bezittingen.
Want ik schaamde mij ervoor om van de koning een leger en ruiters te vragen om ons te helpen tegen de vijand onderweg. We hadden immers tegen de koning gezegd: “ De hand van onze God is ten goede over al wie Hem zoeken, maar Zijn kracht en Zijn toorn is over al wie Hem verlaten. Wij vastten en verzochten onze God hierom, en Hij liet Zich door ons verbidden.”

Het is vanmorgen niet mijn belangrijkste doel om alle argumenten te herhalen die wij in de afgelopen jaren door middel van preken en schrijven over het pro-life standpunt gegeven hebben. Er zijn bijbelse, medische en wetenschappelijke, filosofische, wettelijke en psychologische redenen. Maar wat ik opmerkelijk vind, is dat er elk jaar bij de herdenking van de zaak Roe v Wade, ook nieuwe bevestigingen van pro-life argumenten opduiken vanwege het onmiskenbare kwaad van abortus op verzoek, zelfs tot vlak voor het moment van de geboorte.

Laat ik slechts één voorbeeld geven

Inhoud 1 Een Actueel Voorbeeld 2 Hoe Moet het Vasten in Beeld komen? 3 Begrijp Het Niet Verkeerd 4 De Wortel van het Probleem ligt op Geestelijk Vlak 5 Wat gebeurde er in de dagen van Ezra?

Een Actueel Voorbeeld

Er is een debat gaande over het verzamelen van organen van gehandicapte zuigelingen, namelijk die met anencephalie – ze worden vrijwel zonder hersenen geboren en kunnen geen normaal leven lijden en gaan gewoonlijk binnen enkele dagen of weken dood. Iemand zei “ De kwaliteit van leven voor dit kind is zo laag dat het ethisch verantwoord zou zijn om zijn leven met enkele dagen op te offeren om zo het leven van iemand anders te redden.”

Deze manier van argumenteren is een bedreiging voor alle invalide mensen en alle mensen op leeftijd, die in toenemende mate kwetsbaar zijn voor degenen die uitmaken welke levenskwaliteit het leven heilig en veilig maakt zodat het niet wordt beëindigd. Wat echter zeer belangrijk is voor het pro-life argument, is de redenering van de ACLU ten gunste van het wegnemen van donororganen (zoals het hart~) van baby’s met anencephalie voordat ze een natuurlijke dood sterven.

Al tientallen jaren argumenteren pro-life verdedigers dat er geen ethisch, significant verschil is tussen een baby in de moederschoot en een baby buiten de moederschoot gedurende de weken vlak voor en na de geboorte. Met andere woorden, het is uiterst arbitrair om, vanuit het standpunt van het kind, te zeggen dat het legale abortus is als een baby in de moederschoot wordt gedood, maar dat het illegale moord is om een baby vlak nadat het uit de moederschoot is gekomen, te doden. Dit was een sterk argument voor het respecteren van ongeborenen.

De ACLU heeft nu dit argument opgepakt en het feitelijk onderschreven, maar heeft het precies tegenovergesteld gebruikt, namelijk om het doden van pasgeboren baby’s te rechtvaardigen. De bedoeling hiervan is om te laten zien dat het goedkeuren van zwangerschapsbeëindiging tot het moment van de geboorte inconsequent is met het verbieden van de beëindiging van het leven van een kind met anencephalie zodat de organen gebruikt kunnen worden om een ander kind te redden.

Hieronder de precieze bewoording van hun argument:

Er is absoluut geen morele, significante verandering in de foetus tussen de momenten meteen voor en na de geboorte.

Met andere woorden, het argument dat de pro-life beweging al jaren gebruikt, wordt toegegeven, maar wordt vervolgens gebruikt niet om de ongeborenen te beschermen maar om de bescherming weg te nemen van de nieuw geborenen. Als er geen verschil is tussen geborenen en ongeborenen en wij keuren abortus van de ongeborenen toe, dan moeten wij in bepaalde gevallen het doden van geborenen toestaan – aldus de ACLU.

Hoe Moet het Vasten in Beeld komen?

Precies op dit punt komt nu de ernst van het vasten in de christelijke kerk in beeld. Tenminste, ik zou het graag voor ons op de voorgrond willen zetten. Dit soort redeneren is een ernstig kwaad. Men neemt de sterkste redenen om geen abortus op verzoek goed te keuren en gebruikt deze om kindermoord te rechtvaardigen. Dat is moreel weerzinwekkend. Het is nog een bewijs dat wij tegenover een grote duisternis in de abortusindustrie staan. Dit soort perverse manier van redeneren is het bewijs van wat Paulus noemt, het door God overgeven van mensen aan een duister en “verwerpelijk denken.” (Romeinen 1:28)

Wat ik vanmorgen suggereer, is dat de christelijke kerk misschien niet alle geestelijke middelen die voor ons beschikbaar zijn, heeft gebruikt om een dergelijke duisternis te overwinnen. Hebben wij met vasten de Heer gezocht voor herstel van het gezond verstand en het licht, en voor de veiligheid van de kleine kinderen? Ik geef toe dat ik in de loop van al die jaren dat ik “ pro-life” ondersteunde, niet serieus specifiek heb gevast voor de morele en geestelijke vernieuwing die noodzakelijk is voor een dergelijke duisternis.

Begrijp Het Niet Verkeerd

Ik geloof in het brede scala van geweldloze pogingen van de pro-life beweging. En in de huidige atmosfeer benadruk ik geweldloos. Deze oorlog zal niet door kogels gewonnen worden. Hij zal gewonnen worden door gebrokenheid en nederigheid en opoffering. Hij zal gewonnen worden wanneer wij ons in ons lijden meer met de kleine kinderen vereenzelvigen dan met de aborteur die doodt. En misschien is dit ook een oproep voor een nieuw soort vasten.

Ik geloof dat voorlichting goed is en ik was enthousiast over de geweldige nieuwsbrief “She’s a Child Not a Choice” (Het is een Kind en Niet een Keuze) die vorig jaar oktober en november naar 900.000 gezinnen werd gestuurd. Dit soort voorlichting moet steeds opnieuw plaatsvinden. De woorden van Jezus gelden wereldwijd, “U zult de waarheid kennen en de waarheid zal u vrijmaken” (Johannes 8:32).

Ik ben van mening dat het goed is dat Pro-life politiek actief is. God bepaalt dat overheden er zijn om hun inwoners te beschermen tegen geweld (Romeinen 13:3f). Voor velen van ons was dit het meest opmerkelijke en verheugende aan de verkiezingen van het afgelopen najaar. Geen enkele zittende senator, lid van het Huis van Afgevaardigden of gouverneur in het land, Republikein of Democraat, tevens pro-life aanhanger, werd verslagen door een pro-abortus mededinger. Daartegenover werden 30 zittende pro-abortus Congresleden verslagen door pro-lifers. Dit feit hoorde noch las ik in de nieuwsmedia – opnieuw een voorbeeld van duisternis.

In de vierde plaats, geloof ik in zorg bij crisis zwangerschap. Daarom besloten wij in het nieuwsbulletin een informatieblaadje van CareNet bij te voegen. De focus van deze bediening ligt op preventie door mee te leven met de vrouwen die in nood zijn (Lukas 7:48-50). Er zijn duizenden van dergelijke centra en groepen in het hele land. De handen van het volk van Christus zijn verlengd met tastbare, werkbare alternatieven voor abortus.

Tenslotte, in de vijfde plaats, geloof ik in sidewalk counseling (advies op het trottoir of op de stoep v/e abortuskliniek). Het ene na het andere verhaal is te horen van vrouwen aan wie te elfder ure voor hun afspraak de waarheid wordt verteld en die overgehaald worden om hun kind en hun geweten te redden (Informeer bij Pro-life Action Ministries 612-771-1500).

De Wortel van het Probleem ligt op Geestelijk Vlak

Maar de basis van het probleem waar me mee te maken hebben, is geestelijk van aard – duisternis en de verdorvenheid van het menselijke hart en verstand. Wat ik vanmorgen voorstel, is dat we serieus overwegen om op te roepen tot een vasten voor de veiligheid van de kleine kinderen. Dat we de Heer zoeken door te vasten voor genadige, krachtige, bevrijdende vernieuwing van de menselijke geest die ertoe leidt dat een mens wakker wordt en zegt: “Hoe durf ik de overeenkomst tussen geborenen en ongeborenen te gebruiken als argument om de geborenen te doden en niet de ongeborenen te beschermen? Ik doe dat niet langer en ik zal mij tot de Heer Jezus Christus wenden voor vergeving van mijn zonden en om een nieuw leven vragen.”

Bij de werkelijke vernieuwing van het hart kijkt men naar Jezus voor vergeving van alle zonden en voor het geschenk van eeuwig leven en de kracht om te wandelen op een manier die aangenaam is voor God. Zou de roep van onze harten voor zo’n ontwakend geweten en geloof niet voller, serieuzer en vruchtbaarder zijn door te vasten? En is dat het niet wat we dezer dagen zien?

Wat gebeurde er in de dagen van Ezra?

Ik kreeg dit idee door het verhaal van Ezra in Ezra 8:21-23. Laat ik u eerst enige geloofsopbouwende achtergrondinformatie geven van deze tekst zodat u het kunt horen met alle kracht die Ezra eraan toekent.

God Regeert en Verplaatst Wereldrijken

Israel was in ballingschap genomen. Ze bleven daar decennialang. Nu was de tijd voor hun herstel gekomen. Maar hoe zou dat kunnen plaatsvinden? Ze waren een kleine, onbeduidende etnische minderheid in het enorme Perzische rijk. Het antwoord is, God verplaatst wereldrijken. En wanneer Zijn tijd is gekomen voor Zijn volk om zich te verplaatsen, verplaatst Hij wereldrijken. Dat is precies waar het over gaat in de eerste acht hoofdstukken van het boek Ezra.

Kijk eerst naar Ezra 1:1-2

In het eerste jaar nu van Kores, de koning van Perzië, wekte de HEERE de geest van Kores op, de koning van Perzië, opdat het woord van de HEERE, dat Hij bij monde van Jeremia gesproken had, vervuld zou worden om door zijn hele koninkrijk een boodschap te laten gaan, ook in geschrifte:
Zo zegt Kores, de koning van Perzië: Alle koninkrijken van de aarde heeft de HEERE, de God van de hemel, aan mij gegeven, en Hij is het Die mij heeft opgedragen om een huis voor Hem te bouwen in Jeruzalem, dat in Juda ligt.

God had door Jeremia geprofeteerd dat het volk naar zijn eigen land zou terugkeren. God laat nooit de vervulling van Zijn profetieën over aan de willekeur van louter de menselijke wil; Hij handelt zelf om de voorspellingen die Hij doet, te laten uitkomen. Dus staat er, “Hij wekte de geest van Kores op.” Dat is het antwoord. Wanneer God gereed is om iets groots te doen in de wereld, kan Hij dat doen, hetzij door een Perzische koning, óf een profeet, óf een christelijke pro-life werker. De sleutel is Gods absolute heerschappij over de wereldrijken.

Wat er vervolgens gebeurt is dit. Een eerste golf van vluchtelingen keert terug – meer dan 42.000. Ze beginnen aan de bouw van de tempel. Maar hun vijanden in Juda bestrijden hen en schrijven aan de nieuwe Koning, Artaxerxes dat ze een opstandige en slechte stad aan het herbouwen zijn (4:12). Dus zet Artaxerxes de bouw van de tempel stil en het ziet ernaar uit dat Gods plannen gedwarsboomd worden.

God had echter een ander en beter plan – Oh, laten we toch leren dat de magere jaren van tegenspoed in onze levens voorbereidingen zijn voor Gods zegeningen! In Ezra 5:1 lezen we dat God twee profeten stuurt, Haggai en Zacharia, die de mensen inspireren opnieuw te beginnen met bouwen. De vijanden proberen dezelfde tactiek. Zij schrijven een brief aan Darius, de nieuwe koning, maar het werkt averechts en we zien waarom God had toegelaten dat de bouw tijdelijk werd stopgezet.

Darius zoekt in de rijksarchieven en vindt het originele bevel van Kores waarin hij goedkeuring geeft voor de bouw van de tempel. In Ezra 6:7-8 schrijft hij het ongelooflijke nieuws terug - dat ging veel verder dan wat ze hadden kunnen denken of vragen. Hij zegt tegen de vijanden in Juda,

Laat hen aan het werk blijven aan dit huis van God. Laten de stadhouder van de Joden en de oudsten van de Joden dit huis van God herbouwen op zijn oorspronkelijke plaats.
Ook wordt door mij bevel gegeven wat u moet doen voor de oudsten van deze Joden, om dit huis van God te herbouwen. Uit het bezit van de koning, uit de belasting aan de overzijde van de Eufraat, moeten de onkosten aan deze mannen zorgvuldig en zonder ophouden vergoed worden.

Wat een ommekeer! Wat een grote God! Het leek alsof de vijanden hadden gewonnen. God zette echter gewoon de historische ontwikkeling in Zijn tijd in gang zodat de vijanden niet alleen de tempel zouden toelaten maar er ook voor zouden betalen! Ezra 6:22 vermeldt openhartig dit grote feit : “De Heer had het hart van de koning van Assyrië in hun voordeel gewend om hen te bemoedigen bij het werk aan het huis van God, de God van Israël.” God regeert over de harten van koningen en keizers, presidenten en senatoren en vertegenwoordigers in het congres – zelfs van degenen die Hem niet vertrouwen.

Oordeel niet de Heer met zwak verstand
Maar vertrouw op Zijn genade
Want achter een donkere voorzienigheid
Verbergt Hij een lachend Gezicht
(William Cowper)

Wat we allemaal hier niet uit kunnen leren! Denkt u dat 1994, het jaar van complete ineenstorting in Bethlehem, een jaar is zonder een plan voor een grote redding? Niet als onze God de God van Ezra is? Denkt u dat de verkiezing van twee jaar geleden van een pro-choice president niet een hoger plan tot rechtvaardigheid diende, een plan dat groter en ongelooflijker is dan iemand van ons zich kan voorstellen? Is onze God de God van Ezra?

Dan komt Ezra in beeld met een terugblik op de regering van Artaxerxes. De koning stuurt Ezra met een groep mensen terug naar Jeruzalem. Volgens Ezra 7:6 geeft Koning Artaxexes hem alles wat hij nodig heeft voor de reis. Waarom zou juist de koning die de bouw van de tempel stopzette dit doen? We lezen het antwoord in Ezra 7:27. Hij bidt “Geloofd zij de HEERE, de God van onze vaderen, Die het zo in het hart van de koning heeft gegeven om het huis van de HEERE dat in Jeruzalem staat, aanzien te geven.” God heeft het gedaan.

“Hij bewerkte het bij Kores (1:1); Hij bewerkte het bij Darius (6:22); en Hij bewerkte het bij Artaxerxes (7:27). Het hart van een koning is in de hand van de HEERE als waterbeken, Hij neigt het tot alles wat Hem behaagt.” God regeert de wereld. Hij regeert de geschiedenis. Wij kunnen de oneindige wijsheid van Zijn wegen niet begrijpen (Romeinen 11:34-35). Wij moeten vertrouwen en met blijdschap gehoorzamen en aanbidden.

Het vasten van Ezra

Wij komen nu bij dat wat Ezra deed toen hij uit gevangenschap kwam en naar Jeruzalem ging. Hij weigerde een leger escorte zodat hij tegenover Artaxerxes kon getuigen van de kracht en trouw van God in de bescherming van Zijn mensen. In plaats van hulp van de koning zocht hij de hulp van God en hij zocht het door te vasten.

Ezra:21-23,

Toen riep ik daar bij de rivier Ahava een vasten uit, om ons te verootmoedigen voor het aangezicht van onze God en om Hem om een voorspoedige reis te verzoeken voor ons, voor onze kleine kinderen (zo kwam ik op het idee van een vasten voor de kleine kinderen) en voor al onze bezittingen, 22 want ik schaamde mij ervoor om van de koning een leger en ruiters te vragen om ons te helpen tegen de vijand onderweg. We hadden immers tegen de koning gezegd: “De hand van onze God is ten goede over al wie Hem zoeken, maar Zijn kracht en Zijn toorn is over al wie Hem verlaten.” 23 Wij vastten en verzochten onze God hierom, en Hij liet Zich door ons verbidden.

In vers 21 is vasten een uitdrukking van onze nederigheid – dat is een besef van onze volkomen afhankelijkheid van God voor wat wij nodig hebben. Ik riep daar bij de rivier Ahava een vasten uit, om ons te verootmoedigen.” En geloof me, we zijn volkomen van God afhankelijk wanneer duistere zielen, in de strijd voor de heiligheid van het leven, bewust zullen worden van het licht van het leven. Redenatie is van groot belang, maar tenzij Gods heerschappij het hart en de gedachten beweegt (zoals Hij deed bij Kores, Darius en Artaxerxes), zal de allerbeste redenatie vastlopen en op zijn kop worden gezet, zoals we aan het begin zagen.

En in vers 23 is vasten een uitdrukking van het zoeken naar God alsof het een kwestie van leven en dood is. “Wij vastten en vroegen God om hulp.”

Het resultaat aan het eind van vers 23: “Hij liet Zich door ons verbidden.” En zij en hun kleine kinderen kwamen veilig thuis.

Ik doe een dringend beroep op u om samen met mij God te zoeken aangaande het vasten, om door de duisternis die onze staat en ons land in de kwestie van abortus overspoelt, te doorbreken. Mogelijkerwijs roept de Heer de kerk op niet alleen voor een algemeen vasten ten behoeve van een grote opwekking in ons land, maar roept Hij ons in het bijzonder op om te vasten voor de veiligheid van de kleine kinderen. Als u ’t Hem vraagt, zal Hij u zeggen hoe.