Olympische Spiritualiteit, Deel 2

Uit Bijbelse Boeken en Preken

Hoe Zullen We Dan Lopen?

1 Korinthe 9:23-27

En dit doe ik ter wille van het Evangelie, opdat ik daarvan ook zelf deelgenoot zou worden.

Weet u niet dat zij die in de renbaan lopen, allen wel lopen, maar dat slechts één de prijs ontvangt? Loop dan zo dat u die verkrijgt. En iedereen die aan een wedstrijd deelneemt, beheerst zich in alles. Zij nu doen dat om een vergankelijke krans te ontvangen, maar wij om een onvergankelijke te ontvangen. Ik loop daarom niet zonder duidelijk doel en ik vecht zó met de vuist dat ik niet maar wat in de lucht sla. Maar ik oefen mijn lichaam op harde wijze en maak het dienstbaar, opdat ik niet misschien, na anderen gepredikt te hebben, zelf verwerpelijk word.

We zagen vorige week in deze tekst dat men het Christelijk leven moet zien als een wedloop en als een gevecht. Het is als hardlopen en boksen. Nog belangrijker, we zagen dat de manier waarop we lopen en vechten het verschil maakt of wij deelgenoot worden van het evangelie (v.23: vgl Rom 1:16), of wij de prijs grijpen van de hemelse roeping van God in Christus Jezus (v.24; vgl Phil 3:14), of wij de krans van gerechtigheid en leven verkrijgen (v.25; vgl 2 Tim 4:7-8) of dat wij gediskwalificeerd worden van de wedloop (v.27; vgl 2 Kor 13:5).

Inhoud 1 Eeuwig Leven Hangt af van de Manier waarop Wij Lopen 2 Lopen om te Grijpen Omdat Wij Gegrepen Zijn 3 Ons Lopen Staat aan de Basis van Gods Werk 4 Hoe Zouden Wij moeten Lopen? 5 Enorme Relevantie voor de Missie van de Gemeente

Eeuwig Leven Hangt af van de Manier waarop Wij Lopen

Met andere woorden, het leven is geen spel zonder blijvende gevolgen. De manier waarop wij ons leven leiden, heeft eeuwigdurende gevolgen. Het leven is een proefterrein waarop we bewijzen wie we zijn, wie wij vertrouwen en wat wij koesteren. Eeuwig leven, de hemelse roeping van God, de krans van rechtvaardigheid – dit alles hangt af van wat ons leven zegt over wie we zijn, wie we vertrouwen en waar wij van houden.

Vergis je niet! Het leven is niet een plek om God of wie dan ook te bewijzen hoe sterk we zijn. Het leven is een plek om te bewijzen op wiens kracht u vertrouwt – op mensen of op God. Het leven is geen plek om te bewijzen hoe u met de kracht van uw intelligentie de waarheid kunt weten. Het is een plek voor het bewijs van de kracht van Gods genade om de waarheid te laten zien (Math 16:17). Het leven is geen gebied om met de kracht van onze wil te demonstreren dat wij goede keuzes kunnen maken. Het is een gebied om de schoonheid van Christus te laten zien om ons gevangen te nemen en ons noodzaakt voor Zijn eer te kiezen en te lopen.

De wedloop van het leven heeft eeuwigdurende gevolgen, niet omdat wij door werken gered worden maar omdat Christus ons van dode werken heeft verlost zodat wij de levende en ware God met Olympische hartstocht kunnen dienen. (Hebr 9:14).

De wedloop van het leven heeft eeuwigdurende gevolgen, niet omdat genade teniet gedaan wordt door de manier waarop wij lopen maar omdat de genade wordt bevestigd door hoe wij lopen.

“Maar door de genade van God ben ik wat ik ben, en Zijn genade voor mij is niet tevergeefs geweest. Integendeel, ik heb mij meer ingespannen [Ik heb hardgelopen, Ik heb gestreden]dan zij allen; niet ik echter, maar de genade van God, die met mij is. (1 Kor 15:10). Het lopen van Paulus deed het doel van de genade niet teniet; het bevestigde de kracht van genade.

Eeuwig leven hangt af van de manier waarop we lopen en de manier waarop we vechten, niet omdat verlossing gebaseerd is op verdiensten maar omdat geloof zonder werken dood is (Jakobus 2:26). Het leven is een proefterrein voor geloof dat levend is of dood – een proefterrein voor Hem op wie wij vertrouwen.

Lopen om te Grijpen Omdat Wij Gegrepen Zijn

Laat ik dit volkomen duidelijk maken zoals ook Paulus beschrijft hoe hij in Phlippenzen 3:12 zijn wedloop loopt. Dit is uitermate cruciaal voor de wijze waarop u loopt voor de prijs van de hemelse roeping van God. Hier maakt Paulus het verband duidelijk tussen lopen teneinde te grijpen (maakt het leven moeilijk) en lopen omdat wij gegrepen zijn (waarborgt het leven).

Niet dat ik het al heb verkregen [de opstanding], of al volmaakt ben geworden, maar ik druk door zodat ik datgene kan grijpen waarvoor ook ik door Jezus Christus werd gegrepen.

Dit is absoluut uiterst uniek aan de manier waarop een Christelijke atleet de wedloop loopt: wij lopen niet alsof wij Jezus als Rechter aan het einde zien, Die ons alleen maar gadeslaat terwijl wij slechts op onze eigen kracht vertrouwen; maar we lopen als zij die reeds door Jezus zijn binnengehaald voor de prijs. We lopen om de prijs te behalen in het krachtige besef dat we reeds binnengehaald zijn voor de prijs.

Hebreeën 12:2-3 zegt het als volgt:

Laten wij met volharding de wedloop lopen die voor ons ligt, terwijl wij het oog gericht houden op Jezus [in welke zin?], de Leidsman en Voleinder van het geloof [ als Een Die aan de wedloop meedoet, daarbij de wedloop creëert en afmaakt]. Hij heeft om de vreugde die voor Hem lag, het kruis verdragen en de schande veracht en zit nu aan de rechterhand van God.

Met andere woorden, we lopen om het eeuwige leven te krijgen (1 Tim 6:12) omdat we al voor het eeuwige leven zijn gegrepen. En dat we ervoor lopen, is het bewijs dat we ervoor zijn gegrepen.

Ons Lopen Staat aan de Basis van Gods Werk

Denk aan alle boodschappen van afgelopen voorjaar over “the foundations of full assurance” (de fundamenten van volledige zekerheid). Wij zijn door Gods soevereiniteit uitverkoren vóór de grondlegging van de wereld (Efeze 1:4). Wij zijn voorbestemd om als Zijn kinderen aangenomen te worden (Efeze 1:5). Wij zijn verkregen door de verzoenende dood van Zijn Zoon terwijl wij nog zondaars waren (Romeinen 5:6-10). Wij zijn verkregen door wedergeboorte en door geroepen te zijn (1 Kor 1:24; 1 Joh 5:1). Wij zijn verkregen door inwoning, verzegeling met de Heilige Geest (Efeze 1:13; 4:30).

Op grond van dit machtige werk van God in Christus om ons te grijpen los van elk initiatief van onze kant, zegt Paulus hier in 1Kor 9:24, “Loop dan zo dat u de prijs verkrijgt”, namelijk, de prijs waarvoor u bent gegrepen. God heeft u niet gegrepen om op de tribune te blijven zitten. God heeft u niet verlost om op het spoor te blijven liggen. God heeft u niet verlost om op de rand van het zwembad te zitten met uw voeten in het water. God heeft u verlost om uzelf te wijden aan de eer van Zijn Zoon (Phil 1:20). “U bent niet van uzelf. U bent duur gekocht. Verheerlijk God in uw lichaam.” Waar het bij de verlossing omgaat, is dat wij de heerlijkheid van God zichtbaar maken in de wereld.

Daar gaat deze tekst over. Het lopen en vechten dat God verheerlijkt – dat aantoont dat Hij echt is en waardig en kostbaar en machtig en zuiver en liefdevol en heilig en verzadigend. Lopen en vechten hebben alles te maken met openbaring van wie Christus is voor ons en wie wij in Hem zijn en hoe kostbaar de prijs van eeuwig leven met Hem voor ons is.

Hoe Zouden Wij moeten Lopen?

Laten we nu kort ingaan op hoe we zouden moeten lopen?

De Manier Waarop de Winnaar Loopt

In de eerste plaats zegt Paulus in vers 24: “Weet u niet dat zij die in de renbaan lopen, allen wel lopen, maar dat slechts één de prijs ontvangt? Loop dan zo dat u die verkrijgt. “

Het punt hier is niet dat slechts één Christen de prijs van de hemelse roeping wint. In feite is een van de regels bij de Christelijke wedloop dat u anderen helpt om de eindstreep te halen (Hebr 3:13). De wedloop is een gemeenschappelijk project. Het gaat er niet om dat slechts een persoon wint. Waar het om gaat is: loop zoals de winnaar loopt.

Hoe loopt de winnaar? Hij loopt hard. Hij geeft alles in de wedloop. Elders zegt Paulus, “Laat uw enthousiasme niet bekoelen, maar laat u aanvuren door de Geest en dien de Heer” (Rom 12:11). Op deze manier moeten wij lopen in onze dienst voor Christus: enthousiast en hartstochtelijk in de Geest. Niet lui of passief of traag of ongeïnteresseerd.

Met Al Onze Kracht

Toen Jonathan Edwards 270 jaar geleden student was aan de universiteit van Yale schreef hij 70 resoluties die hem zouden prikkelen om zijn wedloop te lopen. Een daarvan geeft de geest weer van vers 24. Hij schreef: “Vastbesloten: mijn leven uit alle macht te leven terwijl ik leef.” ”Uit alle macht.” Het is de praktische uitwerking van het grote gebod: “Heb de Heer lief met geheel uw hart, met geheel uw ziel en met geheel uw kracht en met geheel uw verstand.” Doe wat je hand te doen vindt. Doe het met volle inzet” (Pred 9:10).

In het Nieuwe Testament wordt dit op vele manieren gezegd: “Doe alle moeite om door de smalle deur naar binnen te gaan”(Lukas 13:24). “Doe moeite voor voedsel dat niet vergaat en eeuwig leven geeft” (Joh 6: 27). “Wees standvastig, onwankelbaar, altijd overvloedig in het werk van de Heer” (1Kor 15:58). “En laten wij niet moe worden goed te doen, want te zijner tijd zullen wij oogsten, als wij het niet opgeven.” (Gal 6:9). “En buit de geschikte tijd uit, omdat de dagen vol kwaad zijn” (Ef 5:16). “Werk aan uw eigen zaligheid met vrees en beven” (Fil 2:12). “Hij heeft Zichzelf voor ons gegeven, opdat Hij ons zou vrijkopen van alle wetteloosheid en voor Zichzelf een eigen volk zou reinigen, ijverig in goede werken” (Titus 2:14). “Blijf dezelfde inzet tonen, tot volle zekerheid van de hoop, tot het einde toe” (Hebr 6:11). “Heb elkaar dan vurig lief met een rein hart”(1 Petr 1:22).

Span u in, doe moeite, wees overvloedig, wees ijverig, wees vurig. Loop zoals de winnaar loopt. Kap met halfhartigheid en luiheid en lauwheid. Christus heeft u precies hiervoor gegrepen. U doet het niet vanuit eigen kracht. U spant zich in, doet moeite, bent overvloedig en heeft lief vanuit de kracht die Hij u geeft zodat Hij in alles verheerlijkt wordt (1 Petr 4:11).

Ik denk dat dit de essentie is van vers 24. Het is een roep om Christelijke ijver. Vervolgens beschrijft Paulus specifieker hoe een winnaar zich in conditie houdt voor het lopen.

Met door de Geest Doorwrochte Zelfbeheersing

Vers 25: “En iedereen die aan een wedstrijd deelneemt, beheerst zich in alles. Zij nu doen dat om een vergankelijke krans te ontvangen, maar wij om een onvergankelijke te ontvangen.”

In Galaten 5:22 zegt Paulus dat deze discipline van zelfbeheersing de vrucht is van de Heilige Geest. Dus is “zelfbeheersing “ uiteindelijk geen beheersing door het eigen ik maar door de Geest. Wij ervaren dit gewoonlijk als een beheersing vanuit onze eigen wil, maar het is eigenlijk God die in ons tot Zijn eigen vreugde het willen en werken teweegbrengt (Fil 2:13). De geestelijke kracht van zelfbeheersing doet zich voor wanneer wij de belofte van Gods Woord geloven dat er grotere vreugde zal komen door zelfverloochening en wanneer wij erop vertrouwen dat de Geest van God ons kracht zal geven en wanneer wij als resultaat van onze overwinning de eer van God zoeken.

Wat Paulus hier zegt, is dat er impulsen zijn die wij moeten beheersen als wij als een winnaar willen lopen en de krans van rechtvaardigheid willen ontvangen. De impulsen die wij moeten beheersen zijn de impulsen om dingen te doen die onze ijver voor God verzwakken: onze vurigheid in gebed, onze honger naar het Woord, ons verlangen lief te hebben, onze passie voor heiligheid.

De serieuze atleet vraagt niet hoe hij er slechts mee door kan in zijn training. Hij vraagt wat de maximale prestatie kan opleveren. De volwassen Christen vraagt dus, wat zal mij het bruikbaarst maken voor het Koninkrijk? Wat zal mijn enthousiasme voor God het beste opwekken? Wat zal mijn ijver in het gebed intensiveren? Wat zal aanleiding geven tot nog meer honger naar Gods Woord? Wat zal mijn verlangen om lief te hebben versterken? Wat zal de vlammen van mijn passie voor heiligheid aanwakkeren?

En dan schenkt de Christen aandacht aan alle impulsen en alle gewoontes en gebruiken in zijn leven die zijn ijver voor God en zijn vreugde in het geloof verzwakken en hij neemt zich voor die te beheersen en uit zijn leven te gooien.

De Hevigheid van Deze Zelfbeheersing

Paulus maakt de hevigheid van deze zelfbeheersing kenbaar in de verzen 26 en 27. Hier kon hij nauwelijks meer uit de pas lopen met het huidige leven in Amerika. “………… ik vecht zó met de vuist dat ik niet maar wat in de lucht sla. Maar ik oefen mijn lichaam op harde wijze en maak het dienstbaar.” Het lichaam is op zichzelf niet slecht. God heeft het geschapen. En het zal uit de dood opstaan en voor eeuwig bestaan. Het lichaam is echter de operatiebasis voor de zonde en de zonde gebruikt het als aanzet tot veel impulsen die verwoestend zijn voor het geestelijk leven.

Daarom zegt Paulus dat beoefening van zelfbeheersing voor hem is als boksen en de vijand die aangepakt moet worden, is het lichaam en als hij uithaalt, mist hij niet en slaat niet zomaar wat in de lucht. Hij oefent zijn lichaam op harde wijze en maakt het dienstbaar. Hij wil niet overmeesterd worden door begeerten en impulsen en hunkering en futloosheid van het lichaam. “Het lichaam is voor de Heere” (1Kor 6:13). Paulus wil dus dat zijn lichaam de Heer dient.

Dit geeft precies de geest van Jezus weer wanneer Hij zegt, “Als dan uw rechteroog u doet struikelen, ruk het uit en werp het van u weg. Of als uw rechterhand u doet struikelen, hak hem af en werp hem van u weg, want het is beter voor u dat een van uw lichaamsdelen te gronde gaat en niet heel uw lichaam in de hel geworpen wordt” (Matteus 5:29-30). Paulus zegt, het is beter mijn lichaam uit te putten tot overgave dan gediskwalificeerd te worden van de wedloop.

Nu zal het uitsteken van het oog niet zegevieren over begeerte en zal het afhakken van de hand geen overwinning behalen op diefstal of aanranding. Het punt is: vecht tegen deze impulsen met dit soort ijver. Jezus en Paulus bedoelen allebei: er zijn impulsen die men ter dood moet brengen. En de strijd om ze ter dood te brengen, is als een bokswedstrijd met rechtstreekse uithalen naar het gezicht.

Enorme Relevantie voor de Missie van de Gemeente

Dit alles is van enorme relevantie voor de missie van deze gemeente en uw aandeel daarin. Er zijn dagen van lijden in het vooruitzicht voor de belijdende kerk in Amerika. De prijs van trouw aan het Woord van God in een vijandige maatschappij en de wereldse kerk neemt vrijwel dagelijks toe. En dat niet alleen, de prijs voor het brengen van de liefde van Christus naar de onbereikbare mensen in de wereld te midden van eeuwen van Satanische duisternis zal er niet zijn zonder vervolging en martelaarschap.

En een ding staat vast: het menselijk lichaam zal NEE zeggen tegen dit lijden. Het lichaam zal zeggen, “Ik wil deze prijs niet betalen!” Stelt u zich Paulus voor die een vijandige stad binnengaat en het evangelie brengt. Hij heeft al 39 zweepslagen gehad tijdens zijn bediening. Hij weet dat het nogmaals kan gebeuren. Voor een moment aarzelt hij in zijn wedloop wanneer zijn lichaam zegt, “NEE, Ik ga niet. Het is dwaasheid om te gaan, het doet teveel pijn om te gaan. Nee!”

Dan roept Paulus de belofte in herinnering dat hij die zijn leven omwille van Christus verliest, het zal vinden. Hij roept tot de Heilige Geest om hulp. Hij denkt aan de heerlijkheid van God bij de redding van de verloren zondaren. En hij draait zich als het ware om en slaat zijn lichaam recht in het gezicht en zegt, “Wees stil jij en onderwerp je nu als een instrument van gerechtigheid. Je gaat ernaartoe voor Christus en voor Zijn Koninkrijk.”

Op een lager niveau geldt hetzelfde voor hoe wij met elkaar omgaan in deze gemeente. We zullen elkaar niet liefhebben zoals Christus van ons hield totdat we leren ons lichaam af te beulen zoals Hij dat deed in de Hof van Getsemane. Zijn lichaam riep uit, “NEE, Ik wil niet gekruisigd worden!” En Jezus worstelde met Zijn lichaam tot het punt dat er bloed van Zijn gezicht afdroop. En Hij maakte Zijn lichaam tot een dienstknecht van liefde.

Tenzij we deze vorm van ontkenning leren, in deze tijd van zelfvoldoening, zullen we wegdrijven van de pijnlijke weg van liefde en weg van de dure koers van zendingsgehoorzaamheid en God zal ons voorbijgaan op Zijn weg naar triomf in de wereld.

Als wij echter onze ogen gericht houden op de prijs, als wij ons verlustigen in de waarheid dat Christus ons reeds heeft binnengehaald door Zijn eigen bloed, als wij vertrouwen op de belofte van Zijn hulp en Zijn voortdurende genade, dan zullen wij met kracht lopen op het pad van liefde. De missie zal voltooid worden en mensen zullen onze goede werken zien en eer geven aan onze Vader Die in de hemel is.