Vier sleutels ter verzadiging van je hongerige ziel

Uit Bijbelse Boeken en Preken

Zijn goddelijke macht heeft ons alles geschonken wat nodig is voor een vroom leven, door de kennis van hem die ons geroepen heeft door zijn majesteit en wonderbaarlijke kracht. Hiermee zijn ons kostbare, rijke beloften gedaan, opdat u zou ontkomen aan het verderf dat de wereld beheerst als gevolg van de begeerte, en opdat u deel zou krijgen aan de goddelijke natuur. -2 Petrus 1:3-4

Als we eerlijk zijn, zijn we allen hongerig. Wij hunkeren naar iets wat ons steun biedt, wat onze hoop bestendigt, wat ons sterkt gedurende beproevingen, wat ons helpt om de zonde te overwinnen. We hunkeren naar voedsel dat ons vult voor de dagelijkse strijd van het geloof.

Maar hoe ziet deze strijd eruit? En hoe vinden we het voedsel dat we nodig hebben?

Inhoud 1 Ons Doel 2 Onze tegenstander 3 Ons vermogen 4 Onze munitie 5 Eet

Ons Doel

Ons doel is om met God te zijn en als God te zijn, “opdat u deel zou krijgen aan de goddelijke natuur” (1:4). Petrus wil dat wij meer en meer broederschap en intimiteit met God ervaren door als hem te worden, door te groeien in godvruchtigheid. We ervaren meer leven door meer te zijn als God, die het Leven is.

Als we niet voorzichtig zijn, glijden we gemakkelijk af naar andere doelen die ons van het leven zullen beroven, veelbelovende doelen die uiteindelijk weinig opleveren – egoïstisch gewin, lustvolle gedachten, goddeloze obsessies, excessieve consumptie, ongeduldige gemakzucht. Die doelen mogen gemakkelijk zijn en ons tijdelijk behagen, maar ze laten ons hongeriger achter. Wat onze zielen nodig hebben is God.

Als je in Jezus gelooft, bent vergeven en bevrijd van je zonden, ben je en zul je nog steeds imperfect en niet volmaakt zijn. Ons nieuwe doel in dit leven is niet perfectie, alsof we daarmee een plek in de hemel zouden kunnen verdienen. Ons doel is om levens te leven die meer en meer welgevallig zijn voor de Heer van wie we houden, en door dat te doen, om meer en meer leven en plezier in hem te ervaren.

Onze tegenstander

Dus al dat ons doel is, wat staat ons dan in de weg? Om God te gelijken, moeten we ontkomen “aan het verderf als gevolg van de begeerte” (1:4). Onze grootste obstakel om meer van God te beleven, zijn onze eigen verderfelijke begeertes. Die streven naar verhongering van onze hunkerende zielen en laten ons liggen langs de snelweg van de eeuwigheid terwijl wij smeken om etensrestjes. God weet beter hoe het moet en hij biedt ons iets beters aan.

De realiteit is dat ik zal lijden in dit leven, mensen tegen mij zullen zondigen, en de duivel in het geniep liegt ter beraming van het wegkapen van mijn hoop en vertrouwen. Maar mijn grootste tegenstander is niet het lijden, zijn niet die zondaars, of Satan. Ik ben het zelf – de zonde die nog altijd in mijn hart rondhangt.

Als wij God willen leren kennen, wees als hem, ga met hem, we moeten voortdurend bevrijd worden van onze zondes in dit leven. Voor zij die Jezus liefhebben, deze oorlog is al beslecht, en we bereiden de overwinning elke dag voor totdat Jezus terugkomt en de oorlog voorgoed beëindigt.

Jezus deed het beslissende werk eens en voor altijd aan het kruis maar wij hebben een rol te spelen. Wij moeten echte keuzes maken. Wij moeten stappen ondernemen tegen de vijand binnen in ons en hem doden.

Ons vermogen

De dood van mijn zonde klinkt heel mooi totdat, uiteraard, ik het probeer te vernietigen. Onze grootste tegenstander, de zonde, is ook onze grootste handicap. Die is perfect gepositioneerd om het grote doel van ons nieuwe leven te ondermijnen. Prijs God daar hij de strijd niet laat afhangen van ons vermogen. “Zijn goddelijke macht heeft ons alles geschonken wat nodig is voor een vroom leven…”

De manier om God meer te beleven is door als hem te leven. De macht nodig om te leven als hem, is niet de onze, maar de zijne. We ondervinden betrouwbare steun in Gods helpende handen, in zijn macht – de macht die bergen heeft gevormd, rivieren heeft gegraven, die sterren doet stralen en leven in beren, haaien en zeearenden blaast; de macht die universums tot stand brengt, die volkeren regeert, en over alle mensen oordeelt. Als jij leeft met die macht, zal het je aan niets ontbreken op de weg naar godvruchtigheid.

Onze munitie

“Hiermee zijn ons kostbare, rijke beloften gedaan, opdat u deel zou krijgen aan de goddelijke natuur” (1:4). De munitie voor onze dagelijkse strijd zijn Gods beloftes – in het bijzonder met bloed gekochte beloftes. Dat is het feestmaal. Als je hunkerende ziel zucht en kreunt, is dit wat het wil. Deze beloftes zijn concreet. Je kunt ze vinden, ze begrijpen, ze onthouden en ze delen.

Wanneer we lichamelijk honger hebben, gaan we niet bespreken wat voedsel is. We zoeken echt voedsel – een kalkoensandwich, een Wendy’s cheeseburger met chili, een gegrilde kipsalade, studentenhaver of een energiereep. De gedachte aan voedsel stilt onze honger niet als we niet iets concreet eetbaars vinden en in onze mond stoppen.

Hetzelfde is van toepassing op Gods beloftes. We winnen de gevechten tegen de zonde, het lijden en Satan, niet door slechts te erkennen dat we beloftes nodig hebben. Nee! Wat zijn het? Hoe behoeden ze mij tegen zondigen of wanhopen of twijfelen? Als beloftes hun door God gegeven doel vervullen, moeten we ze kennen, ze bestuderen, en ze naar elkaar uiten. Beloftes als deze:

Wij allen zullen naar de luister van dat beeld [van Christus] worden veranderd. (2 Korintiërs 3:18)

[God] zal alle tranen uit hun ogen wissen. Er zal geen dood meer zijn, geen rouw, geen jammerklacht, geen pijn. (Openbaringen 21:4)

Hij die dit goede werk bij u begonnen is, zal het ook voltooien op de dag van Christus Jezus. (Filippenzen 1:6)

Eet

Tenminste zo vaak als je maag hongerig wordt, worden je hart en ziel hongerig. Zoek naar Gods beloftes als je de Bijbel leest, concrete beloftes, en voed je hongerige ziel. Eet ze. Eet ze elke dag en gedurende de dag. Eet hele maaltijden. Eet snacks. Eet vaste maaltijden. Eet spontane maaltijden.

En als je dat doet, zul je meer als God worden. En als je meer als hem wordt, zul je meer beleven van het rijkelijk leven dat hij je gegeven heeft en minder van de zonde waarvan hij je heeft bevrijd.