Passie voor de grootheid van God, deel 1

Uit Bijbelse Boeken en Preken

Passie 97

Redenen om naar Passie ’97 te komen

Reden #1

Ik wil beginnen met het u vertellen van enkele redenen waarom ik hier ben. Een van de grote voordelen om als dominee 16 á 17 jaar in een lokale kerk te dienen is dat door de maanden en jaren heen de visie van de kerk en de visie van de dominee samen gaan vloeien. Ongeveer een jaar geleden formuleerden we een visieverklaring die luidt als volgt:

Wij bestaan om een passie te verspreiden voor de grootheid van God in alle dingen voor de vreugde van alle mensen.

Ik denk dat ik zonder aarzeling kan zeggen dat dit mijn levensmissie is evenals de missie van de Bethlehem Baptist Church. Toen ik een uitnodiging kreeg, over deze conferentie las, het woord “passie” zag en de waarheid achter Jesaja 26:8: “Ook wij verlaten ons op u, HEER: wij richten ons op uw naam, naar u gaat ons verlangen uit” was ik verkocht.

Ik wil een passie verspreiden voor de grootheid van God in alle dingen ter vreugde van jullie allemaal en alle mensen in deze wereld. Dat is dus reden nummer één waarom ik hier ben.

Reden #2

Reden nummer twee is dat ik een kleine lucifer wil zijn om uw vreugdevuur te ontsteken. Ik wil deze plaats enthousiast en vreugdevol verlaten in God.

Reden #3

En de derde reden is dat ik wil dat u met behulp van de Schrift ziet dat reden één en reden twee dezelfde reden zijn. Ze zijn één. Dat wil zeggen, een passie voor de grootheid van God verspreiden en vreugde te scheppen in God is nagenoeg identiek. God is door u het meest vereerd als u de volle voldoening in hem vindt

Daar is de zin waarop ik terug zal vallen, keer op keer: God is door u het meest vereerd als u de volle voldoening in hem vindt. Dus de liederen die we gezongen hebben en de dorst die we tot uiting brachten zijn manieren van verheerlijking van God. Want des te meer voldoening we vinden in hem, des te meer drinken we met volle teugen van hem en eten we aan de bankettafel die hij is, des te meer worden zijn waarde en totale voorziening vergroot. Het is dus geen wedstrijd – en dat is het wonderlijke, dat is het evangelie voor mij, wat ik ontdekte in ’68, ’69 en ’70 toen God werk in mijn leven verrichtte. Er is geen wedstrijd tussen Gods passie om verheerlijkt te worden en uw passie om voldoening te ervaren, want die zijn één.

Er bestaat een andere manier waarop deze derde reden voor waarom ik hier ben, tot uitdrukking gebracht kan worden: ik ben hier om een gletsjer te ontsteken. Ik heb een voorstelling in mijn gedachten. Deze kwam uit Mattheüs 24. In Mattheüs 24:12, met een blik op het einde der tijden, zegt Jezus: “En doordat de wetteloosheid zal toenemen, zal de liefde van velen verkillen.”¹ Ik ben doodsbang voor deze verkilling. Ik heb een hekel aan de gedachte dat mijn liefde voor God of mijn liefde voor mensen op een dag opdroogt of bevriest. Toch zegt Jezus: “Het zal komen!” Het zal komen als een gletsjer over de wereld. Dus een deel van mijn verwachtingen voor de laatste dagen is dat de wetteloosheid toe zal nemen en dat de liefde van velen zal verkillen. Dat zou wel eens een zeer sombere beschrijving van de laatste dagen kunnen zijn. Maar als u blijft lezen in Mattheüs 24, een vers verder bij 13, dan staat er: “Maar wie volharden zal tot het einde, die zal zalig worden.” - dus er zullen mensen zijn die volharden. En de volgende vers luidt: “En dit Evangelie van het Koninkrijk” – parafraseer dat tot het evangelie over de verspreiding van een passie voor de grootheid van Koning Jezus -” het Evangelie van het Koninkrijk zal in heel de wereld gepredikt worden tot een getuigenis voor alle volken, en dan zal het einde komen.” Leg eens vers 12 langs vers 14 en kijk of u de spanning voelt. “Doordat de wetteloosheid zal toenemen, zal de liefde van velen verkillen,” maar “als het Evangelie van het Koninkrijk” – van Christus’ almachtige heerschappij – “wordt gepredikt voor alle volken, zal het einde komen.”

Er zit spanning tussen deze twee verzen. De mij bekende reden waarom die er is, is omdat het niet de verkilde mensen zijn die het evangelie terugbrengen op jullie campussen. Het zijn niet de verkilde mensen die het brengen tot de nog niet bereikte mensen in de wereld. Hoe weet ik dat? Omdat, als u een paar verzen terug gaat, naar vers 9, vindt u iets profetisch dat heel, heel anders is. Daar staat: “Dan zullen zij u overleveren aan verdrukking en u doden, en u zult door alle volken gehaat worden omwille van Mijn Naam”, zegt Jezus. Als dat nu waar is – als we worden overgeleverd aan de autoriteiten tijdens onze missiearbeid, als we vermoord worden, als we gehaat worden door alle volken op wie we af komen – weet ik één ding zeker: het zijn geen verkilde mensen die deze boodschap brengen. Het zijn vurige aanbidders van Koning Jezus die dat voor elkaar krijgen. Dus wat ik in verzen 9-14 van Mattheüs 24 zie is dat wanneer het einde der tijden nadert, er tussen alle mensen ter wereld mensen zullen zijn, die ijskoud worden en mensen zullen zijn, die vurig genoeg zijn om hun leven te geven voor Jezus.

Mijn pastoraat aan de Bethlehem Baptist Church en mijn komst naar hier is om een gletsjer te ontsteken. Ik gebruikte deze beeldspraak eens in mijn kerk en een meisje van 6 of 7 jaar oud kwam naar me toe na de dienst – ik moedig kinderen in mijn kerk aan om een tekening van mijn preken te maken – en ze zei: “Dit is wat ik zag.” Ze had een prachtige gletsjer getekend met Minneapolis erop geschreven; het had ook een poppetje die een fakkel omhoog hield en er zat een gat in de gletsjer, aan de top. Daarboven was veel zonneschijn die neerkwam door het gat.

Dat is mijn leer van het einde der tijden in een notendop. Als u zich afvraagt hoe uw campus eruit zal zien wanneer Jezus terug komt, of hoe Austin of Minneapolis of waar u ook maar vandaan komt, eruit zal zien: de gletsjer beweegt en veel mensen verkillen ten opzicht van God – ze drogen op, bevriezen – maar in de Bijbel is er niets over het einde der tijden dat luidt: “Bethlehem Baptist Church” of zelfs “Minneapolis” of, zeg, “de Universiteit van Texas in Austin” moeten onder deze gletsjer bedolven worden.” Niets! Als er voldoende mensen zijn met gloeiend hete fakkels voor God, die de gletsjer ontsteken, kan er een groot gat ingebrand worden boven uw campus, over uw plaatselijke kerk en zelfs boven uw stad. En daarom ben ik hier: ik wil mijn fakkel heffen.

In Engeland ruim honderd jaar geleden zie Spurgeon² wel eens toen hij predikte in Metropolitan Tabernacle: “Mensen komen om me te zien branden.” Ze komen met hun flakkerende kleine fakkels en houden deze tegen mijn fakkel om buiten weer een hele week te branden voor Jezus. Het zou me dolblij maken als u een flakkerende fakkel meebracht deze morgen en deze in mijn vuur steekt. Daarom ben ik hier.

Het doel van deze boodschap: basisvorming

Er is een basis voor wat ik doen wil. Mijn taak is om te praten over leven voor de glorie van God, over het hebben van een passie voor de glorie van God. Ik heb twee boodschappen: deze ochtend en morgenochtend. Deze ochtend gaat het om de basis en morgen is de toepassing ervan.

Dit is de basis: uw passie voor de grootheid van God in alle dingen is regelrecht gebaseerd op Gods passie voor de grootheid van God in alle dingen. Uw centraalstelling van God – als die blijvend moet zijn – moet geworteld zijn in Gods centraalstelling van God. Als u wilt dat God het hoogste in uw levens is, moet u inzien, geloven en houden van de waarheid dat God het hoogste is in het leven van God. Als u wilt dat God uw schat is – zoals we er hier over zongen – zodat u God meer waardeert dan iets anders, moet u inzien en geloven dat Gods schat God is, dat hij God meer koestert dan dat hij iets anders koestert. Wij mogen God niet de hoogste vreugde van het universum onthouden, namelijk de verheerlijking van God. Dat is de basis; daarover wil ik vandaag praten.

En voor wat betreft morgen wil ik praten over uw streven naar vreugde in God, en dat dit streven noodzakelijkwijs voortvloeit uit Gods streven naar zijn glorie in uw leven.

God heeft een passie voor zijn glorie

Laat me beginnen met een kort verhaal: Ik hield een lezing op het Wheaton college – mijn alma mater – zo’n 8 tot 9 jaar geleden. Het was mijn eerste gelegenheid in dat grote, met kroonluchters verlichte, blauwe, prachtige kapel. En ik stond op en zei: “Het hoogste doel van God is om God te verheerlijken en voor eeuwig vreugde in zichzelf te hebben.” En al mijn vrienden die op het balkon zaten, hadden iets van “Oh, nee, hij heeft het verprutst bij zijn eerste gelegenheid om tot studenten te spreken bij zijn terugkomst op zijn eigen alma mater na meer dan 20 jaar, door te beginnen met het verkeerd citeren van het Westminster Catechismus als hij zegt ‘Het hoogste doel van God’ in plaats van ‘Het hoogste doel van de mens.’” Maar tot hun grote opluchting vervolgde ik met te zeggen: “Precies zo bedoel ik het.” En ik bedoel het precies zo deze morgen: het hoogste doel van God is om God te verheerlijken en voor eeuwig vreugde in zichzelf te hebben.

Ik groeide op in het huis van een evangelist. Mijn vader, Bill Piper, leerde mij toen ik nog heel klein was, vers 1 Korintiërs 10:31: “Of u dus eet of drinkt of iets anders doet, doe alles tot eer van God.” Maar ik heb nooit iemand horen zeggen dat God alles doet tot eer van God. En dat de wortel van mijn bestaan voor de eer van God is dat God leeft voor de eer van God.

Ik heb nooit een blad van de zondagsschool aan huis gebracht gekregen waarin staat: “God houdt meer van zichzelf dan hij van jou houdt, en daarin ligt de enige hoop dat hij van je kan houden, hoe onwaardig je ook bent.” Dat heb ik in geen enkel blad van de zondagsschool gelezen wat de reden is dat wij bij de Bethlehem Baptist Church werken aan een lesprogramma. De meesten van ons groeiden op in huizen en in kerken waar we enthousiast werden over dat we Christenen zijn op het niveau waarvan we dachten dat God ook enthousiast over ons was, maar niet op het niveau dat we enthousiast werden van een op God-gerichte God.

Het is heel gemakkelijk in een op mensen gerichte wereld waarin zelfvertrouwen het hoogste goed is, om een Christen te zijn tot op het niveau waar je zonder God ook wel was gekomen. Wie zou dan eigenlijk geen Christen zijn? Wel, je bent geen Christen als je alleen houdt van datgene waarvan je houdt als je niet geconfronteerd bent met de schoonheid van een op God-gerichte God. Als God slechts een middel is om jezelf vooruit te helpen en jezelf te verheffen in plaats van dat je in hem iets oneindig glorieus ziet, een God die opgaat in de manifestatie van zijn glorie, dan moet je je bekering nog eens goed tegen het licht houden. Dit is dus een enorme realiteitstest hier in Austin op Passie ’97. Heel weinig mensen hebben ooit tegen me gezegd of me laten zien wat ik nu in de Bijbel heb gezien, dat God mij koos voor zijn glorie.

Ik herinner me dat ik in 1976 een klas onderwees over Efeziërs 1, in wat we in die tijd aan het Bethel College een “Interim” noemden, en dat ik systematisch door de eerste 14 verzen van Efeziërs heen werkte en er toen in één klap een wereld voor me open ging, alweer. Want drie keer – verzen 6, 12 en 14 – staat er dat hij ons koos in hem vóór de grondlegging van de wereld en hij ons voorbestemde om zijn kinderen te zijn, tot lof van de heerlijkheid van zijn genade.

Hij koos u. Waarom? Opdat zijn glorie en genade geprezen en vergroot mogen worden. Uw redding is ter verheerlijking van God. Uw uitverkiezing is ter verheerlijking van God. Uw wedergeboorte was ter verheerlijking van God. Uw rechtvaardiging was ter verheerlijking van God. Uw heiliging is ter verheerlijking van God. En op een dag zal uw verheerlijking onderdeel worden van de glorie van God.

U bent geschapen voor de glorie van God.

Jesaja 43:6,7: “Breng mijn zonen van ver, en mijn dochters van het einde der aarde. Die heb ik tot mijn eer geschapen.”

God redde zijn volk Israël uit Egypt voor zijn glorie.

“Onze vaderen in Egypte hebben Uw wonderen niet opgemerkt: zij hebben niet gedacht aan Uw talrijke blijken van goedertierenheid, maar waren ongehoorzaam bij de zee, de Schelfzee. Maar Hij verloste hen omwille van Zijn Naam, om Zijn macht bekend te maken.” Psalm 106:7,8.

Anders gezegd, hij spleet de Rode Zee en redde zijn opstandig volk opdat zijn grote macht bekend wordt gemaakt. En dat reikte helemaal tot in Jericho en redde een hoer zodat, toen zij er aankwamen en klaar waren om de hoorns te doen schallen, zij wedergeboren was want ze zei: “We hoorden Uw Naam en Uw gedachtenis.” En één vrouw en haar familie geloofden in een op God-gerichte God en ontkwamen aan de verwoesting.

God had barmhartigheid voor Israël in de woestijn voor zijn glorie.

God spaarde keer op keer Israël in de woestijn. “Maar in de woestijn werd het huis van Israël Mij ongehoorzaam”³ zegt Ezechiël, God citerend, “toen zei Ik dat Ik Mijn grimmigheid over hen zou uitstorten maar Ik handelde ter wille van Mijn Naam, zodat Die niet ontheiligd werd voor de ogen van de heidenvolken in het midden waarvan zij verbleven.”³ En uiteindelijk veroordeelt God hen tot Babylon en na 70 jaar doet hij genade gelden. Hij zal zich niet scheiden van zijn bruid des verbond en hij brengt hen terug. Maar waarom? Wat is het motief dat geworteld is in Gods hart?

Luister hiernaar in Jesaja 48: “Omwille van mijn naam houd ik mijn woede in toom, omwille van mijn eer zal ik me inhouden en je niet ten onder laten gaan. Ik zal je louteren, maar niet als zilver, in de smeltoven van de ellende zal ik je beproeven. Omwille van mijzelf doe ik dit, omwille van mijzelf, want hoe zou mijn naam ontwijd kunnen worden! Ik deel mijn majesteit niet met een ander.” Dat is een op God-gericht motief voor barmhartigheid.

Jezus kwam en stierf voor Gods glorie.

Jezus kwam om welke reden naar deze wereld? Hoe vaak hebben we wel niet Johannes 3:16 geciteerd. En het is waar, met lof. En voordat we er doorheen zijn deze ochtend, of ten minste morgenochtend, zult u zien dat wat we nu benadrukken en dat wat u nadrukkelijk waarschijnlijk al lang kent, niet strijdig met elkaar zijn.

Maar waarom kwam hij? Waarom is Jezus gekomen? Volgens Romeinen 15:8 kwam hij om deze reden: “Christus is een dienaar van de Joden geworden om hun te tonen dat God trouw is en om de beloften aan de aartsvaders te vervullen, maar hij is ook gekomen om de heidenen in staat te stellen God te loven om zijn barmhartigheid.” Christus kwam naar de aarde, omklede zich met vlees, en stierf zodat u zijn Vader lof geeft voor zijn barmhartigheid. Hij kwam omwille van zijn Vader. Dat is de hoofdreden waarom hij kwam, voor zijn Vaders glorie. En zijn glorie bereikt haar toppunt met de overvloed aan barmhartigheid.

Luister naar deze woorden in Romeinen 3: “Hij is door God aangewezen om door zijn dood het middel tot verzoening te zijn voor wie gelooft. Hiermee bewijst God dat hij rechtvaardig is.⁴” Daarom stierf hij. Hij stief ter rechtvaardiging van de gerechtigheid van God die zondes negeerde zoals Davids overspel en moord. Hebt u zich daar wel eens druk om gemaakt dat God ze gewoon negeerde en David door kon gaan koning te zijn? Wel, Paulus had er diepgaand moeite mee dat God niet rechtvaardig is als hij zondes negeert. En dat was niet alleen bij David. Er zijn duizenden heiligen in het Oude Testament en vandaag de dag wiens zondes hij gewoon vergeet en links laat liggen. En Paulus riep het uit: “Hoe kunt u een God zijn en zoiets doen? Hoe kunt u oprecht zijn en zoiets doen? Hoe kunt u rechtvaardig zijn en zoiets doen? Hoe kunt u eerwaardig zijn en zoiets doen?” Als een rechter in Austin dat zou doen, zou hij binnen een minuut uit de justitiële macht zijn ontheven. Dus als hij een kindermisbruiker, een verkrachter of een moordenaar zou vrijspreken. “En u doet dat elke dag, dus wat voor God bent u?”

Het kruis is de oplossing van een mega-theologisch probleem namelijk hoe kan God God zijn en zondes vergeven? Christus kwam ter rechtvaardiging van God bij het redden van mensen zoals u. De verlossing is een groots en glorierijk God-gericht ding.

Jezus keert terug ter verkrijging van glorie.

Waarom komt Jezus nog een keer? Jezus zal komen mensen, hij komt. En laat me u vertellen waarom hij wederkomt en wat u kunt doen als hij komt zodat u er klaar voor bent en dat gaat doen.

2 Thessalonicenzen 1:9: “Ze zullen voor eeuwig worden verstoten, ver van de Heer en van zijn kracht en majesteit. Op die dag komt hij om te worden geprezen door al de zijnen, om te worden geëerd door allen die tot geloof gekomen zijn.” Ziet u deze twee dingen? Hij zal komen om te worden geprezen, te worden vergroot door al de zijnen, en te worden bewonderd. Als u daarmee nu niet begint, zult u niet in staat zijn om dat te doen als hij komt.

Deze conferentie is er om u te laten ontvlammen in hart en nieren maar ook in uw geest ter voorbereiding op de ontmoeting met Koning Jezus zodat u in alle eeuwigheid door kunt gaan met datgene doen waarvoor u geschapen bent, namelijk hem bewonderen en hem vergroten.

We moeten God vergroten als een telescoop

Vergroot hem, maar niet als een microscoop. U kent toch het verschil tussen de twee soorten vergrotingen? Er is telescopische vergroting en microscopische vergroting, en het is godslastering om God te vergroten als een microscoop. Om God te vergroten als een microscoop is als iets kleins nemen en het groter laten lijken dan het is. Als je dat met God probeert te doen, is dat godslasterlijk. Maar een telescoop richt zijn lens op de onvoorstelbare uitgestrektheid van de grootheid, en probeert haar te helpen om te lijken op wat ze echt is. Daarvoor is een telescoop.

Fonkel, fonkel kleine ster – u kijkt ’s nachts omhoog naar de hemel vol sterren en die lijken wel speldenknoppen. Dat is niet wat ze zijn. U weet dat als student, nietwaar? Ze zijn groot. Ze zijn echt heel groot en ze zijn heet! Je hebt er geen idee van behalve dat ooit iemand een telescoop uitgevonden heeft, hierdoorheen keek en dacht: “Het is groter dan de aarde, miljoenen keren groter dan de aarde.” Zo is God. Uw leven bestaat om Gods glorie telescopisch te vergroten voor uw campus. Dat is een enorme roeping. Ik ga morgen vertellen hoe.

Als God op God gericht is, hoe kan hij dan liefde geven?

Hier is de kernvraag waarmee ik wil afsluiten want ik weet dat deze vraag hier naar boven begint te komen. Ik heb deze waarheid gezegd, dat God een op God-gerichte God is en dat deze God-gerichtheid de wortel is van mijn God-gerichtheid. Ik zei dat twintig jaar geleden tegen mensen en de vraag begint naar boven te komen: “Dat klinkt niet liefdevol want de Bijbel vermeldt in 1 Korintiërs 13:5: ‘Liefde is niet zelfzuchtig.’ En u vertelt ons nu, de laatste vijftien minuten, dat God al zijn tijd besteedt aan zichzelf. Dus, of God is niet liefdevol of u bent een leugenaar.” En dat is een groot probleem. Laat me proberen u te antwoorden hoe het kan dat God u liefde kan geven door zijn eigen zelfverheerlijking te zoeken.

Hulp van C.S. Lewis⁵

De sleutel tot het antwoord vond ik in C.S. Lewis. Wie van jullie Desiring God heeft gelezen, zal zich dit citaat herinneren. Lewis was een heiden totdat hij eindtwintiger werd, en hij haatte Gods ijdelheid. Hij zei dat elke keer als hij in Psalmen de woorden las: “Prijs de Heer, Prijs de Heer” – en hij wist van de Christelijke leer dat de Psalmen geïnspireerd waren – hij wist dat het God zelf was die zei: “Prijs mij, Prijs mij” en het klonk hem als een oude vrouw die naar complimentjes vist. Dat is een citaat uit Reflecties op de Psalmen. En toen opeens kwam God in C.S. Lewis’ leven. Dit is wat hij schreef:

Het meest voor de hand liggend feit over lof, ongeacht of het voor God of iets anders is, ontging me vreemd genoeg. Ik zag het in de zin van compliment, goedkeuring, eerverlening. Het was me nooit opgevallen dat alle vreugde spontaan overvloeit door lof tenzij we het met verlegenheid nagaan. De wereld zit vol met lof: minnaars prijzen hun minnaressen, lezers hun favoriete gedichten, wandelaars prijzen het landschap, spelers prijzen hun favoriete spelletjes, lof voor het weer, wijnen, maaltijden, acteurs, paarden, colleges, landen, historische personages, kinderen, bloemen, bergen, zeldzame postzegels, zeldzame kevers en soms zelfs politici en geleerden. Mijn veel algemenere probleem met lof voor God hing af, met betrekking tot het meest waardevolle, van mijn absurde weigering van wat we graag doen – zelfs als we er niet mee op kunnen houden – met betrekking tot al het andere dat we waarderen.

En dan volgt de kernzin:

Ik denk dat we het fijn vinden om lof te geven aan wat ons vreugde brengt omdat de vreugde niet compleet is totdat het tot uitdrukking is gebracht. Het is niet om een compliment te doen dat minnaars elkaar blijven zeggen hoe mooi ze zijn. De vreugde is incompleet totdat het geuit is.

Dat is nu een sleutel voor mij, die iets ontsluit ten aanzien van hoe God liefde kan geven en zichzelf kan verheerlijken in alles wat hij doet. Het gaat als volgt. Laat me de puzzelstukjes eens voor u bijeen brengen.

Het antwoord op de vraag

Als God van u houdt, wat moet hij u dan geven? Hij moet u geven wat het beste is voor u. Het beste in het hele universum is God. Als hij u alle gezondheid, de beste baan, de beste huwelijkspartner, de beste computer, de beste vakanties, topsucces op alle terreinen geeft maar zichzelf u zou onthouden, dan zou hij u haten. En als hij u God geeft zondermeer, houdt hij oneindig van u.

Ik moet God hebben voor mijn vreugde als God mij liefde geeft. Lewis zei dat als God zichzelf aan u geeft voor uw eeuwige vreugde, zal deze vreugde niet voltooid zijn totdat u deze uit in lofprijzing. Dus opdat God u volledig lief heeft, kan hij niet onverschillig staan ten opzichte van of u uw vreugde uit in lofprijzing of niet. Dus God moet uw lofprijzing zoeken om te zorgen dat hij van u houdt. Klinkt dat logisch? Ik vraag me af ik u dit moet laten herhalen. Dit is de essentie van mijn leven. Ik geloof dat het de essentie van de Bijbel is.

Om van u te houden, moet hij u geven wat het beste is voor u. God is wat het beste is voor u. “Hij wijst mij de weg naar het leven: overvloedige vreugde in uw nabijheid, voor altijd een lieflijke plek aan uw zijde” (Psalm 16:11). God geeft zich aan ons voor onze vreugde. Maar Lewis heeft ons laten zien dat, tenzij deze vreugdes uitdrukking vinden in verheerlijking van God, de vreugdes beperkt zijn. Daarom zegt God, die de beperking van uw vreugde niet wenst: “Prijs mij. In alles wat u doet, prijs mij. In alles wat u doet, verheerlijk mij. In alles wat u doet, heb een passie voor mijn grootheid.” Wat eenvoudigweg betekent dat Gods passie om vereerd te worden en uw passie om vreugde en voldoening te ervaren, niet strijdig met elkaar zijn. Ze vloeien samen. God is door u het meest vereerd als u de volle voldoening in hem vindt.

Hiermee is het einde gekomen van de lezing van deze ochtend. Laat me u nog zeggen wat we hiermee morgen gaan doen zodat u hierover kunt bidden en zodat u, mag ik hopen, komt en me dit laat afronden want ik ben nog niet klaar. Als het waar is dat God door u het meest vereerd is als u de volle voldoening in hem vindt – en er daarom geen spanning of tegenspraak bestaat tussen uw voldoening in hem en zijn verering door u – dan is de roeping van uw leven het nastreven van uw vreugde. Dat noem ik Christelijk hedonisme en ik wil morgen vertellen hoe dat te doen en waarom het uw relaties, uw campussen, uw erediensten, en uw eeuwigheid zal veranderen.

---

Noot van de vertaler

¹Bijbelteksten zijn geciteerd uit de Herziene Statenvertaling (HSV)

²Charles Haddon Spurgeon, Engelse baptistpredikant (1834 – 1892)

³Ezechiël 20:13 respectievelijk 20:8,9

⁴Romeinen 3:25

⁵Clive Staples Lewis, Britse auteur (“Kronieken van Narnia”) en predikant (1898 – 1963)