De Handelingen van de Geest en de Apostelen

Uit Bijbelse Boeken en Preken

Het zou u misschien verbazen om te vernemen dat Saint Andrew’s , de kerk waar Dr. Sproul en ik als voorgangers dienen, veel leden telt die afkomstig zijn uit Pinkstergemeenten en charismatische kerken. Wanneer ze toetreden tot onze gemeente, dring ik er bij hen op aan de Heilige Geest niet achter te laten. In sommige Presbyteriaanse en Gereformeerde kerken lijkt er onder gelovigen een tendens aanwezig te zijn om de Persoon en de kracht van de Heilige Geest te vergeten. Hoewel dit historisch gezien niet het geval is en hoewel het volgens de leer ook niet het geval zou moeten zijn, lijkt het spijtig genoeg vaak wel het geval te zijn.

Wanneer sommige Christenen de soevereiniteit van God en de verbondswijze waarop Hij in de heilsgeschiedenis werkt, beginnen te begrijpen, raken zij soms de kostbare Bijbelse leer over de Persoon en het werk van de Heilige Geest in en door Zijn volk kwijt. Hun theologie, evangelie, gebeden en aanbidding hebben daardoor te lijden. Hoewel zij weten en terecht de eerste causaliteit kunnen verdedigen (God is de primaire oorzaak van alle dingen die gebeuren), lijken zij de leer van de tweede causaliteit te vergeten (Gods voorzienigheid beveelt dat alle dingen gebeuren overeenkomstig de aard van de tweede oorzaken in en door Zijn schepping en schepselen). We weten dat God soeverein is boven alles en dat Hij de einden heeft voorbeschikt, maar we vergeten te vaak dat Hij ook de middelen om deze einden te bereiken, heeft voorbeschikt (Handelingen 2:23). Hoewel het waar is dat God het einde vanaf het begin weet, orkestreert Hij in Zijn wijsheid en voorzienigheid ook alle dingen van begin tot eind, zowel in de kerk als in de wereld, zowel in het natuurlijke als in het bovennatuurlijke rijk. De Heilige Geest geeft kracht, rust toe en geeft moed aan degenen in wie Hij woont om te kunnen bidden, te preken, te evangeliseren, volken te onderwijzen en zelfs te sterven .

Wanneer wij bij de belangrijke geschiedenis van de kerk in het boek Handelingen komen, wordt vaak de vraag gesteld: moeten wij dit boek De Handelingen van de Apostelen noemen of De Handelingen van de Heilige Geest? We zouden het terecht zowel het een als het ander kunnen noemen. Het verslag van Lukas laat, zoals elk historisch verslag dat ooit is opgeschreven (al dan niet expliciet), de soevereine majesteit van onze drie-enige God zien in het verlossingswerk en missionaire handelen in de wereld in en door de zwakke en gebroken vaten die wij zijn. Hij die door Zijn genade de Heilige Geest die voor ons uitgaat en in ons verblijft noch kan noch zal achterlaten.