Kleine Groepen Waarom?/De Kunst Van Zorg En Correctie

Uit Bijbelse Boeken en Preken

Ga naar:navigatie, zoeken

Verwante bronnen
More Door Mickey Connolly
Auteur Index
More Over Kleine Groepen
Onderwerp Index
Over deze vertaling
English: Why Small Groups?/The Art of Care and Correction

© Sovereign Grace Ministries

Share this
Onze Missie
Deze vertaling is van het Evangelie Vertalingen, een online dienst, de evangelie gecentreerde boeken en artikelen vrij verkrijgbaar in elke natie en taal.

Hier meer (English).
Hoe u kunt helpen
Als u goed Engels spreken, kunt u met ons vrijwillig als vertaler.

Hier meer (English).

Door Mickey Connolly Over Kleine Groepen
Hoofdstuk 7 van het boek Kleine Groepen Waarom?

Vertaling door Emmanuel Oliveiro

Zoals we in hoofdstuk 1 van dit boek konden lezen is heiliging een eerste doel binnen het kleinegroepenwerk. God heeft ons allemaal geroepen om het evenbeeld te worden van Christus. In Gods wijsheid, heeft Hij ons zo gemaakt dat we dit niet kunnen bereiken zonder de betrokkenheid van anderen. Wayne Grudem heeft eens gezegd: “Heiliging in het Nieuwe Testament is gewoonlijk een gezamenlijk proces. Het is iets dat gebeurt in gemeenschappelijkheid.” Iemand anders schreef als volgt: “Men kan alles zelfstandig aanleren, behalve karakter.”

De grootste blokkade op weg naar persoonlijke volwassenheid en Bijbelse relaties is zonde: zonde in ons eigen leven, zonde in het leven van anderen, een wereld gevallen in zonde. Op elk van deze gebieden kunnen werkelijk betrokken relaties die in de kleine groep ontstaan goed helpen en hoop geven. Om ons te helpen in onze voortdurende strijd om meer te lijken op Christus, gebruikt God mensen op drie manieren: om onze zonden aan het licht te brengen, om ons te helpen onze zonden aan te pakken en om naast ons te staan in onze strijd tegen de zonde. Ten eerste gebruikt God mensen om onze zonden aan het licht te brengen. Vrienden zien ons leven van dichtbij en kennen ons persoonlijk, daardoor kunnen ze gebieden benoemen waarin sprake is van zonde en zwakheid en/of gebieden waar we nog groei nodig hebben. Ook laat omgang met anderen onze zonden zien en laten situaties waarin we terechtkomen zien wat onze hartsgesteldheid is.

Als de zonde eenmaal bekend is, geeft God ons anderen die ons helpen met de zonde om te gaan door ons te confronteren, raad te geven, te bemoedigen, verantwoordelijkheid te laten nemen en voor ons te bidden. En tenslotte geeft Hij ons anderen om ons te helpen en te steunen als we de effecten van het leven in een zondige wereld onder ogen zien - pijn, ontmoediging, verwarring, zwakheid - terwijl we wachten tot we “…worden bevrijd uit de slavernij van de vergankelijkheid en zullen delen in de vrijheid en luister die Gods kinderen geschonken wordt.” (Romeinen 8:21) Laten we eerst dit laatste aspect eens bekijken.

ZORG VOOR ELKAAR

“De christelijke benadering is om alle problemen op te lossen, niet het oplossen van een paar problemen of ze maar gedeeltelijk op te lossen. Romeinen 5:20 beschrijft ons de volheid van Gods genade: “maar waar de zonde toenam, werd ook de genade steeds overvloediger.” Die zekerheid betekent dat wanneer Jezus zonde tegemoet treedt, Hij meer doet dan alleen tegemoet komen aan nood. Het is niet Zijn doel ‘iets op te lappen’ of zelfs maar de tijd terug te draaien. Hij wil iets slechts veranderen in iets geweldigs! En Hij wil niets liever dan dat!” - Jay Adams


In de kleine groep zijn er verschillende manieren om aandacht aan anderen te geven. Laat me vijf methoden noemen die zich in de praktijk al bewezen hebben. Troost. Troost betekent het verzachten van het verdriet en de problemen van het leven. Het leven kan hard zijn. We kunnen ernstige beproevingen en tragedies meemaken. Het sterven van een familielid of goede vriend, het verlies van een baan, een gebroken relatie die we proberen te herstellen. Ook dagelijkse teleurstellingen en tegenslagen kunnen ons belasten en dwars zitten. Soms hebben we gewoon een slechte dag. Het is geweldig als we op zulke momenten trouwe vrienden om ons heen hebben die aandacht voor ons hebben, ons troosten en ons helpen onze lasten te dragen.

Denk na over 2 Korinthiërs 1:3-4 Als God ons in onze moeilijkheden troost, wat verwacht Hij dan vervolgens van ons?


Het Nieuwe Testament leert: “Heb verdriet met wie verdriet hebben.” (Romeinen 12:15) en dat we “…door de troost die we zelf van God ontvangen, anderen in al hun ellende moed kunnen geven.” (2 Korinthiërs 1:4) Ik kom regelmatig met een groep mannen in de kerk samen om verantwoording af te leggen en elkaar te steunen. Ik kan vele voorbeelden uit de afgelopen jaren bedenken waarin we elkaar hebben geholpen bij moeilijkheden op het werk of thuis, in heftige en ontmoedigende momenten van strijd tegen de zonde, of gewoon in de ‘ups en downs’ van het gewone leven. De troost die we op dergelijke momenten ontvingen en gaven zijn van onschatbare waarde gebleken in ons leven met God in een gevallen wereld.

Raad. Hiermee bedoel ik niet formeel pastoraat, maar het delen van de wijsheid, de inzichten die we verworven hebben en onze ervaringen met hen die dat nodig hebben. Paulus schreef aan de Romeinen: “Broeders en zusters, ikzelf ben ervan overtuigd dat u inderdaad niets dan het goede wilt en dat het u niet aan kennis ontbreekt, zodat u ook in staat bent om elkaar terecht te wijzen.” (Romeinen 15:14) Mijn vrouw en haar vriendinnen zijn hierin uitmuntend. In een uur kletsen aan de telefoon kunnen ze alle problemen van de wereld (tenminste, van hun wereld) oplossen, dit op een informele, maar uiterst Bijbelse, praktische en effectieve manier.

Ze bieden een luisterend oor. Ze delen wat God hen heeft geleerd of wat voor henzelf heeft gewerkt in praktische en geestelijke zaken.

Waarschuwing voor mannen: probeer dit niet zelf! Je bent genetisch niet gemaakt om zo een uur te kletsen. Voor mannen is een soortgelijk kletsen alleen zinvol tijdens een activiteit zoals vissen, eten of voetbal kijken. Hier volgt een (min of meer) letterlijke transcriptie van een gesprek van hechte vrienden onder elkaar:

“Al beet?”
“Ja.”
(Pauze) “Wat voor aas gebruik je?”
“Uh… voorntjes.”
(Lange pauze) “Wat denk je, zal ik naar Tibet gaan als zendeling?”
“Mmmm, nee.”
(Middellange pauze) “Denk je dat ik moet overgaan op kunstaas?”
(Reflectieve pauze) “Tja, glimmers werken bij mij in deze tijd van het jaar het beste.”
“Mmmmm…”
“Ja… Ze zijn goed.”
“Mmmmm…”

Wat deze conversatie onder andere laat zien is de natuurlijke mannelijke neiging om zich meer te richten op dingen in de omgeving (zoals de visspullen) dan op de veel duidelijker persoonlijke zaken (zoals een mogelijke roeping voor de zending). Dus mannen, zet ’m op, jullie zullen waarschijnlijk extra aandacht aan dit hoofdstuk moeten geven.

Bemoediging. Bemoedigen betekent inspireren met moed, geestkracht en hoop; een hart onder de riem steken; een duwtje in de rug geven. Iedereen raakt op z’n tijd wel eens ontmoedigd. We maken periodes mee dat het leven zwaar is, de voortgang maar langzaam gaat, of de uitdagingen onmogelijk groot lijken. Juist in die periodes is het belangrijk dat er iemand is die ons een