Alleen trots zijn op het kruis

Uit Bijbelse Boeken en Preken

Galaten 6:14

Maar ik – ik wil me op niets anders laten voorstaan dan het kruis van Jezus Christus, onze Heer, waardoor de wereld voor mij is gekruisigd en ik voor de wereld.¹

U hoeft niet veel te weten om tijdens uw leven een blijvend verschil in de wereld te maken. Maar je moet die paar dingen weten, die er toe doen, en dan bereid zijn daar voor te leven en voor te sterven. De mensen die een blijvend verschil in deze wereld maken zijn niet de mensen die veel dingen voor elkaar hebben gekregen maar zij die gegrepen zijn door een paar grote dingen. Als u wilt dat uw leven telt, als u wilt dat de rimpelingen veroorzaakt door de peddels die u laat zakken, worden tot golven die tot het einde van de aarde reiken en voor altijd doorrollen de eeuwigheid in, hoeft u geen hoog IQ of EQ hebben, hoeft u geen knap uiterlijk of rijkdom bezitten, hoeft u niet uit een keurig gezin of van een goede school komen. U moet een paar grote, majestueuze, onveranderlijke, duidelijke, simpele, glorieuze dingen kennen en er voor branden.

Maar ik weet dat niet een ieder in deze menigte wil dat diens leven het verschil maakt. Er zijn er honderden zoals u – u maakt het niet uit of u een verschil maakt voor iets groots, u wilt simpelweg dat mensen u mogen. Als mensen u maar mogen, bent u al tevreden. Of als u maar een goede baan hebt met een fantastische vrouw en een paar geweldige kinderen, en een prachtige auto, lange weekenden, een paar goede vrienden, een aangenaam pensioen, en een snel, gemakkelijk overlijden en niet de hel – als u dat kon hebben (minus God) – zou u tevreden zijn. DAT is een drama in wording.

Drie weken geleden spraken wij in onze kerk over Ruby Eliason en Laura Edwards die beide in Kameroen zijn omgekomen. Ruby was boven de 80. Haar hele leven alleenstaand om zich ten volle te kunnen wijden aan één groot ding: Om Jezus bekend te maken onder de nog niet bereikte mensen, de armen, en de zieken. Laura was weduwe, een medische dokter, bijna 80, en dienend aan Ruby’s zijde in Kameroen. De remmen deden het niet, de auto reed de afgrond in, en beide waren op slag dood. En ik vroeg mijn mensen: is dat een drama? Twee levens, aangedreven door één grote visie, besteed aan een ongekende dienst aan arme stervelingen voor de glorie van Jezus Christus – twee decennia nadat bijna al hun Amerikaanse tegenhangers met pensioen waren gegaan om hun levens te verkwisten aan onbelangrijke dingen in Florida of New Mexico. Nee. Dat is geen drama. Dat is glorie.

Ik vertel u wat een drama is. Ik lees u voor uit Reader’s Digest (februari 2000, p. 98) wat een drama is: “Bob en Penny … stapten vijf jaar geleden met vervroegd pensioen uit hun banen in het noordoosten toen hij 59 en zij 51 was. Nu wonen ze in Punta Gorda, Florida, waar ze rondvaren op hun 30 voet lange trawler, softbal spelen en schelpen verzamelen.” De Amerikaanse Droom: kom aan het einde van je leven – jouw ene en enige leven – en laat het laatste grote werk voordat je je komt verantwoorden bij je Schepper, zijn “Ik verzamelde schelpen. Kijk eens naar mijn schelpen.” DAT is een drama. En mensen besteden tegenwoordig miljarden dollars om u over te halen deze dramatische droom te omarmen. En ik krijg veertig minuten voor het pleidooi tot u: koop daar niets voor.

Verspil uw leven niet. Het is zo kort en zo waardevol. Ik groeide op in een huis waarin mijn vader zich als evangelist wijdde aan het brengen van het evangelie van Jezus Christus bij de verdwaalden. Hij had één visie die hem ten volle bezig hield: verspreid het evangelie. In mijn jeugdjaren hing er In de keuken een bord. Nu hangt deze in onze woonkamer. Ik heb er bijna elke dag naar gekeken zo’n 48 jaar lang. Er staat op: “Slechts één leven, ’t is snel gedaan. Alleen het werk voor Christus, blijft bestaan.”

Ik ben hier op One Day in zekere zin als een vader. Ik ben 54 jaar oud. Ik heb vier zonen en een dochter: Karsten is 27, Benjamin 24, Abraham 20 en Barnabas is 17. Talitha is vier. Maar weinig dingen, als die er al zijn, vullen mij met meer verlangen deze maanden en jaren dan de wens dat mijn volwassen zonen hun levens niet verspillen aan fataal succes.

Jullie zie ik als zonen en dochters, en ik doe een dringend beroep op jullie als een vader – misschien de vader die u nooit had. Of de vader die nooit een visie voor u had zoals ik die voor u heb, en God voor u heeft. Of de vader die een visie voor u HEEFT maar die gaat dan alleen maar over geld en status. Ik zie jullie als zonen en dochters, en ik doe een beroep op jullie: Wil dat uw leven telt voor iets groots en eeuwigs. Zorg dat je dat wilt. Zwerf niet zonder passie door het leven.

Een van de redenen waarom ik hield van de visie van Passie 98, Passie 99 en One Day is dat de 268-verklaring zo duidelijk gaat over dat wat mijn leven is. De verklaring is gebaseerd op Jesaja 26:8 – “Ook wij verlaten ons op u, HEER: wij gaan de paden van uw recht. Wij richten ons op uw naam, naar u gaat ons verlangen uit.” Hier is niet alleen maar een lichaam, maar ook een ziel. Hier is niet alleen maar een ziel, maar een ziel met een passie en een verlangen. Hier is niet alleen maar een verlangen om aardig gevonden te worden of een verlangen naar softbal en schelpen, hier is een verlangen naar iets oneindigs groot, oneindig schoon, oneindig waardevol en oneindig tevredenstellend – De naam en de glorie van God – “Wij richten ons op uw naam, naar u gaat ons verlangen uit.”

Dat wil ik in dit leven weten en dat wil ik beleven. De missieverklaring van mijn leven en de kerk die ik dien: “Wij bestaan – ik besta - om een passie te verspreiden voor de grootheid van God in alle dingen voor de vreugde van alle mensen.”

U hoeft het niet zo te zeggen zoals ik het zeg. U hoeft het niet te zeggen zoals Louie Giglio het zegt (of zoals Beth Moore het zegt of zoals Voddie Baucham het zegt).²

Maar wat u ook doet, vind uw passie en vind uw manier om die tot uitdrukking te brengen en er voor te leven en te sterven. Dan zult u een blijvend verschil maken. U zult als de apostel Paulus zijn. Niemand had een eenduidigere levensvisie dan Paulus. Hij kon dat op verschillende manieren zeggen.

Handelingen 20:24: “Ik hecht echter niet de minste waarde aan het behoud van mijn leven, als ik mijn levenstaak maar kan voltooien en de opdracht uitvoeren die ik van de Heer Jezus ontvangen heb: getuigen van het evangelie van Gods genade.”

Een ding deed ertoe: Volbrengen van mijn loop, mijn race uitlopen.

Filippenzen 3:7-8: “Maar wat voor mij winst was, ben ik omwille van Christus als verlies gaan beschouwen. Sterker nog, alles beschouw ik als verlies. Het kennen van Christus Jezus, mijn Heer, overtreft immers alles. Omwille van hem heb ik alles prijsgegeven; ik heb alles als afval weggegooid. Ik wilde Christus winnen.”

Hoe kan ik u helpen? Hoe kan ik door God gebruikt worden op dit moment op One Day om in u een eenduidige passie te wekken voor een unieke grote realiteit die uw ketens zal afnemen en zal los maken van kleine dromen en u zal zenden naar de uiteinden van de wereld?

Het antwoord dat de Heer me volgens mij heeft gegeven, is: breng hen bij een vers in de Schrift, dat zo dicht mogelijk als je kunt bij de kern komt en laat hen zien waarom Paulus daar zei wat hij zei.

Dat vers is Galaten 6:14: “Maar ik – ik wil me op niets anders laten voorstaan dan het kruis van Jezus Christus, onze Heer, waardoor de wereld voor mij is gekruisigd en ik voor de wereld.”

Of om het positief uit te drukken: Beroem u alleen op het kruis van Jezus Christus. Het is een eenduidige gedachte. Een eenduidig doel. Een eenduidige passie. Beroem u alleen op het kruis. Deze term kan worden vertaald in “trots zijn” of “verheerlijken.” Wees alleen trots op het kruis van Christus. Verheerlijk alleen het kruis van Christus. Paulus zegt laat dat uw enige passie zijn, uw unieke trots, blijdschap en verheerlijking. Op dit grootse moment dat ONE DAY wordt genoemd, laat het ENIGE DING waar u van houdt, het enige ding dat u koestert, het enige ding waar u blij van wordt en dat u verheerlijkt het kruis van Jezus Christus zijn.

Dat is schokkend om twee redenen.

1) Een is dat het lijkt op uitspraken als: Wees alleen trots op de elektrische stoel. Verheerlijk alleen de gaskamer. Jubel alleen om de dodelijke injectie. Laat uw enige trots, enige vreugde, enige verheerlijking voor het touw van de galg zijn. “Ik wil me op niets anders laten voorstaan dan het kruis van Jezus Christus, onze Heer.” Geen executiemethode ooit ontworpen was wreder en angstaanjagender dan nagelen aan het kruis. Het was gruwelijk. Je kon het niet aanzien – niet zonder het uit te roepen, de haren uit je hoofd te trekken en je kleren te verscheuren. Laat dit uw enige passie in uw leven zijn.

2) Dat is een schokkend ding wat Paulus’ woorden betreft. Het andere is dat hij zegt dat dit het enige in uw leven zou moeten zijn waarop u trots bent. De enige vreugde. De enige verheerlijking. “Ik wil me op niets anders laten voorstaan dan het kruis van Jezus Christus, onze Heer.”

Wat bedoelt hij daar mee? Echt? Geen andere trots? Niets anders verheerlijken? Geen andere vreugde dan in het kruis van Jezus – de dood van Jezus?

Hoe zit het dan met plaatsen waar Paulus zelf zulke woorden zoals “laten voorstaan” en “zich gelukkig prijzen” voor andere dingen gebruikt? Bijvoorbeeld:

Romeinen 5:2: “In de hoop te mogen delen in zijn luister prijzen we ons gelukkig.”

Romeinen 5:3-4: “We prijzen ons zelfs gelukkig onder alle ellende, omdat we weten dat ellende tot volharding leidt, volharding tot betrouwbaarheid, en betrouwbaarheid tot hoop.”

2 Korintiërs 12:9: “Dus laat ik mij liever voorstaan op mijn zwakheden.”

1 Thessalonicenzen 2:19: “Want wie is onze hoop en vreugde? Wie is onze erekrans wanneer we voor Jezus, onze Heer, staan bij zijn komst? Wie anders dan u?”

Dus als Paulus kan roemen en verheerlijken in al deze dingen, wat bedoelt Paulus dan met dat hij “zich niet zal laten voorstaan op iets anders dan het kruis van onze Heere Jezus Christus”?

Wat betekent dit dus? Is dat niet spreken met twee tongen? Je prijst je gelukkig in een ding en zegt dat je je gelukkig prijst in een ander ding? Nee. Er is een zeer diepgaande reden om dit te zeggen – dat alle verheerlijking, alle vreugde, alle trots in iets, een vreugde zou moeten zijn in het kruis van Jezus Christus.

Hij bedoelt dat, voor Christenen, alle andere trots, trots op het kruis zou moeten zijn. Alle verheerlijking van iets anders zou verheerlijking van het kruis moeten zijn. Als je je verheugt in de hoop op glorie zou je je moeten verheugen in het kruis van Christus. Als je je verheugt in de verdrukking omdat de verdrukking hoop brengt, zou je je moeten verheugen in het kruis van Christus. Als je je verheugt in je zwakheden, of in het volk van God, zou je je moeten verheugen in het kruis van Christus.

Waarom is dit het geval? Om deze reden: voor verloste zondaars is elk goed ding – inderdaad elk slecht ding dat door God in het goede is omgezet – verkregen voor ons door het kruis van Christus. Los van de dood van Christus krijgen zondaars niets anders dan berechting. Los van het kruis van Christus is er alleen veroordeling. Dus alle vreugde die u wegens Christus heeft – als een Christen, als een persoon die vertrouwt op Christus – is te danken een de dood van Christus. En alle genot waar dan ook in zou daarom genot in het kruis moeten zijn, waar al uw zegeningen voor u zijn gekocht met betaling van de dood van de Zoon van God, Jezus Christus.

Een van de redenen dat we niet zo op Christus zijn gericht en vol zijn van het kruis als eigenlijk zou moeten, is dat we ons niet realiseren dat alles – al het goede en al het slechte dat God tot het goede keert voor zijn verloste kinderen, gekocht is door de dood van Christus voor ons. We nemen eenvoudigweg het leven, adem, gezondheid, vrienden en al het andere als een gegeven. We denken dat we er recht op hebben. Maar feit is dat we er geen recht op hebben.

Het is voor ons dubbel onverdiend.

1) Wij zijn schepselen en onze Schepper was er niet aangebonden noch verplicht om ons iets te geven – niet het leven of gezondheid of wat dan ook. Hij geeft, hij neemt, en hij doet ons geen onrecht.

2) En naast dat we schepselen zijn zonder claim richting onze Schepper, zijn we zondaars. We doen zijn glorie tekort. We hebben hem genegeerd en niet gehoorzaamd, en faalden om van hem te houden en hem te vertrouwen. De toorn van zijn gerechtigheid is tegen ons ontstoken. Alles wat we verdienen om van hem te krijgen is berechting. Daarom is elke ademteug die we nemen, elke keer als ons hart klopt, elke dag dat de zon op komt, elk moment waarin we met onze ogen zien, met onze oren horen, met onze monden spreken of met onze benen lopen, een vrije en onverdiende gift aan zondaars die alleen berechting hebben verdiend.

En wie kocht deze giften voor ons? Jezus Christus. En hoe kocht hij ze? Met zijn bloed.

Elke zegening in het leven is ontworpen ter vergroting van het kruis van Christus, of anders geformuleerd, elk goed ding in het leven is bedoeld ter vergroting van Christus en zijn kruisiging. Bijvoorbeeld, we reden onze Dodge Spirit uit 1991 in de prak maar niemand raakte gewond. En om die bescherming ben ik blij. Ik jubel er om. Maar waarom is niemand gewond geraakt? Dat was een gift aan mij en mijn gezin, die niemand verdiend heeft. Wij zijn zondaars en van nature kinderen des toorns, los van Christus. Dus waar hebben we zo’n gunstige gift aan te danken? Antwoord: Christus stierf voor onze zonden aan het kruis, nam de toorn van God weg van ons, en stelde voor ons, ook al verdienen we het niet, Gods almachtige gratie veilig, die alles voor onze bestwil tot een goed einde brengt. Dus als ik blij ben om onze bescherming, ben ik blij in het kruis van Christus.

De verzekering betaalde ons $ 2.800 voor de auto en Noël nam het geld, ging naar Iowa, kocht een Chevy Lumina uit 1992 en reed er mee door de sneeuw naar huis. En nu hebben we weer een auto. En ik ben vol vreugde over de verbazingwekkende genade van zoveel vrijgevigheid. Zo is het. Je rijdt een auto tot een wrak. Je komt er ongedeerd uit. De verzekering keert uit. Je haalt je een andere. En gaat door bijna alsof er niets gebeurd is. En in dankbaarheid buig ik mijn hoofd en verheerlijk de onvertelde barmhartigheid zelfs als het gaat om deze materiële dingetjes. Waar komt al die barmhartigheid vandaan? Als je een geredde zondaar bent, iemand die in Jezus gelooft, komen ze via het kruis. Los van het kruis bestaat er alleen berechting – geduld en genade voor een afgebakende periode maar dan, als je wordt afgewezen, dient al die barmhartigheid alleen maar om het oordeel te versterken. Dus elke gift is een met bloed-gekochte gift. En alle trots – alle verheerlijking – is trots op het kruis.

Wee mij als ik elke zegening verheerlijk tenzij mijn verheerlijking de verheerlijking van het kruis van Christus is.

Een andere manier om dit te zeggen is dat het ontwerp van het kruis de glorie van Christus is. De bedoeling van God met het kruis is dat Christus zal worden aanbeden. Als Paulus zegt in Galaten 6:14: “Maar ik – ik wil me op niets anders laten voorstaan dan het kruis van Jezus Christus, onze Heer,” zegt hij dat het Gods wil is dat het kruis altijd vergroot wordt – dat de gekruisigde Christus altijd onze trots, onze verheerlijking, onze vreugde en onze aanbidding zal zijn – zodat Christus de glorie, dank en eer krijgt voor elk goed ding in ons leven – en elk slecht ding dat door God in iets goeds wordt veranderd.

Maar nu rijst er een vraag: Als dat het doel van God is met de dood van Christus – namelijk dat “de gekruisigde Christus” wordt geëerd en aanbeden voor alle dingen, hoe krijgt Christus dan de glorie die hij verdient? Het antwoord is dat kinderen, jongeren en volwassenen geleerd moet worden dat de zaken zo zijn. Met andere woorden: de bron voor verheffing van het kruis van Christus is voorlichting over het kruis van Christus.

Dat is mijn taak: glorie voor Jezus verkrijgen door u deze dingen te leren. En dan is het uw taak om meer glorie voor Jezus te verkrijgen door met deze dingen aan de slag te gaan en ze aan andere mensen te leren. Voorlichting over Jezus is ter verheerlijking van Jezus. En als we willen dat er geen verheerlijking is behalve die van het kruis, dan moeten we doorgaan met voorlichten over het kruis – en onder het kruis.

Of misschien zouden we moeten zeggen: “aan het kruis.” Voorlichting aan het kruis zal leiden tot verheerlijking van het kruis. Wat bedoel ik daarmee?

Kijk eens naar de rest van vers 14: “Maar ik – ik wil me op niets anders laten voorstaan dan het kruis van Jezus Christus, onze Heer, waardoor de wereld voor mij is gekruisigd en ik voor de wereld.” Zich laten voorstaan op het kruis vindt plaat wanneer je aan het kruis bent. Is dat niet wat er in vers 14 staat? De wereld is voor mij gekruisigd en ik voor de wereld. De wereld stierf voor mij en ik stierf voor de wereld. Waarom? Omdat ik gekruisigd ben. We leren om ons te laten voorstaan op het kruis en het kruis te verheerlijken wanneer we aan het kruis zijn.

Wat betekent dat nu? Wanneer is dat gebeurd? Wanneer was u gekruisigd? Het antwoord staat in Galaten 2:19-20: “Met Christus ben ik gekruisigd: Ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij. Mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en zich voor mij heeft prijsgegeven.” Toen Christus stierf, stierven wij. De glorieuze betekenis van de dood van Christus is dat toen hij stierf, alles van hem stierf in hem. Deze dood, die hij stierf voor ons allemaal, wordt tot onze dood wanneer we verenigd zijn in Christus door het geloof.

Maar u zegt: “Leef ik dan niet? Ik voel me springlevend.” Wel, hier is voorlichting nodig. We moeten ontdekken wat er met ons is gebeurd. Deze dingen moeten ons geleerd worden. Dat is waarom Galaten 2:19-20 en 6:14 in de Bijbel staan. God leert ons wat er met ons is gebeurd zodat wij onszelf kunnen kennen en weten hoe hij met ons te werk gaat en hem, zijn Zoon en het kruis verheerlijken zoals we dat behoren te doen.

Dus we lezen Galaten 2:19-20 nogmaals om dat in te zien, Ja, we zijn dood en ja, we leven. “Met Christus ben ik gekruisigd [dus ben ik dood en hij gaat door]: Ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij [waarom? Omdat ik stierf, wat inhoudt dat mijn oude, rebelse, ongelovige zelf stierf, en hij gaat door]. Mijn leven hier op aarde leef ik [dus, Ja, ik leef maar het is niet dezelfde “ik” als de “ik” die stierf] in het geloof in de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en zich voor mij heeft prijsgegeven.” Met andere woorden, de “ik” die leeft is de nieuwe “ik” van het geloof. Het nieuwe schepsel leeft. De gelovige leeft. Het oude zelf stierf aan het kruis met Jezus.

En mocht u vragen: “Wat is de sleutel om je bij deze realiteit aan te sluiten? Hoe kan dit de mijne zijn?” Het antwoord ligt besloten in de woorden over het geloof in Galaten 2:20: “Mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de Zoon van God.” Dat is de sleutel. God verbindt u met de Zoon door het geloof. En als hij dat doet, is er een vereniging met de Zoon van God zodat zijn dood uw dood wordt en zijn leven uw leven.

Neem dit alles mee naar Galaten 6:14: “Maar ik – ik wil me op niets anders laten voorstaan dan het kruis van Jezus Christus, onze Heer, waardoor de wereld voor mij is gekruisigd en ik voor de wereld.” Laat u op niets anders voorstaan dan op het kruis.

En hoe kan ik zo radicaal gefocust op het kruis raken – dat al mijn verheerlijking terug vervolgt kan worden naar het kruis? Antwoord: besef dat toen Christus aan het kruis stierf, u stierf, en het moment waarop u hem vertrouwde, deze dood in uw leven plaats vond. Paulus zegt dat het uw dood voor de wereld is en de dood van de wereld voor u.

Uitleg: als u uw vertrouwen in Christus legt, zijn uw ketenen met de wereld verbroken en is de overmachtige verleiding van de wereld ontkracht. U bent een lichaam voor de wereld en de wereld is een lichaam voor u. Of om het positief te stellen, volgens vers 15 bent u een “nieuwe schepping.” De oude u is dood. Een nieuwe u is levend. En de nieuwe u is de u van het geloof. En wat geloof verheerlijkt is NIET de wereld maar Christus, en specifiek de gekruisigde Christus.

Zo raakt u zodanig gefocust op het kruis dat u evenals Paulus zegt: “Ik wil me op niets anders laten voorstaan dan het kruis van Jezus Christus, onze Heer.” De wereld is niet langer mijn schat. Het is niet de bron van mijn leven en mijn tevredenheid en mijn vreugde. Christus is dat.

Maar hoe zit dat met die bescherming tijdens het auto-ongeluk? En de verzekeringsuitkering? Zei u niet dat u daar blij mee was? Is dat niet de wereld? Dus bent u wel dood voor de wereld?

Dat zou ik kunnen zijn. Dat hoop ik wel. Want dood voor de wereld zijn, wil niet zeggen de wereld verlaten. En het betekent ook niet dat je niet iets voelt voor de wereld – soms negatief en soms positief (1 Johannes 2:15; 1 Timotheüs 4:3). Het betekent dat elk aanvaardbaar plezier in de wereld verwordt tot een met bloed gekocht bewijs van Christus’ liefde, en een gelegenheid tot verheerlijking van het kruis. Wij zijn dood voor verzekeringsuitkeringen want geld bevredigt niet, maar de gekruisigde Christus, de Gever, bevredigt wel. Als onze harten de straal der zegeningen terug volgen tot de bron van het kruis, is de wereldsheid van de zegening dood en is de gekruisigde Christus alles.

Dat is het doel van voorlichting over verheerlijking – in het kruis. O moge God ons toestaan dat we dromen, plannen, werken, geven, leren en leven voor de glorie van Christus en hem als gekruisigde!

---

Noot van de vertaler

¹ Bijbelteksten zijn geciteerd uit de Nieuwe Bijbelvertaling (NBV)

² Evangelische dominees