De bekering tot Christus - het ontstaan van een Christen-hedonist

Uit Bijbelse Boeken en Preken

Mattheus 13:44-46

Wederom is het Koninkrijk der hemelen gelijk aan een schat, in den akker verborgen, welken een mens gevonden hebbende, verborg dien, en van blijdschap over denzelven, gaat hij heen en verkoopt al wat hij heeft, en koopt dienzelven akker. 45 Wederom is het Koninkrijk der hemelen gelijk aan een koopman, die schone parelen zoekt; 46 Dewelke, hebbende een parel van grote waarde gevonden, ging heen en verkocht al wat hij had, en kocht dezelve.

Vorige week zagen we dat de oneindige en overvloeiende vreugde van God het fundament is van het Christen-hedonisme. God is verheugd omdat hij volmaakte vreugde put uit de uitnemendheid van zijn eigen heerlijkheid, in het bijzonder zoals dit weerspiegeld wordt in zijn goddelijke Zoon. God is verheugd omdat hij soeverein is en daarom elk obstakel tot die vreugde kan wegnemen. Gods vreugde is ook het fundament van het Christen-hedonisme, omdat het in genade naar ons overvloeit. Wanneer God mannen en vrouwen roept voor zichzelf worden ze niet met vreugde vervuld omdat ze een gebrek hebben, maar vanwege de volheid die hij graag wil delen. Vorige week hebben we gezien dat niet iedereen een eeuwig deel heeft aan de vreugde van God, omdat er aan een voorwaarde voldaan moet worden. Deze voorwaarde is gehoorzaamheid aan het gebod "En verlustig u in den HEERE..." (Psalm 37:4). Maar velen verlustigen zich meer in rijkdom, wraak en ontspanning dan dat ze zich in God verlustigen. En dus hebben ze geen deel aan Gods reddende genade, ze zijn verloren. Wat ze nodig hebben is de bekering tot Christus - en dat is weer niets anders dan het onstaan van een Christen-hedonist. Dat is waar ik deze morgen over wil spreken.

Misschien zal iemand vragen: "Als u de bekering bedoelt, waarom kunnen we dan niet gewoon zeggen: 'Geloof in de Heere Jezus en u zult gered worden'? Waarom komt u met deze nieuwe termen rond Christen-hedonisme?". Dat is een goede vraag, en hier is mijn antwoord. We leven in een oppervlakkig gekerstende samenleving waarin duizenden verloren mensen denken dat ze in Jezus geloven. In het grootste deel van mijn getuigenis aan ongelovigen en nominale Christenen is het bevel 'Geloof in Jezus en u zult gered worden' eigenlijk betekenisloos. Dronkelappen op straat zeggen dat ze geloven. Ongetrouwde stellen die met elkaar naar bed gaan, zeggen dat ze geloven. Oudere mensen die al veertig jaar geen kerkdienst hebben bezocht en ook geen lid zijn van een gemeente, zeggen dat ze geloven. Elk willekeurig wereldminnend kerkmens zegt het. Mijn verantwoordelijkheid als prediker van het evangelie en als leraar van de kerk is niet het opzeggen van mooie bijbelteksten, maar het prediken van de waarheid die in deze teksten ligt - en wel op een manier die het geweten van de hoorder zal prikkelen en de noodzaak van Christus zal laten voelen. Wat ik probeer te doen is een verwaarloosde maar essentiële manier van Schriftuitleg te nemen en het zo toegespitst te maken als ik maar kan, zodat sommige harten doorstoken zullen worden en mensen wakker zullen schrikken. En daarom zeg ik dat wanneer een persoon bekeerd wordt tot Jezus Christus, deze persoon een Christen-hedonist wordt. Tenzij een mens wedergeboren wordt als Christen-hedonist, hij zal het Koninkrijk van God niet kunnen zien. Dat is wat ik graag wil laten zien uit de Schrift.

Gemaakt door God

Voordat we ons kunnen richten op de bekering is het nodig dat we de belangrijke waarheden bespreken rondom de werkelijkheid die de bekering noodzakelijk maakt. De eerste waarheid waarmee we geconfronteerd worden is het feit dat God onze Schepper is, de Schepper aan wie we hartelijke dank verschuldigd zijn voor alles dat we mogen hebben. Het beste bewijs hiervoor zit in ons eigen hart en leven. Wanneer we iemand een dienst bewijzen, vinden we het toch onrechtvaardig wanneer hij ons als dank verstoot? Ons rechtvaardigheidsgevoel veroordeelt zo iemand. We veroordelen een persoon die niet in staat is om dankbaarheid te tonen aan iemand die zeer vriendelijk is geweest. Waarom? Het is duidelijk dat het nogal onbevredigend is om te antwoorden: ik voel dat nou eenmaal zo omdat ik vroeger altijd geslagen werd wanneer ik geen 'dankuwel' zei. Zo makkelijk laten we mensen er niet mee wegkomen. De snelheid waarmee ons hart oordeelt over onattente mensen getuigt van ons werkelijke geloof: ondankbaren zijn schuldig! De werkelijke reden waarom ons hart zo reageert ligt in het feit dat we naar Gods beeld zijn geschapen. Uw rechtvaardigheidsgevoel dat mij schuldig stelt als ik u negeer nadat u mijn kind van de verdrinkingsdood gered hebt, is de stem van God in u. Eén aspect van het beeld van God in u is dat u - of u het nu wilt of niet - mensen verantwoordelijk houdt voor hun ondankbaarheid. Daarom weet u in uw hart dat er een God is aan wie we oprechte dank verschuldigd zijn. Het zou uiterst hypocriet zijn om te denken dat God met minder dank tevreden is voor zijn gaven dan dat wij dat zijn. "Looft den HEERE, want Hij is goed; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid." (Psalm 107:1). Als we dus eenvoudig de morele standaard erkennen die we automatisch aan onze medemensen opleggen, kan u niet onder het feit uit dat de wet van God geschreven is in uw hart. Deze wet zegt: een schepsel is zijn Schepper dankbare genegenheid verschuldigd naar de mate van zijn afhankelijkheid en Gods goedheid.

Tekortschieten in zonde

En dat brengt ons bij de tweede grote waarheid waarmee de mensen moeten worden geconfronteerd: wij hebben de diepte, intensiteit en volheid van de dankbaarheid niet gevoeld zoals we dat moeten voelen omdat we Gods schepselen zijn. We zullen het ook nooit zo voelen. We hebben niet eens de Bijbel nodig om ons te vertellen dat we schuldig zijn. We weten dat we God niet hetzelfde hebben gegeven dat we wel van onze medemens eisen. We weten dat het rechtvaardigheidsgevoel dat anderen schuldig houdt als ze ondankbaar zijn, ook een levendige getuige is van het feit dat God ons schuldig houdt voor onze verbazingwekkende ondankbaarheid jegens hem. En wanneer we deze getuige onderdrukken in ons hart heeft de Schrift een heel heldere boodschap voor ons, Romeinen 1:18-21:

Want de toorn Gods wordt geopenbaard van den hemel over alle goddeloosheid, en ongerechtigheid der mensen, als die de waarheid in ongerechtigheid ten onder houden ... Omdat zij, God kennende, Hem als God niet hebben verheerlijkt of gedankt; maar zijn verijdeld geworden in hun overleggingen en hun onverstandig hart is verduisterd geworden.

Wanneer alle mensen voor God zullen staan om verantwoording af te leggen over hun leven, heeft God niet één zin nodig uit de Schrift om de mensen hun schuld te laten zien en de gepastheid van hun veroordeling. Hij zal hun eenvoudigweg deze drie vragen stellen: 1) Was het niet duidelijk genoeg in de natuur dat alles wat u had een gave was, dat u als mijn schepsel afhankelijk van mij was voor uw leven, uw adem, ja alles? 2) Heeft het rechtvaardigheidsgevoel in uw eigen hart anderen niet schuldig gesteld wanneer ze onvoldoende dankbaarheid toonden voor bewezen vriendelijkheid? 3) Is uw leven vervuld geweest met de blijde dankbaarheid naar mij toe, naar de mate van mijn vriendelijkheid naar u toe? Zaak gesloten.

Onder Gods wraak

En dus is de derde grote waarheid die we onder ogen moeten zien dat de wraak van God op ons ligt vanwege onze ondankbaarheid. Ons eigen rechtvaardigheidsgevoel eist dat de morele rekeningen van het universum worden vereffend. Wij laten het niet toe dat vernederingen van onze persoonlijkheid onder het vloerkleed verdwijnen. Hoeveel te minder zal God dat toelaten! De rechtvaardigheid van God betekent dat hij de waarde van zijn eer hoog moet houden. Wanneer we door onze ondankbaarheid zijn eer krenken, moet de rekening van de gerechtigheid worden vereffend. Een mens is meer waard dan een kat! Je kan in de gevangenis terechtkomen als je een mens vernedert, maar niemand is ooit veroordeeld voor het smaden van een kat. God is oneindig veel meer waard dan een mens, en de laster van zijn persoon door de menigvuldige bewijzen van onze ondankbaarheid brengt ons het oordeel van de eeuwige vernietiging. Want de bezoldiging der zonde is de (eeuwige) dood (Rom. 6:23).

Christus: De wraakovernemer

Het meest verschrikkelijk nieuws van de wereld is het feit dat we gevallen zijn onder het oordeel van onze Schepper, en dat hij het aan zijn eigen gerechtigheid verplicht is om zijn eer hoog te houden door zijn wraak uit te gieten vanwege onze zonde van ondankbaarheid. Maar er is een vierde grote waarheid die niemand ooit kan leren uit de natuur of uit zijn eigen geweten, een waarheid die verteld moet worden aan uw medemens, gepreekt in kerken en uitgedragen door zendelingen: namelijk, het goede nieuws dat God een weg heeft bepaald om aan zijn gerechtigheid te voldoen zonder het gehele menselijke ras te veroordelen. Hij heeft het zelf op zich genomen, zonder dat we zelf iets hebben verdiend voor onze zaligheid. De wijsheid van God heeft een weg bepaald voor de liefde van God om ons te bevrijden van de wraak van God, zonder tekort te doen aan de rechtvaardigheid van God. En wat houdt deze wijsheid in?

Doch wij prediken Christus, den Gekruisigde, den Joden wel een ergernis, en den Grieken een dwaasheid; Maar hun, die geroepen zijn, beiden Joden en Grieken, prediken wij Christus, de kracht Gods, en de wijsheid Gods. (1 Corinthiers 1:23, 24)

Jezus Christus, de gekruisigde Zoon van God, is de Wijsheid van God, door wie de liefde van God zondaren kan redden van de wraak van God, en toch de gerechtigheid van God kan hooghouden en zelfs bewijzen. Romeinen 3:25, 26:

Welken God voorgesteld heeft tot een verzoening, door het geloof in Zijn bloed, tot een betoning van Zijn rechtvaardigheid, door de vergeving der zonden, die te voren geschied zijn onder de verdraagzaamheid Gods; Tot een betoning van Zijn rechtvaardigheid in dezen tegenwoordigen tijd; opdat Hij rechtvaardig zij, en rechtvaardigende dengene, die uit het geloof van Jezus is.

Hoe kan God zondaren die ondankbaar zijn geweest voor zijn heerlijkheid ontzien en toch zijn rechtvaardigheid tonen en de onwankelbare verbondenheid aan zijn heerlijkheid? Antwoord:

Want Dien, Die geen zonde gekend heeft, heeft Hij zonde voor ons gemaakt, opdat wij zouden worden rechtvaardigheid Gods in Hem (2 Corinthiers 5:21). God heeft, Zijn Zoon zendende in gelijkheid des zondigen vleses, en dat voor de zonde, de zonde veroordeeld in het vlees (Romeinen 8:3). Die Zelf onze zonden in Zijn lichaam gedragen heeft op het hout (1 Petrus 2:24). Want Christus heeft ook eens voor de zonden geleden, Hij rechtvaardig voor de onrechtvaardigen, opdat Hij ons tot God zou brengen (1 Petrus 3:18)

Als het meest verschrikkelijke nieuws van de wereld het feit is dat we onder het gerechtelijke oordeel van onze Schepper liggen, en dat hij het aan zijn eigen gerechtigheid verplicht is om zijn eer hoog te houden door zijn wraak uit te gieten vanwege onze zonde van ondankbaarheid - dan is het beste nieuws van de hele wereld (het evangelie!) het feit dat God gewillig was om zijn eigen zoon te straffen in onze plaats (Galaten 3:13). Op deze manier laat hij zijn trouw zien aan zijn eigen heerlijkheid, terwijl hij toch zondaren zoals u en ik kan redden!

Wat moet ik doen om gered te worden?

Maar niet alle zondaren worden gered! Het is niet zo dat iedereen gered wordt van Gods wraak simpelweg omdat Christus stierf voor zondaren. En dit is de vijfde grote waarheid die we moeten horen: er is een voorwaarde waaraan je moet voldoen wil je gered worden. En ik zal proberen in mijn laatste punt te laten zien dat het worden van een Christen-hedonist een essentieel onderdeel is van die voorwaarde. "Wat moet ik doen om gered te worden?" is waarschijnlijk de belangrijkste vraag die een mens kan stellen. Laten we eens kijken op welke verschillende manieren God op die vraag antwoord geeft in zijn Woord. Het antwoord in Handelingen 16:31 is: "Geloof in den Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden". Het antwoord in Johannes 1:12 is dat we Christus moeten aannemen: "Maar zovelen Hem aangenomen hebben, dien heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden". Het antwoord in Handelingen 3:19 is: heb berouw! "Heb daarom berouw, en bekeert u, opdat uw zonden mogen uitgewist worden". Het antwoord in Hebreeën 5:9 is gehoorzaamheid aan Christus: "En geheiligd zijnde, is Hij allen, die Hem gehoorzaam zijn, een oorzaak der eeuwige zaligheid geworden". Jezus zelf beantwoordde de vraag op verschillende manieren. Hij zei bijvoorbeeld in Mattheus 18:3 dat het worden als een kind de voorwaarde is voor de zaligheid:

Voorwaar zeg Ik u: Indien gij u niet verandert, en wordt gelijk de kinderkens, zo zult gij in het Koninkrijk der hemelen geenszins ingaan.

In Markus 8:34, 35 is de voorwaarde zelfverloochening, de bereidheid om het aardse leven op te geven voor Christus:

Zo wie achter Mij wil komen, die verloochene zichzelven, en neme zijn kruis op, en volge Mij. Want zo wie zijn leven zal willen behouden, die zal hetzelve verliezen; maar zo wie zijn leven zal verliezen, om Mijnentwil, en om des Evangelies wil, die zal hetzelve behouden.

In Mattheus 10:37 zegt Jezus dat de voorwaarde is om hem meer lief te hebben dan enig ander:

Die vader of moeder liefheeft boven Mij, is Mijns niet waardig; en die zoon of dochter liefheeft boven Mij, is Mijns niet waardig. (Zie 1 Corinthiers 16:22; 2 Timotheus 4:8).

In Lukas 14:33 is de voorwaarde voor redding dat we vrij zijn van liefde voor ons bezit: "Alzo dan een iegelijk van u, die niet verlaat alles, wat hij heeft, die kan Mijn discipel niet zijn." Dit zijn een paar voorwaarden waarvan het Nieuwe Testament zegt dat we eraan moeten voldoen als we baat willen hebben bij de dood van Christus en gered willen worden. We moeten in hem geloven, hem aannemen, ons bekeren van onze zonden, hem gehoorzamen, ons vernederen als kleine kinderen, en hem meer liefhebben dan onze familie, onze bezittingen of ons eigen leven. Dit is de betekenis van de bekering tot Christus. En alleen dit is de weg tot het eeuwige leven.

Eén voorwaarde voor redding

Maar wat is het verbindende element van al deze voorwaarden? Wat verenigt ze? Wat is de drijvende kracht die een persoon aanzet om deze dingen te doen? Volgens mij wordt het antwoord gegeven in de gelijkenis van Mattheus 13:44:

Wederom is het Koninkrijk der hemelen gelijk aan een schat, in den akker verborgen, welken een mens gevonden hebbende, verborg dien, en van blijdschap over denzelven, gaat hij heen, en verkoopt al wat hij heeft, en koopt dienzelven akker.

Deze gelijkenis beschrijft hoe een mens wordt bekeerd en in het koninkrijk der hemelen wordt gebracht. Hij ontdekt een schat en wordt gedreven door vreugde om alles te verkopen wat hij heeft om die schat te mogen bezitten. U bent bekeerd tot Christus wanneer Christus voor u een schat van heilige vreugde is geworden. De nieuwe geboorte van deze heilige genegenheid is de gemeenschappelijke wortel die alle voorwaarden voor de zaligheid draagt. We zijn wedergeboren - bekeerd - wanneer Christus een schat wordt waarin we zoveel geluk vinden dat hem vertrouwen, hem gehoorzamen, en het afkeren van alles dat hem kleineert de gewoonste zaak van de wereld wordt. Iemand zou tegen het Christen-hedonisme in kunnen brengen: "Het is mogelijk om voor Christus te kiezen zonder het motief van vreugde". Ik twijfel daar nogal aan. Maar het gaat er deze morgen niet over of we een keuze kunnen maken voor Christus zonder het motief van vreugde. De vraag is veel meer of we dat zouden moeten willen. Zou het u enig goed brengen als u het zou kunnen? Is er enig bewijs in de Schrift dat God mensen aanneemt die tot hem komen met een andere reden dan de begeerte tot vreugde in hem? Iemand zal wellicht zeggen, "ons doel moet zijn om God te behagen en niet onszelf." Maar wat behaagt God?

Maar zonder geloof is het onmogelijk Gode te behagen. Want die tot God komt, moet geloven, dat Hij is, en een Beloner is dergenen, die Hem zoeken. (Hebreeën 11:6).

U kunt God niet behagen zolang u niet tot hem komt om door hem beloond te worden. Wat zei Jezus tot Petrus toen Petrus de aandacht vestigde op zijn offer van zelfverloochening en zei: "Zie, wij hebben alles verlaten, en zijn U gevolgd" (Mattheus 19:27)? Jezus zag de kiem van de trots: "Wij hebben de heldhaftige beslissing genomen om ons op te offeren voor Jezus". En hoe bande Jezus die trots uit Petrus' hart? Hij zei: er is niemand die iets verlaten heeft om mijnentwil die niet honderdvoudig zal terug ontvangen... nu, en in toekomende eeuw het eeuwige leven. Petrus, als je niet tot mij komt omdat ik een grotere schat ben dan al die dingen die je achter hebt gelaten, dan ben je helemaal niet tot mij gekomen. Je bent nog steeds zelfvoldaan. Je kwam niet als een klein kind die zich koestert in de weldadigheid van zijn Vader. Het is de trots die meer wil zijn dan het kleine babytakje dat gerechtigheid, vrede en vreugde omhoogzuigt uit Christus de wijnstok. De voorwaarde voor de zaligheid is dat je naar Christus komt, op zoek naar beloning - en dat je in hem een schat vindt vol van heilige vreugde.

Samengevat: Er zijn vijf grote waarheden die iedere mens zich eigen dient te maken. In de eerste plaats, God is onze Schepper aan wie we hartelijke dank verschuldigd zijn voor alles wat we hebben. Ten tweede, niemand voelt de diepte, intensiteit en volheid van de dank die we schuldig zijn aan onze Schepper. In de derde plaats, daarom zijn we onder het oordeel gekomen van Gods rechtvaardigheid. Ons eigen rechtvaardigheidsgevoel laat ons zien dat we schuldig zijn. In de vierde plaats, door de dood van Jezus Christus voor onze zonden heeft God een weg gemaakt waardoor aan de eisen van zijn rechtvaardigheid wordt voldaan, en tegelijkertijd de zaligheid wordt bereid voor zijn volk. Als laatste, de voorwaarde waaraan we moeten voldoen om deze zaligheid te verkrijgen is dat we bekeerd worden tot Christus - en bekering tot Christus gebeurt wanneer Christus voor u een schat wordt vol van heilige vreugde. Iedere bijbelse nodiging van het evangelie is geworteld in de belofte van een rijke schat. Christus zelf is ruim voldoende genoegdoening voor alle offers die gebracht moeten worden. De nodiging van het evangelie is onmiskenbaar hedonistisch:

O alle gij dorstigen! komt tot de wateren, en gij, die geen geld hebt, komt, koopt en eet, ja komt, koopt zonder geld, en zonder prijs, wijn en melk! Waarom weegt gijlieden geld uit voor hetgeen geen brood is, en uw arbeid voor hetgeen niet verzadigen kan? Hoort aandachtiglijk naar Mij, en eet het goede, en laat uw ziel in vettigheid zich verlustigen. Neigt uw oor, en komt tot Mij, hoort en uw ziel zal leven. (Jesaja 55:1-3).