Een teken: Eensgezind en onbevreesd met de genadegift van het lijden

Uit Bijbelse Boeken en Preken

Een overdenking van Filippenzen 1:27-30¹

Alleen, wandel het Evangelie van Christus waardig, opdat ik, of ik nu kom en u zie of dat ik afwezig ben, van uw zaken mag horen dat u vaststaat in één geest, en dat u samen eensgezind strijdt door het geloof in het Evangelie, 28 en dat u zich in geen enkel opzicht schrik laat aanjagen door de tegenstanders. Voor hen is dit een duidelijk teken van verderf, maar voor u van zaligheid, en dat van God uit. 29 Want aan u is het uit genade gegeven in de zaak van Christus niet alleen in Hem te geloven, maar ook voor Hem te lijden, 30 omdat u dezelfde strijd hebt als die u bij mij gezien hebt en nu van mij hoort.

Op de recente Retraite voor Pastorale Teams met Planning en Gebed² (januari 9-10) leidde ik een van de ochtenderediensten over deze verzen. Mijn doel was drievoudig. Ten eerste, wou ik ons bewustzijn binnen het team vergroten dat lijden in dienst van Christus onze roeping is – jazeker, een gave van God. Ten tweede, wou ik dat we inzagen dat lijden met eensgezindheid en zonder vrees in het kader van het evangelie een teken is. Ten derde, wou ik ons inspireren om schouder aan schouder te gaan staan en samen te werken met al onze kracht voor de zaak van Christus en de mensen van Bethlehem³ in 2006. Komt met ons samen in het inzien van deze dingen.

Ten eerste, lijden in dienst van Christus is een genadegift en deel van onze pastorale roeping. Vers 29: “Want aan u is het uit genade gegeven [=ongedwongen overgedragen] in de zaak van Christus niet alleen in Hem te geloven, maar ook voor Hem te lijden.” Deze vers beweert dat geloven en lijden door God gegeven zijn. En de nadruk ligt op de gift van het lijden: Het is “niet alleen aan u geschonken om te geloven maar ook om te lijden.”

Dit is gezegd tegen gewone gelovigen. Dus is het ook op ons, predikanten, van toepassing. Een deel van onze roeping als Christenen is geloven en te lijden tijdens de dienst voor Christus. En des te meer in onze roeping als leiders. Zoals 2 Korintiërs 1:6 luidt: “Of wij nu verdrukt worden, het is tot uw vertroosting en zaligheid … of dat wij getroost worden, het is eveneens tot uw vertroosting en zaligheid.” Dat was het eerste wat ik wou dat we zagen. Lijden is onze roeping, onze gift van God. Het is geen vloek. Het is een gift.

Ten tweede, als we dat lijden samen en onbevreesd dragen, is dat een teken. Kijk eens naar de eensgezindheid en onbevreesdheid der Filippenzen in de verzen 27-28. “Dat u vaststaat in één geest, en dat u samen eensgezind strijdt door het geloof in het Evangelie, en dat u zich in geen enkel opzicht schrik laat aanjagen door de tegenstanders. Voor hen [de tegenstanders] is dit een duidelijk teken van verderf, maar voor u van zaligheid, en dat van God uit.”

Eensgezindheid wordt benadrukt met de tekstdelen “één geest” en “samen eensgezind strijdt”. Onbevreesdheid wordt benadrukt met de samenstelling “in geen enkel opzicht schrik laat aanjagen”. Het feit dat deze eensgezindheid en onbevreesdheid in het licht van het lijden staat, wordt voor het eerst zichtbaar in de term “tegenstanders” en in de tweede plaats in het feit dat deze vers wordt geschraagd (let hier op het woord “want”) door de erop volgende vers waarin staat: “Want aan u is het uit genade gegeven … voor Hem te lijden.” Met andere woorden: “Wees vereend en onbevreesd richting je tegenstanders want je geloof en lijden zijn een gift van God.”

En dit alles, zo is gezegd, is een “teken”. Dat wil zeggen, uw eensgezindheid en uw onbevreesdheid in het licht van het lijden, zijn een teken van uw tegenstanders’ ondergang en van uw redding. De waarheid en glorie van Christus zijn te zien in uw verenigd, onbevreesd lijden in de zaak van Christus. Dat is onze grote doel als team en als kerk: het laten zien van het teken van Christus’ opperste waarheid en waarde in de wereld. Alle tegenstanders van het evangelie zullen ten onder gaan en allen die deze waarheid omhelzen zullen gered worden.

Ten slotte riep ik het team op de rijen te sluiten en eensgezind te strijden. Op het whiteboard schreef ik de zin sunathlountes te pistei tou euangeliou. U kunt in het eerste Griekse woord het Nederlandse “atleet” herkennen. Het voorvoegsel sun betekent samen. Het is vertaald als “strijd samen”. Dus ik daagde ons uit om atletische kracht en vastberadenheid uit te oefenen, schouder aan schouder, eensgezind in 2006. Dat zal ons lijden dragelijk maken en dat zal het mooi en vruchtbaar maken. Het zal een teken worden.

Bid voor ons. We houden van ons werk. We beloven ons best te geven ten gunste van u en Christus’ glorie.

Predikant John, namens het hele pastorale team.

---

Noot van de vertaler

¹ Bijbelteksten zijn geciteerd uit de Herziene Statenvertaling (HSV)

² Originele naam: Pastoral Staff Prayer and Planning Retreat
³ De kerk Bethlehem Baptist Church in Minnesota, Verenigde Staten van Amerika