Gebed, Vasten en de Loop van de Geschiedenis

Uit Bijbelse Boeken en Preken

Handelingen 13:1-4

En er waren in Antiochië, in de gemeente aldaar, enkele profeten en leraars, namelijk Barnabas, Simeon, die Niger genoemd werd, Lucius van Cyrene, Manahen, die met Herodes de viervorst opgegroeid was, en Saulus. En terwijl zij de Heere dienden en vastten, zei de Heilige Geest: “ Zonder voor Mij zowel Barnabas als Saulus af voor het werk waartoe Ik hen geroepen heb.” Toen vastten en baden zij, en nadat zij hun de handen opgelegd hadden, lieten zij hen gaan.
Zij dan, uitgezonden door de Heilige Geest, vertrokken naar Seleucië en voeren vandaar naar Cyprus.

Ik begin deze morgen een serie boodschappen over de bijbelse praktijk van het vasten. Voor ons in Bethlehem is dit niet nieuw. Wij hebben al eerder hierover onderwezen en hebben opgeroepen tot een vasten met name gedurende de Week van het Gebed in de afgelopen jaren. Toen we echter tijdens een ochtenddienst een paar weken geleden het onderzoek hielden, kwamen wij erachter dat 40% van de aanwezigen van die ochtend drie jaar of korter naar Bethlehem kwam. Dat kan betekenen dat vasten een bijbelse discipline is waar u niet veel over heeft nagedacht en zelfs nog minder in praktijk heeft gebracht, aangezien het geen wijdverbreide gemeenschappelijke gewoonte is in de evangelische beweging.

Ik hoop langer bij deze sterk verwaarloosde bijbelse en geestelijke discipline te kunnen blijven stilstaan, in ieder geval in de maand januari en, zo God het leidt, misschien langer. Als u de Bethlehem Star gelezen heeft, dan weet u dat ik een oproep heb gedaan om aan het begin van het jaar 1995 in deze hele maand gedurende een periode van 24 uur te vasten, en wel van dinsdag na het avondeten tot en met de lunch op woensdag. Samen zullen wij het ontbijt en de lunch op woensdag overslaan en die twee dagdelen, indien mogelijk, besteden aan bidden - vasten opdat het jaar 1995 een jaar zal zijn van een grote opwekking van het lichaam van Christus; een heropleving van heiligheid en blijdschap en gebed en vol van geloof en vruchtbaarheid in de bediening van elkaar en om de verlorenen te bereiken. Mijn gebed is dat u door middel van deze boodschappen de roep van God zal horen in mijn oproep tot vasten.

Inhoud 1 Hongerig naar Leiding van God in Antiochië. 2 Vier waarnemingen 3 Het Gebeurde in 2 Kronieken 20 4 Het gebeurde in Groot-Brittanië in 1756 5 Wat God Vandaag in de Wereld Lijkt te Doen 6 De Heropleving van Aanbidding en Gebed maar Niet van Vasten

Hongerig naar Leiding van God in Antiochië.

U zult wellicht beter begrijpen waarom ik denk dat dit nu de wil van God is voor ons als wij meteen naar onze tekst gaan. De situatie is dat Saulus (Paulus) en Barnabas en enkele andere leiders in de gemeente van Antiochie bezig waren met aanbidding – de Heer bedienen – en met vasten (vs 2). Op grond van wat er gebeurde, kunnen wij aannemen, denk ik, dat de last die hen ertoe aanzette om te vasten deze was: “Hoe gaan wij verder als kerk?”. Zij vastten om de leiding van Heilige Geest te zoeken voor de richting van hun missie. U zou het Master Planning kunnen noemen, zo u wilt. Het uiteindelijke resultaat was indrukwekkender dan welke andere poging dan ook voor een Master Planning die de kerk ooit heeft ondernomen.

Zij waren zo hongerig naar Gods leiding dat zij dat wilden uitdrukken met de honger van hun lichamen en niet slechts met de honger van hun harten. “Wij willen uw leiding, Oh God! Oh, Heilige Geest, wat is Uw wil met de missie van deze kerk?”

Weet u wat mij bezighoudt met betrekking tot de Master Planning in Bethlehem? De meeste vragen die wij moeten beantwoorden, worden in de bijbel niet expliciet beantwoord. De vragen met duidelijke bijbelse antwoorden vereisen geen Master Planningsteam om ze te kunnen onderscheiden. De vragen die op ons drukken zijn de soort vragen waar de leiders in Antiochië mee werden geconfronteerd: “Heer, zullen wij een wereldmissie ondernemen? Moeten wij dat nu doen? Moeten wij enkele van onze eigen leraars sturen? Moet het Saulus of Simeon of Niger of Lucius of Barnabas zijn? Moeten wij er twee, drie of vier sturen? Hoe moeten we ze sturen: over land of over zee? Moeten we ze volledig financieren of ervan uitgaan dat ze voor hun kost werken of moeten we hopen dat er zonen van vrede zullen zijn in de steden waar ze komen die hen te eten zullen geven? Moeten andere kerken met ons meedoen?” Enz.

De meeste vragen die planningteams moeten beantwoorden, zijn van deze strekking. Waar zullen wij de antwoorden krijgen? Hebben wij iets te leren uit het feit dat deze diepgeestelijke vroege christenen aanbaden en vastten en baden terwijl zij de leiding van de Heer zochten?

Vier waarnemingen

Denk na over vier waarnemingen uit Handelingen 13:1-4

1. Na de Komst van Christus

Dit vasten vond plaats na de komst van Christus.

Ik breng dit punt alleen maar onder de aandacht opdat niet iemand zegt dat vasten deel was van de spiritualiteit van het Oude Testament maar niet van de spiritualiteit van het Nieuwe Testament. Wij zullen deze kwestie direct begin volgende week oppakken en de vraag stellen “is vasten deel van de oude leren zak die weggedaan moet worden zodat de nieuwe wijn van het Koninkrijk de leren zakken niet laat barsten en zo verloren laat gaan?” Het duidelijke antwoord is dat Saulus en Barnabas en de anderen in Antiochië niet dachten dat vasten de oude leren zak was.

2. Gezamenlijk door een Groep

Dit vasten werd gezamenlijk door een groep gedaan.

Een andere zorg bij het vasten is dat Jezus waarschuwde tegen het vasten dat door mensen kon worden gezien (Mattheus 6:17-18). “Uw Vader, Die in het verborgene ziet, zal het u in het openbaar vergelden.” Het is echter duidelijk dat Saulus en Barnabas er niet vanuit gingen dat Jezus bedoelde dat vasten slecht is, ook al weten mensen vaak dat u aan het vasten bent wanneer u het doet als deel uitmakend van een groep – zoals wanneer de hele kerk wordt opgeroepen tot vasten, op de manier zoals ik oproep om elke woensdag in de maand januari te vasten.

Ongetwijfeld gingen de kerkleiders in Antiochië ervan uit dat Jezus niet bedoelde dat wij zondigen als iemand weet dat wij vasten, maar dat wij zondigen als ons motief is dat wij bekend worden vanwege ons vasten zodat mensen ons toejuichen. Groepsvasten is kenmerkend geweest voor het volk van God gedurende de gehele bijbelse en na-bijbelse geschiedenis.

3. Een Mogelijkheid voor Leiding van de Heilige Geest

Dit vasten bleek een kans te zijn voor speciale leiding van de Heilige Geest.

Vers 2 zegt:

En terwijl zij de Heere dienden en vastten, zei de Heilige Geest “ Zonder voor Mij zowel Barnabas als Saulus af voor het werk waartoe Ik hen geroepen heb. ”Toen vastten en baden zij en nadat zij hun de handen opgelegd hadden, lieten zij hen gaan.

Door de gebeurtenis op deze manier op te schrijven, wil Lukas ons duidelijk een verband laten zien tussen enerzijds aanbidding, gebed en vasten en anderzijds de onmiskenbare leiding van de Heilige Geest.

Zonder bewijs van het tegenovergestelde zou ik zeggen dat dit ons de waarde leert van aanbidding-vasten-gebed in de meest oprechte zoektocht naar de wil van God voor ons leven en het leven van onze kerk.

4. Veranderde de Loop van de Geschiedenis

Dit vasten veranderde de loop van de geschiedenis.

Het is vrijwel onmogelijk het historische belang van dit moment in Antiochië in de geschiedenis van de wereld te overschatten. Vóór dit woord van de Heilige Geest schijnt er geen georganiseerde missie van de kerk te zijn geweest voorbij de oostelijke kust van de Middellandse Zee. Hiervoor had Paulus geen zendingsreizen gemaakt in westelijke richting naar Klein Azië, Griekenland of Rome of Spanje. Hiervoor had Paulus geen van zijn brieven geschreven die allemaal het gevolg waren van zijn zendingsreizen die hier begonnen.

Dit moment van bidden en vasten resulteerde in een zendingsbeweging die het Christendom binnen tweeënhalve eeuw tot de overheersende religie in het Romeinse Rijk zou maken en die vandaag 1,3 miljard aanhangers van het christelijk geloof heeft voortgebracht met een christengetuige in praktisch elk land ter wereld. En 13 van de 29 boeken uit het Nieuwe Testament waren het gevolg van de bediening die op dat moment van bidden en vasten was gelanceerd.

Ik denk dus dat ik gerust kan zeggen dat God verheugd was om aanbidding en gebed en vasten het lanceerplatform te maken voor een missie die de loop van de wereldgeschiedenis zou veranderen. Zit daarin niet een les voor ons?

Het Gebeurde in 2 Kronieken 20

Bijvoorbeeld, in 2 Kronieken vs 20, trokken de Moabieten, Ammonieten en Meünieten ten strijde tegen Josafat, de koning van Juda. Het was een angstaanjagende horde van wrede mensen. Wat konden de mensen doen? Welke kant moesten zij op? Vers 3 zegt,

Josafat werd bevreesd en zette er zijn zinnen op om de Heere te zoeken. Hij riep een vasten uit in heel Juda. 4 En Juda werd bijeengeroepen om bij de Heere hulp te zoeken; zij kwamen zelfs uit alle steden van Juda om de Heere te zoeken.

Er was dus een groot landelijk vasten voor goddelijke leiding en verlossing. Te midden van deze vastensamenkomst, staat in de verzen 14-15,

Toen kwam de Geest van de Heere in het midden van de gemeente op Jahaziël…..en hij zei, “Sla er acht op, heel Juda, inwoners van Jeruzalem en u, koning Josafat! Zo zegt de Heere tegen u, ‘ Weest u niet bevreesd en wees niet ontsteld vanwege deze grote troepenmacht, want niet aan u is de strijd, maar aan God.”

Toen de inwoners van Juda de volgende dag uittrokken, kwamen zij erachter dat de inwoners van Moab en Ammon elkaar hadden uitgeroeid en het kostte hen drie dagen om de buit te verzamelen, zoveel lag er. Wat eruit zag als een nederlaag en catastrofe werd in één nacht veranderd in een ongelofelijke triomf. Opnieuw werd de loop van de geschiedenis veranderd door het vasten van Gods volk.

Het gebeurde in Groot-Brittanië in 1756

John Wesley vertelt ons in zijn dagboek van een soortgelijke bevrijding in 1756. De Britse koning riep op tot een dag van plechtig gebed en vasten vanwege een dreigende invasie door de Fransen. Wesley schreef,

De vastendag was een glorieuze dag zoals sedert de Restauratie zelden in Londen was gezien. Elke kerk in de hoofdstad was overvol en een plechtige ernst lag op elk gezicht. Ongetwijfeld heeft God het bidden gehoord en er zal een verlenging zijn van onze rust.

Verderop in een voetnoot voegt hij eraan toe, “ Vernedering werd omgedraaid in een nationale feestvreugde omdat de dreigende invasie door de Fransen was afgewend.” Het zou geen probleem zijn om verhaal na verhaal vanuit de bijbel en na de bijbel te vermenigvuldigen om te laten zien dat vasten en bidden de loop van de geschiedenis hebben veranderd. In de komende weken zullen we zien dat dit vooral waar is voor de manier waarop vasten een rol speelt in tijden van een grote opwekking.

Maar laat ik eerst onze aandacht richten op het vasten en op onze oproep om te vasten in de bredere context van wat God vandaag de dag klaarblijkelijk aan het doen is en daarna waar Hij in Bethlehem misschien mee bezig is.

Wat God Vandaag in de Wereld Lijkt te Doen

In november kwam een van u naar mij toe en zei dat u dacht dat God ons wellicht opriep om een dag per week als kerk te vasten. Of ik ervoor zou willen bidden en proberen te onderscheiden of dit van God kwam voor ons op dit moment? Ik was kort geleden uitgenodigd door Bill Bright, hoofd van de Campus Crusade, om in Orlando van 5 tot 7 december met nog 600 anderen mee te doen met twee dagen bidden en vasten ten behoeve van een opwekking in ons land en voor de nadering van het koninkrijk in de hele wereld.

Ik besloot te gaan met het verlangen dat God mij zou kunnen leiden met betrekking tot de wijze waarop het vasten op dit moment in de geschiedenis van onze kerk zou passen. Bill Bright zei dat hij de afgelopen zomer een 40 dagen vasten had afgerond en zich geleid had gevoeld tot het bijeenroepen van deze gebeds- en vastentijd in de hoop hernieuwde inspiratie aan te wakkeren door heel de kerk in Amerika voor de gewoonte om te bidden en te vasten.

De Heropleving van Aanbidding en Gebed maar Niet van Vasten

Een van de inzichten die ik in Orlando verwierf, was dat er drie elementen zijn in Handelingen 13:1-3 – aanbidding, gebed en vasten. In onze tijd is er een opmerkelijke heropleving geweest van aanbidding en gebed. Duizenden gemeenten over de gehele wereld ervaren in de laatste 20 jaar levendigere, vrijere en meer betrokken aanbidding. En de gebedsbewegingen in de hele wereld zijn in aantal en omvang ongekend. In onze eigen staat is de Minnesota Prayer Coalitie ongekend in het samenbrengen van het lichaam van Christus om te bidden voor heropleving van de kerk van Christus en de nadering van Zijn Koninkrijk.

Maar er is geen vergelijkbare heropleving van de gewoonte om te vasten zoals die geweest is met aanbidding en gebed. Bill Bright suggereerde dat het de wil van God kan zijn dat alle drie aspecten in orde zijn en dat de kerk nederig en hongerig zal zijn om te vasten voordat Hij ons ten volle zegent naar zijn voornemen. Het is opmerkelijk hoe deze geestelijke gewoonte is veronachtzaamd.

Het eerste wat men in Orlando deed was het openzetten van de microfoons zodat een aantal mensen kon vertellen waarom ze gekomen waren. Ik luisterde met mijn oren afgestemd op onze situatie hier en de vraag of wij tot een dag vasten per week zouden moeten oproepen. De tweede persoon die opstond zei dat hij van Promise Keepers was en dat hij hier was omdat hij geloofde dat vasten cruciaal was en dat men er in Promise Keepers serieus over dacht de mensen op te roepen tot een dag vasten per week en wel op woensdag. Later op de bijeenkomst zei Paul Cedar van de Free Church dat historisch gezien de kerk vaak het wekelijks vasten deel had gemaakt van zijn bestaan. Hij vroeg zich af of we dat weer zouden moeten doen.

Toen ik terugkwam, liet Bob Hamlett mij zien dat Promise Keepers feitelijk opgericht was in de atmosfeer van vasten. In de herfstpublicatie van Men of Action staat,

In 1990 vroeg Coach Mc Cartney aan 72 mensen om zich elke woensdag rond lunchtijd te wijden aan gebed en vasten (dat is waar ik toe oproep), waarbij er specifiek wordt gebeden dat de Almachtige God de harten van mensen zou beroeren om Jezus Christus te volgen. Het bestuur, leidersteam en veel stafleden hebben zich opnieuw hieraan toegewijd en wij nodigen u uit met ons mee te doen.

Nu dan, ik ben blij om Promise Keepers en Bill Bright en vele duizenden andere gelovigen in de gehele wereld, met name in plaatsen als Zuid-Korea, te vertellen dat ik erg enthousiast ben om ook mee te doen. En ik roep onze kerk op om ook met jullie mee te doen.

Dit zijn geweldige hoopvolle dagen in Bethlehem. Ik zal volgende week uit Matheus 9:14-17 uitleggen waarom mensen die hoopvol zijn, willen vasten. Ondertussen nodig ik u uit een aantal dingen te doen. Koop en ga God's Chosen Fast van Arthur Wallis (uitgegeven door Christrian Literature Crusade) lezen, bid over de wijze waarop God zou willen dat u meedoet met de speciale gebedstijden deze week, inclusief de nacht van gebed van aanstaande vrijdag, en zoek God met betrekking tot zijn roep aan u om in uw leven te vasten.