Het wachten is het moeilijkste deel

Uit Bijbelse Boeken en Preken

Tom Petty heeft talent voor tijdloze liedteksten die een breed publiek aanspreken.

Zo’n dertig jaar na de lancering in 1981 trekt zijn lied “The Waiting” krachtiger aan luisteraars dan ooit. Of het nou wachten in de rij is, wachten in het verkeer, wachten op het eten of wachten op je huwelijk, onze tijd uitzitten is meer tegencultuur dan ooit. En verkondigen dat dit “het moeilijkste deel” is, krijgt van bijna iedereen volmondige instemming. We zijn gewend onze zin te krijgen, en wel direct. Eerst ging dat om fastfood en instantkoffie; daarna ging het ook om al het andere.

Maar onze afkeer van wachten is niet alleen het resultaat van sociale trends en veranderingen van generatie op generatie; het is een uitdrukking van iets uiterst menselijk.

Onze tweelingzonen van 4 kunnen al verbanden leggen. Ze hoorden Petty’s refrein en het raakte hen – het bleef meer bij hen dan al het andere op zijn grootste-hits album. Nu zingen ze het om zichzelf te bedaren als ze geïrriteerd raken van het gewacht.

En het vervelende van wachten lijkt zelfs duidelijker bij mamma en pappa. Vanaf de zwangerschap heeft opvoeden ons geduld uitgedaagd en het tekort daaraan blootgelegd met beschamende regelmaat en omvang.

Inhoud 1 Christendom is wachten 2 Geduld is de deugd 3 Drie methodes om geduld te bevorderen 4 1) Vernieuw geloof en hoop 5 2) Bid en wees dankbaar 6 3) Denk aan het geduld van God

Christendom is wachten

Onze kijk op wachten is waarschijnlijk een van de krachtigste manieren waarop onze samenleving uit de pas loopt met de Bijbelse wereldbeschouwing. Niet dat wachten gemakkelijk was voor onze voorouders maar ze hadden er meer vrede mee en waren meer bereid om de goede dingen en kansen ervan te zien.

In het Oude Testament vereert de psalmschrijver geduldig het wachten op de HEER (Psalm 40:2), en Jesaja belooft dat “wie hoopt op de HEER krijgt nieuwe kracht: hij slaat zijn vleugels uit als een adelaar, hij loopt, maar wordt niet moe, hij rent, maar raakt niet uitgeput” (Jesaja 40:31).¹

Wachten op God is een regelmatig terugkerend refrein in het geloofsleven. Het is een uitdrukking van een gezonde hartenwens: “Ook wij verlaten ons op U, HEER: wij gaan de paden van uw recht. Ons diepste verlangen is het uw naam te noemen, U aan te roepen” (Jesaja 26:8). En het is een weerklank van de ongeëvenaarde kracht en genade van God, “die opkomt voor wie op Hem wacht” (Jesaja 64:3).

Met al die eeuwen wachten op de Messias denkt u mogelijk dat het wachten voorbij is zodra Jezus komt. Maar nu, in het tijdperk van de kerk, wachten we meer dan ooit, en zijn we opgeroepen om te leven in de schaduw van zijn terugkeer. We wachten “op de verschijning van onze Heer Jezus Christus” (1 Korintiërs 1:7); we zijn een volk “in afwachting van het geluk waarop wij hopen: de verschijning van de majesteit van onze grote God en redder Jezus Christus” (Titus 2:13). De kerk is de gemeenschap die “zich van de afgoden heeft afgewend om zich tot God te keren – om Hem, de levende en ware God, te dienen en om uit de hemel zijn Zoon te verwachten” (1 Thessalonicenzen 1:9-10), wetende dat wanneer hij verschijnt, hij komt “om te redden wie Hem verwachten” (Hebreeën 9:28).

De kerk heeft standgehouden gedurende twee millennia van langdurig wachten. We “zuchten in onszelf in afwachting van de openbaring dat we kinderen van God zijn: de verlossing van ons sterfelijk bestaan” (Romeinen 8:23), en we vragen ons af: “hoe heilig en vroom moet u dan niet leven, u die uitziet naar de dag van God en het aanbreken daarvan bespoedigt!” en “zien uit naar een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, waar gerechtigheid woont” (2 Petrus 3:11-13). En als we onze tijd uitzitten aan deze kant, houden we “vast aan Gods liefde” en zien “uit naar de barmhartigheid van onze Heer Jezus Christus, die u het eeuwige leven zal schenken” (Judas 21).

Geduld is de deugd

Dan is de denkbeeldige deugd, die past bij deze gevreesde toestand, geduld. Het is het eerste ding dat Paulus over liefde prijst in 1 Korintiërs 13 - “De liefde is geduldig” (1 Korintiërs 13:4) – en een van de meest herhaalde aanmoedigingen voor kerkleiders (1 Thessalonicenzen 5:14; 2 Timotheüs 2:24; 4:2). Eeuwig leven is het geschenk aan “wie met volharding het goede doet, wie glorie, eer en onsterfelijkheid zoekt” (Romeinen 2:7). En geduld is een deugd, zo zeldzaam en zo’n hemelse daad dat Paulus twee keer zijn uitoefening ervan naar voren haalt als verdediging van zijn apostelschap (2 Korintiërs 6:4-6; 12:12).

Geduld is de begeleider van bescheidenheid en de vijand van hoogmoed. “Beter geduld dan ongeduld” (Prediker 7:8). Het is de juiste houding van een wezen dat voldoende verlicht is om te zeggen: “God is almachtig, niet ik.” En het is niet ons eigen werk maar “de vrucht van de Geest” (Galaten 5:22, 5:5).

Drie methodes om geduld te bevorderen

Tijdens de uitoefening van geduld voelen we relatief intensief het verlangen naar heiliging en de barensweeën van de Geest (Romeinen 8:22). Soms kan het lijken alsof we moeiteloos een worden met Jezus; met de wind van de Geest in onze zeilen wanneer we ons voeden met de voeding van zelfverloochening. Maar een deel van het wachten is het ervaren ongemak. We proeven de bittere pil van geduld en voelen die langzaam door onze keel naar beneden glijden. Er is geen sprake van geduld wanneer we totaal niet bewust zijn van het wachten. Dus als we het ongemak voelen, moeten we goddelijke beloften klaar hebben liggen evenals een aanvalsplan. Hier volgen drie Bijbelse methodes om geduld tijdens het wachten te bevorderen.

1) Vernieuw geloof en hoop

Wanneer u de eerste weerstand voelt, laat het dan een op God gerichte herinnering zijn. Stel de gerichtheid op uw geloof opnieuw in. Verplaats het gewicht van uzelf vertrouwen, waardoor het achteruit gaat, naar bewuste heroriëntatie op God. Of dat slechts een paar schaarse momenten zijn of schijnbaar eindeloze dagen, wachten is geen verspilling in Gods heersend systeem. Het is in het oponthoud en de pauzes, en in de bewustwording van ons gebrek aan geduld, waar hij werkt aan onze verlossing van vertrouwen op jezelf en aan de heropleving van ons geloof en hoop in hem.

Geduld komt met het geloof (2 Timotheüs 3:10; Hebreeën 6:12) – geloof voor het moment en hoop voor de toekomst. Geloof voedt de hoop, en “als wij hopen op wat we nog niet zien, blijven we in afwachting daarvan volharden” (Romeinen 8:25).

2) Bid en wees dankbaar

Ten tweede, laat het wachten u aan het bidden brengen. De oproep om standvastig te zijn tijdens “tegenspoed” wordt gevolgd door de reminder “bid onophoudelijk” (Romeinen 12:12). Een gezond gebedsleven hoeft niet persé te bestaan uit uren bidden achter gesloten deuren, maar uit ogen die kansen zien in, en een hart dat begrip heeft voor, de onverwachte wachtmomenten en wachtperiodes.

En er is een opvallende rol voor de dankzegging in het met plezier uitoefenen van geduld. Paulus bidt voor christenen: “en u zult door zijn luisterrijke macht de kracht ontvangen om alles vol te houden en alles te verdragen. Breng dus met vreugde dank aan de Vader. Hij stelt u in staat om te delen in de erfenis die alle heiligen wacht in het licht” (Colossenzen 1:11-12).

Hoe moeten wij ons “kleden in … geduld” (Colossenzen 3:12)? De apostel wijst ons op dankzegging, niet één of twee keer, maar drie keer.

Wees dankbaar. Laat het woord van Christus in rijke mate in u wonen, in alle wijsheid; onderwijs elkaar en wijs elkaar terecht, met psalmen, lofzangen en geestelijke liederen. Zing voor de Heere met dank in uw hart. En alles wat u doet met woorden of met daden, doe alles in de naam van de Heere Jezus, terwijl u God en de Vader dankt door Hem. (Colossenzen 3:15-17)²

Weinig dingen zullen door de tijd heen zo effectief en rijk zijn als uw zegeningen tellen en aan God toedichten.

3) Denk aan het geduld van God

Ten slotte, het ongemak van het wachten kan onze harten richten op het levensreddend geduld van God. We danken alles aan zijn goedheid en geduld met ons. “Of veracht u zijn onbegrensde goedheid, geduld en verdraagzaamheid, en weet u niet dat zijn goedheid u tot inkeer wil brengen?” (Romeinen 2:4).

Hij was geduldig toen de eerste man en vrouw zondigden. En “ten tijde van Noah … toen God geduldig wachtte” (1 Petrus 3:20). Hij had geduld met Abraham en geduld met Israël. Hij liet zijn geduld zien via zijn profeten (Jakobus 5:10). En als hij zelfs geduld heeft met “voorwerpen van zijn toorn, bestemd voor de ondergang”, hoeveel te meer heeft hij voor ons zijn geduld getoond om ons te maken tot “voorwerp van zijn barmhartigheid en die Hij tevoren bestemd heeft om in zijn majesteit te delen” (Romeinen 9:22-23)?

Jezus persoonlijk is het hoogtepunt van het vertoon van Gods perfecte geduld jegens zondaars (1 Timotheüs 1:16). “Hij heeft alleen meer geduld met u, omdat Hij wil dat iedereen tot inkeer komt en niemand verloren gaat” (2 Petrus 3:9). Wij rekenen “het geduld van onze Heer uw redding” (2 Petrus 3:15) en rekenen op zijn belofte, in al ons wachten, “dat u geen blaam zal treffen op de dag van onze Heer Jezus Christus” (1 Korintiërs 1:8).

Mogelijk is Tom Petty op weg naar iets beters dan wat hij kent als hij over wachten zingt. “Je aanvaardt het als geloof, je neemt het ter harte.” De onwelkome inmengingen van het wachten in onze levens, of die nou zwaarwegend of schijnbaar banaal zijn, zijn krachtige mogelijkheden om God op elk moment te verwelkomen en om onze harten in hem te vernieuwen.

---

Noot van de vertaler

¹ Tenzij anders vermeld zijn Bijbelteksten geciteerd uit de Nieuwe Bijbelvertaling van 2021 (NBV21)
² Herziene Statenvertaling (HSV)