Kosmisch Verraad (Mei 2008)

Uit Bijbelse Boeken en Preken

“De zondigheid van de zonde” klinkt als een zinloze herhaling die geen informatie toevoegt aan het onderwerp dat we behandelen. Echter, de noodzaak om over de zondigheid van zonde te praten, is ons opgedrongen door een cultuur en zelfs door een kerk die de betekenis van zonde heeft afgezwakt. Tegenwoordig spreekt men over zonde als zijnde het maken van fouten of het maken van verkeerde keuzes. Wanneer ik een examen of een spellingtoets afleg en ik mis daarbij een specifiek woord, dan maak ik een fout. Het is één ding een fout te maken het is iets anders om bij mijn buurman af te kijken en zijn antwoorden over te nemen om zodoende een goed cijfer te halen. In dit geval komt mijn fout op het niveau van een morele overtreding.

Hoewel zonde een rol kan spelen bij het maken van fouten die het gevolg zijn van een slordige voorbereiding, maakt de bedrieglijke daad de fout tot een ernstige kwestie. Zeggen dat zonde “het maken van verkeerde keuzes” is, is waar, maar het is ook een eufemisme dat afbreuk doet aan de ernst van de daad. De beslissing om te zondigen is inderdaad verkeerd, maar nogmaals, het is meer dan een fout. Het is een morele overtreding.

In mijn boek The Truth of the Cross wijd ik een heel hoofdstuk aan het begrip de zondigheid van de zonde. Ik begin dat hoofdstuk met een anekdote over mijn volslagen ongeloof toen ik een recente editie ontving van Bartlett’s Familiair Quotations. Hoewel ik blij was met dit gratis exemplaar, begreep ik niet helemaal waarom iemand dat naar mij zou willen sturen.

Terwijl ik de bladzijden met citaten, waarin uitspraken van Immanuel Kant, Aristoteles, Thomas Aquino en anderen waren opgenomen vluchtig inkeek, kwam ik tot mijn stomme verbazing een citaat van mezelf tegen. Dat ik was geciteerd in zo’n geleerde verzameling verraste mij volledig. Ik peinsde over wat ik gezegd zou kunnen hebben dat vermelding in een dergelijke bloemlezing verdiende en ik vond het antwoord in een simpele uitspraak die aan mij werd toegeschreven: “Zonde is een kosmisch verraad.” Wat ik met die uitspraak bedoelde, was dat zelfs de geringste zonde van een schepsel tegen zijn Schepper , Zijn heiligheid, Zijn eer en Zijn rechtvaardigheid geweld aandoet. Elke zonde, hoe schijnbaar betekenisloos ook, is een daad van rebellie tegen de soevereine God Die over ons regeert en heerst en is als zodanig een daad van verraad tegen de Koning van het heelal.

Kosmisch verraad is een manier om het begrip zonde te karakteriseren, maar als we kijken naar de manieren waarop de Bijbel zonde beschrijft, zien we drie manieren die er in betekenis bovenuit steken. Ten eerste is zonde een schuld; ten tweede is zij een uitdrukking van vijandschap; ten derde wordt zij beschreven als een misdaad. In eerste instantie worden wij, die zondaren zijn, door de Bijbel omschreven als schuldenaren die hun schulden niet kunnen betalen. In deze betekenis hebben wij het niet over een financiële schuld maar over een morele schuld. God heeft het soevereine recht om Zijn schepselen verplichtingen op te leggen. Als wij deze verplichtingen niet nakomen, staat we in een schuld bij onze God. Deze schuld betekent dat wij er niet in slagen een morele verplichting na te komen.

De tweede manier waarop zonde op een Bijbelse manier wordt beschreven, is dat zij vijandschap uitdrukt. In dit verband is de zonde niet slechts beperkt tot een externe daad waarbij een goddelijke wet wordt overschreden. Het symboliseert veeleer een intern motief , een motief dat ingegeven wordt door een inherente vijandschap tegenover de God van het universum. Er wordt in de kerk of in de wereld zelden over gesproken dat de Bijbelse omschrijving van de gevallen mens een aanklacht inhoudt dat wij van nature vijanden van God zijn. In onze vijandigheid tegenover Hem willen wij Hem zelfs niet in onze gedachten hebben en deze houding is een teken van vijandigheid tegenover uitgerekend het gebod van God om Zijn wil te gehoorzamen. Het is vanwege deze gedachte van vijandschap dat het Nieuwe Testament zo vaak onze bevrijding omschrijft in termen van verzoening. Een van de noodzakelijke voorwaarden voor verzoening is dat er eerst een zekere vijandschap moet zijn tussen tenminste twee partijen. Het is deze vijandschap die voorondersteld wordt door het verlossende werk van onze Middelaar, Jezus Christus, Die deze dimensie van vijandschap overwint.

De derde manier waarop de Bijbel over de zonde spreekt, is in termen van een overtreding van de wet. De Westminster Shorter Catechism beantwoordt vraag nummer veertien “Wat is zonde?” als volgt, “Zonde is elk gebrek aan overeenstemming met of overtreding van de wet van God. “ Hier zien we de zonde beschreven in termen van passieve en actieve ongehoorzaamheid. We spreken van zonden door verzuim en door werken. Als we niet doen wat God vraagt, zien we dit gebrek aan overeenstemming met Zijn Wil. We zijn echter niet alleen schuldig aan het niet doen wat God vraagt, we doen ook bewust wat God verbiedt. Zo is zonde een overtreding van de wet van God.

Als mensen de wetten van mensen ernstig overtreden, beschouwen wij hun daden niet als slechts lichte overtredingen maar, in de uiteindelijke analyse, als misdaden. Op dezelfde manier ziet God onze daden van rebellie en onze overtredingen van de wet niet slechts als lichte overtredingen; zij zijn eerder misdadig. Zij zijn misdadig in hun impact. Wanneer wij de realiteit van zonde in onze levens serieus nemen, zien we dat we misdrijven begaan tegen een heilige God en tegen Zijn Koninkrijk. Onze misdrijven zijn geen deugden; ze zijn ondeugden en elke overtreding tegen een heilige God is per definitie kwaadaardig. Pas als we begrijpen wie God is, zullen we werkelijk de ernst van onze zonden begrijpen. Omdat we te midden van zondige mensen leven waar de normen van het menselijk gedrag bepaald worden door de cultuurpatronen om ons heen, zijn we niet bewogen door de ernst van onze overtredingen. We voelen ons inderdaad op ons gemak in Sion. Wanneer Gods karakter voor ons echter duidelijk wordt en wij in staat zijn onze daden niet in relatieve zin af te meten ten opzichte van andere mensen maar in absolute termen met betrekking tot God, Zijn karakter en Zijn wet, dan zullen wij ons bewust worden van het schandelijke karakter van onze rebellie.

Pas als we God serieus nemen zullen wij de zonde serieus nemen. Maar als wij het rechtvaardige karakter van God erkennen, dan zullen wij net als de heiligen van weleer, onze mond met de hand bedekken en berouw tonen in stof en as voor Hem.