Olympische Spiritualiteit, Deel 1

Uit Bijbelse Boeken en Preken

Ga naar:navigatie, zoeken

Verwante bronnen
More Door John Piper
Auteur Index
More Over Heiligmaking en Groei
Onderwerp Index
Over deze vertaling
English: Olympic Spirituality, Part 1

© Desiring God

Share this
Onze Missie
Deze vertaling is van het Evangelie Vertalingen, een online dienst, de evangelie gecentreerde boeken en artikelen vrij verkrijgbaar in elke natie en taal.

Hier meer (English).
Hoe u kunt helpen
Als u goed Engels spreken, kunt u met ons vrijwillig als vertaler.

Hier meer (English).

Door John Piper Over Heiligmaking en Groei
Een deel van de Olympic Spirituality-serie

Vertaling door Rita Renfrum

Review U kunt ons helpen door de herziening van deze vertaling voor de nauwkeurigheid. Hier meer (English).



Verder dan Goud

1 Korintiërs 9:23-27

En dit doe ik ter wille van het Evangelie, opdat ik daarvan ook zelf deelgenoot zou worden. Weet u niet dat zij die in de renbaan lopen, allen wel lopen, maar dat slechts één de prijs ontvangt? Loop dan zo dat u die verkrijgt. En iedereen die aan een wedstrijd deelneemt, beheerst zich in alles. Zij nu doen dat om een vergankelijke krans te ontvangen, maar wij om een onvergankelijke te ontvangen. Ik loop daarom niet zonder duidelijk doel en ik vecht zó met de vuist dat ik niet maar wat in de lucht sla. Maar ik oefen mijn lichaam op harde wijze en maak het dienstbaar, opdat ik niet misschien, na anderen gepredikt te hebben, zelf verwerpelijk word.

Toen Paulus deze woorden aan de gemeente in Korinte schreef, veronderstelde hij dat zij alles van de Spelen afwisten. De Olympische Spelen vonden sinds 776 v Chr. zonder onderbreking om de vier jaar plaats in Griekenland totdat zij in 393 na Chr. door Keizer Theodosius werden afgeschaft. Dat is 1169 jaar. Iedereen was zich bewust van de Spelen. Paulus hoefde ze dus niet uit te leggen. Toen wist iedereen van de Spelen af en dat is vandaag ook zo.

Inhoud

De Olympische Spelen Omzetten naar een Andere Werkelijkheid

Wat Paulus met de Spelen deed – zoals hij (evenals Jezus) met alles in het leven omging – was ze te zien in relatie tot God. Paulus was zo verzadigd met Christus en het evangelie dat hij niets kon zien zonder zich af te vragen hoe het samenhing met de eeuwigheid en de grote kwesties van het Christelijk leven.

Dus nam hij de Spelen en leerde de christenen die om te zetten naar een ander niveau en in de Spelen een werkelijkheid te zien die heel anders is dan die van anderen. Hij zei eigenlijk “De Spelen worden op dit realiteitsniveau gespeeld.” Ze lopen op dit niveau. Ze boksen op dit niveau. Ze trainen en oefenen en ontzeggen zichzelf alles op dit niveau. Zij richten hun blik op goud op dit niveau.

“Nu wil ik dat jullie dit alles op een ander niveau gaan bekijken. Ik wil dat jullie de tijdelijke worstelingen en triomfen van de Olympische Spelen omzetten naar een ander realiteitsniveau – het niveau van een spiritueel leven en eeuwigheid en God. Wanneer jullie de atleten zien lopen, zie dan een ander soort lopen. Wanneer jullie ze zien boksen, zie dan een ander soort boksen. Wanneer jullie ze zien trainen en zichzelf verloochenen, zie een andere vorm van training en zelfverloochening. Wanneer jullie ze zien lachen met een gouden medaille om de hals, zie dan een andere “prijs”.

Dat probeerde Paulus met deze tekst te doen voor de christenen in Korinthe en dat probeer ik vanmorgen voor u te doen. Ik vraag u datgene wat u ziet en hoort om te zetten naar een andere werkelijkheid. Elke keer als u de televisie aanzet, wil ik dat u de stem van God hoort Die gedurende de Spelen tot u praat. Als ik Paulus goed begrijp, dan zijn de Spelen in Barcelona voor Christenen bedoeld als een enorme impuls om de strijd van het geloof te strijden en de wedloop van het leven te lopen met niets minder dan Olympische passie en volharding.

Twee Belangrijke Dingen in Deze Tekst

De reden waarom ik twee weken aan deze tekst besteed, is niet alleen omdat de Spelen zolang duren maar omdat er tenminste twee enorm belangrijke dingen in staan die onze aandacht verdienen.

  1. Het eerste is de prijs, de bekroning, de eindstreep, de overwinning. Wat is dat? Wat staat er op het spel in de wedloop van het christelijk leven? Waar moeten we voor lopen en vechten? En is dat juist? Een geweldige prijs in het vooruitzicht als we de strijd van het geloof strijden?
  2. Het tweede punt in deze tekst waar we aandacht aan moeten geven, is het lopen zelf. Hoe moeten we dan lopen? Wat betekent het oefenen van zelfbeheersing ? Moeten we zwoegen en onze lichamen afbeulen en tot slaaf maken? Hoe ziet dat er in het echte leven uit? En hoe krijg je dat voor elkaar als je zwak bent en op de hartbewakingsafdeling van het Abbott-Nortwestern Hospital ligt of in Augustana bent op 95 jarige leeftijd en aan bed gekluisterd vanwege een gebroken heup?

Vandaag kijken we naar de eerste vraag: Wat staat er in deze wedloop op het spel? Wat is de prijs en de bekroning?

Wat staat er in Deze Wedloop op het Spel?

Paulus beantwoordt deze vraag op vier verschillende manieren in vier verschillende verzen. In twee daarvan praat hij over dat wat er op het spel staat wanneer hij de wedloop op zijn eigen manier loopt. En in twee andere verzen praat hij over dat wat er op het spel staat voor de Korintiers wanneer zij de wedloop op hun manier lopen. De uitkomst is voor beiden dezelfde. Hij wil dat ze inzien dat de prijs op het spel staat. En hij gebruikt zichzelf als voorbeeld. Hij loopt de wedloop samen met hen.

1. Deelgenoot worden van het Evangelie

In de eerste plaats komt hij in vers 23 aan het eind van de beschrijving (in de verzen 19-22) van de manier waarop hij bereid is alles voor alle mensen te worden om zo enkelen te redden (vs 22) en hij vat deze passie voor mensen en voor het evangelie als volgt samen: (vs 23) “En dit doe ik ter wille van het Evangelie, opdat ik daarvan ook zelf deeldeelgenoot zou worden.”

Hier vindt u de eerste beschrijving van wat er op het spel staat bij de manier waarop Paulus de wedloop van zijn leven loopt. “……opdat ik deelgenoot kan worden van het Evangelie.” …..”dat ik misschien kan delen in het Evangelie.” …….dat ik misschien verkrijg wat het Evangelie belooft.”

Wat het Evangelie belooft is verlossing – verlossing van zonde en dood en hel. “Het evangelie is de kracht van God tot zaligheid voor ieder die gelooft”(Romeinen 1:16; vgl 1Kor 15:1-2). Paulus zegt dus het volgende: “Ik leef ter wille van het evangelie – Ik verkondig het en word alles voor allen, niet alleen opdat zij misschien gered worden, maar dat ik misschien diezelfde redding met hun kan erven.” Hij zei hetzelfde tegen Timotheus in 1 Tim. 4:16, “Geef acht op uzelf en op de leer. Volhard daarin. Want wanneer u dat doet, zult u zowel uzelf behouden als hen die u horen.”

God heeft Paulus geroepen om het evangelie te verkondigen. Of hij het wel of niet doet, is het bewijs van zijn levende relatie met Christus. Het bewijst of hij van God geboren is en een nieuw hart van liefde voor Christus heeft ontvangen. Wat daarom afhangt van de wedloop van Paulus op de weg van gehoorzaamheid en zijn strijd van het geloof, is de realiteit de genade waarin hij zelf staat, zijn eigen deel aan het evangelie.

Als hij zou stoppen met hardlopen, als, zei hij, “ik genoeg zou hebben van dit leven van dienstbaarheid; ik zou ophouden met het volgen van deze weg van gehoorzaamheid aan mijn hemelse roeping; ik mij zou willen vastklampen aan Christus voor de vergeving van mijn zonden maar niet meer doen wat Hij zegt” – als Paulus op deze manier zou opgeven en nooit meer zou terugkeren, zou hij verloren zijn. Hij zou niet de prijs van de verlossing ontvangen. Hij zou gediskwalificeerd worden en tot zijn schaamte worden weggestuurd – net als een hardloper die schuldig is aan het gebruik van verboden steroïden.

2. Diskwalificatie

Dit zegt Paulus in vers 27 en dat is de tweede manier waarop hij beschrijft wat er op het spel staat in de wedloop van het leven. Hij zegt “ik oefen mijn lichaam op harde wijze en maak het dienstbaar, opdat ik niet misschien, na anderen gepredikt te hebben, zelf verwerpelijk word.”

“Verwerpelijk!”

In het volgende hoofdstuk (vs 10:12) waarschuwt Paulus de Korintiërs, “Daarom, wie denkt te staan, laat hij oppassen dat hij niet valt.” Nu past Paulus dat op zichzelf toe. “Als ik er geen acht op sla, als ik toegeef aan sommige impulsen in mijn lichaam, kom ik misschien op het hellend vlak van ongehoorzaamheid en weg van Christus en kom ik aan het eind van mijn leven om de jury te horen zeggen, “Verwerpelijk! “ Ja, je hebt in Mijn Naam geprofeteerd. Ja, je hebt demonen in Mijn Naam uitgedreven. Ja, je hebt veel krachten in Mijn Naam gedaan. Maar je bent van de renbaan van geloof en liefde en rechtvaardigheid afgegaan. Je bent verwerpelijk. Ga van Mij weg. Ik heb je nooit gekend” (Mattheus 7:22-23).

Wellicht het beste bewijs van hetgeen Paulus bedoelt, is het gebruik van het woord “verwerpelijk”(adokimos) in 2 Korinte 13:5. Paulus zegt “Test uzelf om te zien of u in het geloof bent, onderzoek jezelf! Of herkent u dit niet in uzelf namelijk dat Jezus Christus in u is – tenzij u verwerpelijk bent.” Het is precies hetzelfde woord als in 1Kor 9:27.

Verwerpelijk zijn betekent dat Christus niet in u is. De wedloop is tevergeefs gelopen. Het was een schijnvertoning.

Hoe Paulus Zijn Eigen Leven Zag

Nu gelooft Paulus niet dat het met zijn eigen hart zo is gesteld. En het is zijn bedoeling dat hij zijn hele leven tot een levend bewijs maakt dat Christus in hem is en dat Hij een machtige redder is. De manier waarop hij loopt en vecht is niet omdat Christus niet in hem is en Paulus op hem hoopt, maar juist omdát hij Christus in zich heeft en dat aan de wereld wil laten zien.

Hij beschrijft dit op een prachtige manier in Philippenzen 3: 12 “Niet dat ik het al verkregen heb of al volmaakt ben, maar ik jaag ernaar om het ook te grijpen. Daartoe ben ik ook door Christus Jezus gegrepen.”

Het lopen en het vechten in het Christelijk leven is lopen en vechten voor een eeuwig leven (1 Tim 6:13 - Strijd de goede strijd van het geloof; Grijp naar het eeuwige leven”). Het is echter een wedloop en een gevecht in het vertrouwen dat we uitgerekend voor dit leven door Christus zijn gegrepen. Ons lopen en vechten, met alle bijkomstige pijn, is het bewijs dat Christus Die Zijn wedloop liep en Zijn strijd streed en het kruis verdroeg omwille van de vreugde (de prijs) die voor Hem lag, leeft en werkelijkheid is in onze harten.

Dus gebruikt Paulus tweemaal zichzelf en zijn eigen wedloop om te laten zien wat er op het spel staat bij onze manier van lopen en vechten. Vervolgens zegt hij hetzelfde wanneer hij twee keer aangeeft wat er op het spel staat als de Korintiërs op hun manier de wedloop lopen.

3. De Prijs van de Hemel

Vers 24: “Weet u niet dat zij die in de renbaan lopen, allen wel lopen, maar dat slechts één de prijs ontvangt? Loop dan zo dat u die verkrijgt.” Loop om de prijs te winnen.

Het woord “prijs” wordt nogmaals in het Nieuwe Testament gebruikt, te weten in Filippenzen 3:14, “Ik jaag naar het doel: de prijs van de roeping van God, die van boven is, in Christus Jezus “ Geen prijs winnen betekent dat wij niet naar de hemel gaan.

Dus als Paulus zegt “Loop dan zo dat u de prijs verkrijgt´, dan hangt de hemel af van deze manier van lopen. Daarom is de boodschap van de volgende week zo cruciaal. Wat is dit lopen? Hoe doen we dat?

4. De Onvergankelijke Kroon van Rechtvaardigheid

De vierde beschrijving van wat er op het spel staat bij onze manier van lopen, wordt genoemd in vers 25: “En iedereen die aan een wedstrijd deelneemt, beheerst zich in alles. Zij nu doen dat om een vergankelijke krans te ontvangen, maar wij om een onvergankelijke te ontvangen.” De prijs is een “onvergankelijke krans.”

Het woord is stephanos, kroon en de beste overeenkomst met het woord kroon zoals hier gebruikt, is te vinden in 2Tim 4:7-8, waar Paulus op dezelfde manier over de wedloop en het gevecht praat als in 1Kor 9, vers 26. “Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop [wedloop] tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. Verder is voor mij weggelegd de kroon van de rechtvaardigheid die de Heere, de rechtvaardige Rechter, mij op die dag geven zal. En niet alleen mij, maar ook allen die Zijn verschijning hebben liefgehad.”

De “onvergankelijke kroon” is de rechtvaardigheid die ons uiteindelijk geschikt maakt om de hemel in te gaan. Wij hebben hem nog niet. Wij zondigen nog steeds. Wij hebben nog steeds berouw. God vergeeft. Maar we vechten en lopen en jagen naar rechtvaardigheid (Hebreeën 12:14). Wij hongeren en dorsten naar rechtvaardigheid in het vertrouwen, zegt Jezus, dat we “verzadigd zullen worden.” (Mattheus 5:6). Wij lopen niet vergeefs!

Conclusie

En dus is de conclusie vanmorgen: het Christelijk leven is een ongelooflijk serieuze zaak en de inzetten zijn oneindig hoog. Wat doet u met uw leven – de manier waarop u de wedloop loopt en uw strijd strijdt – zal het verschil maken tussen delen in de beloften van het evangelie of gediskwalificeerd worden. Het zal het verschil maken tussen het verkrijgen van de prijs van de hemelse roeping van God Die in Christus is, of niet. Het zal het verschil maken tussen het ontvangen van een onvergankelijke krans van rechtvaardigheid of niet. Het leven is een serieuze zaak.

U zult deze week in Barcelona de weg van discipline en pijn zien die de atleten bereid zijn te gaan voor één gouden medaille en één uur van menselijke lof. Ik roep u op om, terwijl u zit te kijken, dat wat u ziet om te zetten van Spelen naar ultieme realiteit. Onthou vooral dit: wat God u aanbiedt en plechtig belooft in het evangelie en in de prijs en in de krans, is 10.000 keer waardevoller dan al het goud in Barcelona.