U bewapenen met het doel van het lijden

Uit Bijbelse Boeken en Preken

1 Petrus 4:1-6¹

Nu dan, omdat Christus tijdens zijn leven op aarde heeft geleden, moet u zich wapenen met dezelfde gezindheid als Hij. Immers, wie in zijn aardse leven geleden heeft, heeft afstand genomen van de zonde. Dan laat u zich gedurende de rest van uw leven niet meer leiden door menselijke verlangens maar door Gods wil. U hebt al genoeg tijd verspild aan allerlei zaken waarin de heidenen plezier hebben: losbandigheid, wellust, dronkenschap, bras- en slempartijen en verwerpelijke afgodendienst. Zij vinden het vreemd dat u niet langer meedoet aan hun liederlijkere uitspattingen en ze spreken daarom kwaad over u. Maar ze zullen zich daarvoor moeten verantwoorden tegenover Hem die zich gereedhoudt om recht te spreken over levenden en doden. Ook aan de doden is het evangelie verkondigd, opdat ook zij, al ondergaan ze zoals alle mensen het oordeel over hun aardse bestaan, bij God in de geest kunnen leven.

Inhoud 1 De grote zendingsopdracht en het lijden 2 Vijf extra pantseronderdelen voor het lijden 3 Onderdeel #1: Christus leed 4 Onderdeel #2: Een resolute breuk met zonde maken 5 Onderdeel #3: Elke hoeveelheid zondig verleden is genoeg 6 Onderdeel #4: Tegenstanders zullen berecht worden 7 Onderdeel #5: We zullen zegevieren over de dood 8 Bewapen uzelf omwille van het doel van het lijden

De grote zendingsopdracht en het lijden

Er staat een flink aantal redenen in de Geschriften om te geloven dat de grote zendingsopdracht niet compleet zal zijn zonder te lijden. Een van deze redenen is dat toen Jezus zei dat het evangelie in de hele wereld zal worden verkondigd als een getuigenis voor alle volken, hij ook in dezelfde context zei: “Jullie zullen door alle volken worden gehaat” (Mattheüs 24:9, 14). In andere woorden, waar u zich ook onder de mensen begeeft, uw inspanningen om het goede nieuws over het eeuwig leven te brengen zullen door sommigen ontvangen worden met vreugde en door anderen met woede.

Een andere reden om te geloven dat de grote zendingsopdracht niet compleet zal zijn zonder lijden, is dat Paulus over evangelisatie zei: “aanvullen wat er nog ontbreekt aan het lijden omwille van Christus” (Colossenzen 1:24). Anders gezegd, Gods doel is dat het lijden van Jezus, waarmee onze redding werd gekocht, wordt nagevolgd en gedemonstreerd in de verspreiding van deze redding.

Een derde reden om te geloven dat de grote zendingsopdracht niet compleet zal zijn zonder lijden, is dat Jezus de eerste evangelisten uitzond door te zeggen: “Zoals de Vader Mij heeft uitgezonden, zo zend Ik jullie uit” (Johannes 20:21). “Als ze de heer des huizes al Beëlzebul genoemd hebben, waarvoor zullen ze dan zijn huisgenoten wel niet uitmaken?” (Mattheüs 10:25).

Een vierde reden is dat Paulus tegen Timotheüs zei, terwijl hij bezig was met het stichten van een kerk in Efeze en de verspreiding van het evangelie in Asia (Handelingen 19:10): “Schaam je er dus niet voor maar deel in het lijden voor het evangelie, met de kracht die God je geeft … deel in het lijden als een goed soldaat van Christus Jezus … je lijden aanvaarden, je werk als verkondiger van het evangelie doen” (2 Timotheüs 1:8; 2:3; 4:5).

Dat zijn vier redenen uit de Bijbel – en er zijn veel meer – waarom we moeten verwachten te lijden als we deel uitmaken van Gods voortgaande reddingsoperatie – dat wat Paulus noemt mensen “van de duisternis naar het licht keren, en van de macht van Satan naar God” (Handelingen 26:18). Ik weet zeker dat ik wil deelnemen aan deze operatie en ik geloof dat u dat ook wilt. Daarom is het boek 1 Petrus vandaag zo belangrijk voor ons. Het hoofddoel ervan is Christenen helpen om hun lijden te aanvaarden en het lijden te stellen boven zondigen en zwijgen.

Vijf extra pantseronderdelen voor het lijden

In de tekst van vandaag geeft Petrus vijf extra bemoedigingen om ons te helpen met kiezen voor het lijden in het belang van een authentieke christelijke getuigenis. Het hoofdpunt van de tekst staat in vers 1: “Nu dan, omdat Christus tijdens zijn leven op aarde heeft geleden, moet u zich wapenen met dezelfde gezindheid als Hij.” Denkwijzen en doelen bewapenen ons. Ze beschermen ons en helpen ons aan overwinningen. Het doel dat Petrus in gedachten heeft, is het doel te lijden - indien God dat wil (zoals in 3:17 staat) – omdat men goeddoet. Mocht u dit doel kiezen, bent u bewapend. Een reden hiervoor is dat u niet verrast zult zijn als het zover is. En een andere reden is dat u voorbereid bent op wat komen gaat.

Dat is waar deze tekst en deze preek voor bedoeld zijn. Om u te helpen dit te doen zodat u goed bewapend bent als de strijd begint.

Er zijn vijf bemoedigingen – we zouden ze vijf pantseronderdelen kunnen noemen.

Onderdeel #1: Christus leed

Vers 1: “Nu dan, omdat Christus tijdens zijn leven op aarde heeft geleden, moet u zich wapenen met dezelfde gezindheid als Hij.” Onze eerste bemoediging om voor het lijden te kiezen als het nodig is, is dat Christus dat ook deed. Het overkwam hem niet gewoon, hij koos ervoor. “Niemand neemt mijn leven … Ik heb de macht om het te geven en om het weer terug te nemen” (Johannes 10-18).

Richard Wurmbrand die als Roemeense predikant 14 jaar in de gevangenis doorbracht, schreef in zijn boek 100 Gevangenisoverwegingen²:

Ik heb dit voorstel geaccepteerd. Christenen behoren dezelfde roeping te hebben als hun Koning, die van kruisdragers. Het is dit bewustzijn van een hogere roeping en van partnerschap met Jezus, dat vreugde in beproevingen brengt, wat ervoor zorgt dat Christenen voor hun geloof de gevangenis ingaan met de vreugde van een bruidegom die de bruidskamer betreedt.^[1]

Dit feit in onze tekst is het kernstuk van ons pantser: Jezus – de schepper van het universum, de instandhouder van alle dingen, de Redder van de wereld, de perfect Onschuldige, de Zoon van God – koos het lijden als zijn roeping en riep ons op om ons kruis te dragen en hem te volgen, om zo ware en eeuwig leven te vinden. Ons doel is om met hem te lijden.

Onderdeel #2: Een resolute breuk met zonde maken

Vers 1b: “Moet u zich wapenen met dezelfde gezindheid als Hij. Immers, wie in zijn aardse leven geleden heeft, heeft afstand genomen van de zonde.” Ik ben er niet helemaal zeker van maar ik geloof dat dit betekent dat wanneer u voldoende op God vertrouwt in het lijden voor het goede (zoals in 3:17 staat), dan heeft u een resolute breuk met zonde gemaakt.

Met andere woorden, kies het lijden want als u dat niet doet, zult u de zonde kiezen. En als u dat wel doet, zult u bewijzen dat uw slavernij aan zonde gebroken is. Krijg de gedachte en het doel in uw hoofd dat Christus het waard is om voor te lijden; leef met die overtuiging als de keuze komt tussen lijden en zonde; en met het lijden zal de zonde worden overwonnen en zult u triomferen. Wanneer u bij het punt aankomt waarop u lijdt voor het doel van de gerechtigheid, hebt u met zondigen gestaakt – niet tot in perfectie maar u heeft resoluut gebroken met het zondig verleden.

Deze breuk wordt in vers 2 beschreven: “Dan laat u zich gedurende de rest van uw leven niet meer leiden door menselijke verlangens maar door Gods wil.” Wanneer u lijdt voor het goede, is dat een teken dat u zondige menselijke verlangens heeft opgegeven en de wil van God als een hogere waarde heeft omarmd. Dus omwille van de gerechtigheid en de zondeloosheid, bewapen u zelf met dit doel.

Onderdeel #3: Elke hoeveelheid zondig verleden is genoeg

Vers 3: “U hebt al genoeg tijd verspild [het is genoeg geweest!] aan allerlei zaken waarin de heidenen plezier hebben: losbandigheid, wellust, dronkenschap, bras- en slempartijen en verwerpelijke afgodendienst.” Dit is een eenvoudige en opmerkelijke uitspraak: U hebt genoeg tijd aan de zonde besteed. Het is mooi geweest. Dat doen we niet langer meer. Lijd als het moet. Maar bega geen zonden meer.

Bewapen u met deze gezindheid: elke hoeveelheid zondig verleden is genoeg. Als u weinig zondigde voordat u werd bekeerd, is dat genoeg. Als u veel zondigde, vele jaren lang vóór uw bekering, is dat genoeg. U kunt nooit zo weinig zondigen dat u kunt zeggen: “Ik heb wat meer tijd nodig om te zondigen.” Hoeveel mensen zeggen niet: “Ik weet dat ik op goede voet met God moet komen en moet stoppen met zondigen. Maar nog eventjes dan. Nog even zondigen.” Petrus zegt, bewapen u met deze gezindheid: de tijd die u besteed heeft aan zondigen, is genoeg. Maak die resolute breuk; kies de wil van God. En lijd daarvoor als u moet.

Het lijden dat hij hier in gedachten heeft, wordt benoemd in vers 4: “Zij vinden het vreemd dat u niet langer meedoet aan hun liederlijkere uitspattingen en ze spreken daarom kwaad over u.” Daar heb je het – ze spreken kwaad over u. Ze roddelen over u. Ze maken u belachelijk. Het is beter om zoiets te omhelzen zoals Jezus dat deed, als dat Gods wil is, dan te kiezen voor de zonde. De tijd die u besteedde aan zondigen is voldoende. Het is genoeg.

Onderdeel #4: Tegenstanders zullen berecht worden

Wanneer u voor de goede zaak lijdt, hoeft u geen gebruik te maken van een zondige vergelding. U hoeft niet het laatste woord te hebben. Of de laatste boze blik. God is er klaar voor om alle rekeningen te verheffen. En hij zal dat veel beter doen dan wij.

Vers 5: “Maar ze [dat zijn zij die kwaad over u spreken] zullen zich daarvoor moeten verantwoorden tegenover Hem die zich gereedhoudt om recht te spreken over levenden en doden.” Een van de grootste verleidingen als we lijden voor de goede zaak, is te zeggen dat het onrecht is en de ander ter verantwoording roepen. Er kunnen tijden zijn waarin het goed is om zoiets te doen: ouders moeten dat doen bij ongehoorzame kinderen (Spreuken 13:24), politiemensen moeten dat doen bij burgers die de wet overtreden (Romeinen 13:4); werkgevers moeten dat doen bij luie werknemers (2 Thessalonicenzen 3:10); en ouderlingen moeten dat doen binnen de tucht van de kerk (Hebreeën 13:17). Maar het grootste deel van de tijd waarin u lijdt omwille van de gerechtigheid, is het niet Gods wil dat u ter verantwoording roept, maar dat u dit overlaat aan hem die rechtvaardig oordeelt, zoals Petrus zei in 1 Petrus 2:23. “Hij liet het oordeel over aan Hem die rechtvaardig oordeelt.”

Wanneer we op die manier onze zaak aan God overhandigen, roept ons rechtvaardigheidsgevoel om zekerheid dat er recht zal worden gedaan. Dat is wat Petrus hier in vers 5 brengt: Ze zullen zich op een dag moeten verantwoorden. Niets zal onder het tapijt worden geveegd. Niets zal worden vergeten. En de rechter zal God zijn.

En mochten we denken dat de dood iemand kan redden van het Godsgericht, zegt Petrus dat Hij: Zich gereedhoudt om recht te spreken over levenden en doden. De dood is geen ontsnappingsmogelijkheid voor de zondaar. In Hebreeën 9:27 staat: “Mensen moeten eenmaal sterven en daarna volgt het oordeel.” Die kwaadaardige daad kan al lang door de mens zijn vergeten. Het berouw dat nooit doorleefd is, kan door de mens zijn vergeten. De dood kan komen na een lang en comfortabel leven vol zonde. Maar dan komt de veroordeling ten overstaan van de alles-onthoudende God.

Dus wanneer u ten onrechte lijdt en u hebt het gevoel dat iemand “wegkomt met moord,” leg het in de handen van God. Hij zal rechtvaardig oordelen over de levenden en de doden. Bewapen u met deze zekerheid: het is beter om te lijden voor de goede zaak en het veroordelen aan God over te laten.

Onderdeel #5: We zullen zegevieren over de dood

Vers 6 is moeilijk te begrijpen. Ik denk dat het verwijst naar mensen die het evangelie hebben gehoord en toen stierven (niet die het evangelie hoorden nadat ze waren gestorven) maar in de geest herleefden met Christus. Er staat:

Ook aan de [huidige] doden is het evangelie verkondigd [niet dat ze al dood waren toen ze het evangelie hoorden], opdat [namelijk, terugverwijzend naar vers 5, om mensen van de veroordeling te redden] ook zij, al ondergaan ze zoals alle mensen het oordeel over hun aardse bestaan, bij God in de geest kunnen leven.

Het punt van deze vers is om ons te bemoedigen dat hoewel er een oordeelvelling komt in het hiernamaals, en hoewel we allemaal zullen sterven, zij die het evangelie horen en het geloven “bij God in de geest kunnen leven.”

Waarschijnlijk was een van de manieren van vijanden om slecht te spreken over de Christenen, het zeggen van: “Ha! Je zegt dat je zulk goed nieuws hebt. Je beweert dat je aan de veroordeling ontkomt. Je zegt dat je God groot is en je redt en je vreugde geeft. Wel alles wat wij te zeggen hebben is: je mist veel feestjes en je zult sterven net als iedereen. Dus als jij sterft en aan de wormen bent overgelaten, en wij sterven en aan de wormen zijn overgelaten, zeggen we: Eet, drink, en heb lol want morgen sterven we allemaal!”

Petrus’ bewapening tegen deze praat en zijn vijfde woord om ons te helpen te lijden als Jezus, is simpelweg: Het evangelie is niet voor niets verkondigd aan uw dode christelijke vrienden. De reden dat het evangelie werd verkondigd aan zij die gestorven zijn, is dat ook al lijkt het alsof zij veroordeeld zijn als ieder ander, dat zijn ze niet. Ze leven in de geest. Ze zijn bij de Heer. En het lijden dat ze hier hebben doorstaan, is het niet waard vergleken te worden met de glorie die aan hen is geopenbaard (Romeinen 8:17 en verder).

Bewapen uzelf omwille van het doel van het lijden

Het woord van de Heer voor ons deze morgen is: Bewapen uzelf met het doel van het lijden om goed te doen als dat Gods wil mocht zijn. De onderdelen van dit pantser die ons steunen, ons bemoedigen en ons in stand houden zijn:

Onderdeel #1: Christus, degene van wie we houden en die we volgen, leed.
Onderdeel #2: Als we lijden, breken we resoluut met zonde.
Onderdeel #3: Elke hoeveelheid zondigen in het verleden is voldoende. Het is genoeg.
Onderdeel #4: De vijanden zullen berecht worden.
Onderdeel #5: Wij die het evangelie omarmen zullen triomferen over de dood.

Er is geen veroordeling van zij die in Christus Jezus zijn. Volg hem deze week, waarheen hij ook leidt, wat het ook mag kosten.

^[1] Richard Wurmbrand, 100 Gevangenisoverwegingen (Middlebury, IN: Living Sacrifice Books, 1982), p. 3.

---

Noot van de vertaler

¹ Bijbelteksten zijn geciteerd uit de Nieuwe Bijbelvertaling van 2021 (NBV21)

² Originele Engelse titel: 100 Prison Meditations