Wat zullen we ons in de hemel herinneren?

Uit Bijbelse Boeken en Preken

Een vriend schreef me en stelde een vraag over Jesaja 65:17, waarin staat (NBV21): “Zie, ik schep een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Wat er vroeger was raakt in vergetelheid, het komt niemand ooit nog voor de geest.” Hij vroeg: “Denkt u dat deze vers wil zeggen dat wanneer we naar de hemel gaan, er helemaal geen herinnering meer is aan de vorige hemel en aarde? Zo ja, denkt u dan dat dit betekent dat de hele herinnering aan dit leven weg zal gaan?”

Het volgende schreef ik terug:

Nee, deze vers houdt niet in dat er helemaal geen herinneringen meer zijn in de hemel en in de tijd die gaat komen.

Twee redenen:

1) Kijk eens naar de overeenkomst tussen “wat er vroeger was” in vers 17 en “alle ellende van vroeger” in vers 16. Er staat in vers 16: “Dan zal wie zich met het land gezegend noemt, zich gezegend noemen met de waarachtige God, en wie zweert bij het land, zal zweren bij de waarachtige God. Dan zal alle ellende van vroeger vergeten zijn, verborgen voor mijn ogen.” De nauwe overeenkomst tussen “alle ellende van vroeger” in vers 16 en “wat er vroeger was” in vers 17 geeft bij mij de indruk dat “wat er vroeger was” niet alle dingen betekent maar dingen die, als we ze zouden herinneren, ons verdriet zouden doen. En we zullen niet gekweld worden in de tijd die komen gaat. “Hij zal alle tranen uit hun ogen wissen. Er zal geen dood meer zijn, geen rouw, geen jammerklacht, geen pijn, want wat er eerst was is voorbij” (Openbaring 21:4).

2) In het boek Openbaring staat dat we in de hemel het lied van het Lam en van Mozes zullen zingen (Openbaring 15:3). Dat is een lied over het voorbije verleden. Dus als we gaan zingen over de grote historische werken van God kunnen we ze niet vergeten.

Maar hier zit een addertje onder het gras. De kruisiging van het Lam behoorde tot de ellende van de wereld. Het was gruwelijk. Dus schijnbaar hoort het thuis in de categorie van de dingen die niet meer herinnerd zouden moeten worden – het was zo vol van pijn.

Dus mijn conclusie is: Wat we zullen vergeten en wat we ons zullen herinneren is niet een eenvoudige indeling in goed en fout. Eerder zullen we dingen vergeten en herinneren in overeenstemming met wat onze vreugde in God zo groot mogelijk zal maken. Als het herinneren van iets onze aanbidding zal vergroten, zullen we het onthouden. Als het onze aanbidding hindert, zullen we het vergeten.

Bekijk het volgende eens als een analogie. In Filippenzen 3:13-14 zegt Paulus: “Maar één ding is zeker: ik vergeet wat achter me ligt en richt mij op wat voor me ligt. Ik ga recht op mijn doel af: de hemelse prijs waartoe God in Christus Jezus roept.” Dus Paulus lijkt het “vergeten” van het verleden aan te raden. Maar in Efeziërs 2:11-12 zegt hij: “Bedenk daarom dat u, die geen geboren Joden bent … destijds niet verbonden was met Christus.”

Dus nogmaals, als ik probeer onderscheid te maken tussen wat herinnerd moet worden en wat vergeten moet worden, antwoord ik: Onthoud al wat uw liefde voor Christus en uw geestdrift om te gehoorzamen verdiept, en vergeet alles wat verlammend werkt op uw wil om hem in vreugde te volgen.